Wyjścia 1

1
Wyjścia 1
Dzieje Izraelitów w Egipcie
1Oto imiona#1:1 imiona, hbr. שְׁמוֹת (szemot): od tego słowa pochodzi hebrajska nazwa Księgi Wyjścia. synów Izraela przybyłych z Jakubem#1:1 G dodaje: ich ojcem, gr. τῷ πατρὶ αὐτῶν. do Egiptu — każdy przybył wraz z rodziną:
2Ruben, Symeon, Lewi i Juda; 3Issachar, Zebulon i Beniamin; 4Dan i Naftali, Gad i Aszer.
5Wszystkich przybyłych osób, pochodzących bezpośrednio od Jakuba, było siedemdziesiąt,#1:5 siedemdziesiątMT PS; wg 4QExodb 4QGen-Exodᵃ: siedemdziesiąt pięć; pod. G i Rdz 46:27. a Józef był już w Egipcie.
6Po latach Józef umarł, wymarli też jego bracia i całe to pokolenie. 7Lecz synowie Izraela byli płodni i mnożyli się, stawali się liczni i potężniejsi, a kraj był ich pełen.
8W Egipcie objął też rządy nowy król. Nie znał on Józefa. 9Stwierdził wobec swojego ludu: Izraelici przerośli nas liczbą i siłą. 10Postąpmy z nimi mądrze. Ukróćmy ich rozwój. Bo gdyby wybuchła wojna, mogliby dołączyć do naszych wrogów i walczyć przeciw nam, a potem opuścić nasze granice.
11Postawiono zatem nad Izraelem przełożonych odpowiedzialnych za przymusowe roboty. Nakładali oni na lud ciężkie zobowiązania. A właśnie w tym czasie budowano dla faraona miasta-spichlerze:#1:11 Wg G: miasta warowne. Pitom i Ramses. 12Jednak im bardziej gnębiono lud, tym bardziej stawał się on liczny i znaczący, z drugiej zaś strony coraz wyraźniej dawała o sobie znać niechęć do Izraela. 13Egipcjanie wprzęgli Izraelitów do przymusowych robót. 14Uprzykrzali im życie ciężką pracą przy glinie i cegłach. Narzucali im przeróżne prace na polach. A wszystko to Izraelici wykonywali pod przymusem.
15Ponadto król Egiptu wezwał hebrajskie położne. Jedna z nich miała na imię Szifra,#1:15 Szifra, hbr. שִׁפְרָה (szifraʰ), czyli: miła, piękna, czysta. a druga Pua.#1:15 Pua, hbr. פּוּעָה (pu‘aʰ), czyli: iskra. 16Przy porodach Hebrajek — powiedział — zwracajcie uwagę na płeć dziecka. Synów uśmiercajcie, córki mogą żyć.
17Położne jednak, powodowane bojaźnią Boga, nie stosowały się do rozkazu króla Egiptu. Przeciwnie, zostawiały chłopców przy życiu. 18Wtedy król Egiptu zawezwał położne: Dlaczego tak postępujecie? — zapytał. — Bo słyszę, że zostawiacie chłopców przy życiu?
19Położne odpowiedziały faraonowi: Hebrajki to nie Egipcjanki. Są żywotniejsze. Rodzą dzieci, zanim zjawi się położna!
20Bóg szczęścił tym położnym, a lud wzrastał w liczbę i potężniał. 21A ponieważ położne odczuwały bojaźń przed Bogiem, Bóg obdarzył je rodzinami.
22Wtedy faraon nakazał całemu swojemu ludowi: Każdego syna, który urodzi się Izraelitom, wrzucajcie do Nilu. Córki zostawiajcie przy życiu.

Obecnie wybrane:

Wyjścia 1: SNP

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności