Przypowieści Salomona 31:10-30

א Dzielna kobieta — któż taką znajdzie? Jej wartość przewyższa perły! ב Serce męża jej ufa, korzyści mu nie braknie! ג Darzyć go będzie dobrem przez wszystkie dni swego życia! ד Dba ona o wełnę i len, pracuje z zapałem! ה Jest jak statki handlowe — sprowadza żywność z daleka. ו Wstaje, gdy jeszcze jest noc, dzieli pokarm dla rodziny i służby. ז Kiedy chce nabyć pole, nabywa; z pracy rąk zasadza winnicę. ח Nie boi się trudnych wyzwań, jej ramiona są gotowe im sprostać. ט Jest świadoma jakości swych dzieł, jej lampa nawet nocą nie gaśnie. י Wyciąga ręce po kądziel, jej dłoń umie chwycić wrzeciono. כ Otwiera przed ubogim swą dłoń, swoją rękę wyciąga ku biednym. ל Nie zaskoczą śniegi jej domu, bo każdy ma podwójne ubranie. מ Potrafi uszyć okrycie, nosi szaty z bisioru i purpury. נ Jej mąż jest powszechnie szanowany i zasiada wśród starszych kraju. ס Wyrabia i sprzedaje bieliznę, a kupcom dostarcza pasów. ע Jej ozdobą — siła i dostojność, w przyszłość patrzy z uśmiechem. פ Gdy mówi, wypowiada się mądrze, jej słowami rządzi prawo łaski. צ Czuwa nad biegiem spraw domu, nie je chleba zdobytego bez pracy. ק Jej dzieci nazywają ją szczęśliwą, a mąż powstaje i wychwala: ר Wiele kobiet radzi sobie wspaniale, ale ty przewyższasz je wszystkie! ש Złudny jest wdzięk i zwiewna uroda, lecz kobieta, która liczy się z PANEM — ta godna jest chwały!