Przekaż temu zgromadzeniu: Wyjdźcie z obrębu siedzib Koracha, Datana i Abirama.
Mojżesz wstał więc i poszedł do Datana i Abirama, a za nim poszli starsi Izraela. I przemówił do zgromadzenia tymi słowy: Odstąpcie, proszę, od namiotów tych bezbożnych ludzi. I nie dotykajcie niczego, co do nich należy, abyście nie zostali zgładzeni z powodu wszystkich ich grzechów.
Ludzie opuścili więc siedziby Koracha, Datana i Abirama. Datan zaś i Abiram wyszli i stanęli u wejścia do swoich namiotów ze swoimi żonami, synami i resztą potomstwa.
Wtedy Mojżesz powiedział: Po tym poznacie, że PAN posłał mnie, abym dokonał wszystkich tych dzieł i że nie są one moim własnym wymysłem: Otóż jeśli oni umrą taką śmiercią jak wszyscy ludzie i spotka ich to samo, co spotyka wszystkich, to nie PAN mnie posłał. Lecz jeśli PAN dokona rzeczy niezwykłej i ziemia otworzy swe czeluście, i pochłonie ich wraz ze wszystkim, co do nich należy, i żywi zstąpią między martwych, to przekonacie się, że to oni zbezcześcili PANA.
Ledwie Mojżesz skończył wypowiadać te słowa, a rozstąpiła się ziemia, która była pod nimi. Ziemia rozwarła swe czeluście i pochłonęła ich oraz ich domy, wszystkich ludzi, którzy byli u Koracha, oraz cały ich dobytek. I zeszli oni wraz ze wszystkim, co mieli, żywi między martwych, a ziemia zamknęła się nad nimi i tak zginęli spośród społeczności.