Jeremiasza 22:1-9

Oto, co powiedział mi PAN: Udaj się do pałacu króla Judy i oznajmij tam to Słowo. Powiedz: Posłuchaj Słowa PANA, królu Judy. Posłuchaj ty, który zasiadasz na tronie Dawida, i niech posłuchają twoi słudzy oraz twój lud — wszyscy, którzy wkraczacie w te bramy! Tak mówi PAN: Stosujcie prawo i sprawiedliwość, ratujcie gnębionego z mocy gnębiciela. Nie uciskajcie cudzoziemca, sieroty ani wdowy. Nie zadawajcie gwałtu i nie przelewajcie na tym miejscu krwi niewinnej! Bo jeśli rzeczywiście wprowadzicie w czyn to Słowo, to będą wchodzić przez bramy tego pałacu królowie zasiadający po Dawidzie na jego tronie, jeżdżąc na wozach i na koniach — oni sami, ich słudzy i ich lud. Lecz jeżeli nie usłuchacie tych słów, to przysięgam na siebie samego — oświadcza PAN — że ten pałac stanie się ruiną. Gdyż tak mówi PAN o domu króla Judy: Choćbyś Mi był jak Gilead, jak sam szczyt Libanu, i tak cię zamienię w pustynię, w miasta ziejące pustkami! I przydzielę ci niszczycieli, każdego z własnym orężem, i wytną twe piękne cedry, i powrzucają je w ogień! A gdy liczne narody przechodzić będą obok tego miasta, a wśród przechodniów jeden drugiego zapyta: Za co uczynił tak PAN temu wielkiemu miastu? — to tak zabrzmi odpowiedź: Za to, że porzucili przymierze PANA, swego Boga, i kłaniali się innym bogom oraz im służyli.