Teraz więc, Izraelu, posłuchaj, czego PAN, twój Bóg, oczekuje od ciebie: Tego, byś żył w bojaźni przed PANEM, swoim Bogiem, byś kroczył Jego drogami, kochał Go i służył PANU, swojemu Bogu, całym sercem i całą duszą, byś przestrzegał przykazań PANA i Jego ustaw, które ja ci dzisiaj nadaję dla twojego dobra.
Zauważ też, że choć do PANA, twojego Boga, należą niebiosa i niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co ją wypełnia, to tylko do twoich ojców przywiązał się PAN, by ich darzyć miłością, i — spośród wszystkich ludów — wybrał ich potomstwo, jak to właśnie jest dzisiaj.
Obrzezajcie zatem swoje serca i nie usztywniajcie już swoich karków, gdyż PAN, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, jest Bogiem wielkim, potężnym i budzącym lęk, Bogiem, który nie ma względu na osobę ani nie daje się przekupić. On wymierza sprawiedliwość sierocie i wdowie — i darzy miłością obcego, cudzoziemca, zapewniając mu chleb i ubranie. Kochajcie zatem cudzoziemców, szczególnie że sami, w ziemi egipskiej, byliście cudzoziemcami.
Co do PANA, twojego Boga, żyj w bojaźni wobec Niego, służ Mu, lgnij do Niego i przysięgaj na Jego imię. On jest twoją pochwalną pieśnią i On jest twoim Bogiem, On dokonał dla ciebie tych wielkich i strasznych rzeczy, którym przyglądały się twoje oczy! W siedemdziesiąt osób przybyli twoi ojcowie do Egiptu, a teraz — dzięki PANU, twojemu Bogu — jesteś liczny jak gwiazdy na niebie!