2 Samuela 8:1-18

Następnie Dawid pobił Filistynów i ujarzmił ich. Odebrał im również zwierzchnictwo nad miastem macierzystym. Dawid pobił też Moab. Pokonanym Moabitom kazał położyć się na ziemi, a następnie odmierzał leżących sznurem: dwa sznury odmierzonych przeznaczał na śmierć, a pełny sznur pozostawiał przy życiu. Tak Moabici stali się niewolnikami Dawida i musieli mu składać daninę. Dawid pobił także Hadadezera, syna Rechoba, króla Soby, kiedy ten wyprawił się, by przywrócić swoją władzę nad rzeką Eufrat. Dawid zdobył na nim tysiąc siedmiuset jezdnych i dwadzieścia tysięcy pieszych. Wszystkie zaprzęgi Dawid kazał okulawić, sobie zaś pozostawił sto zaprzęgów. A gdy nadciągnął Aram damasceński, aby wesprzeć Hadadezera, króla Soby, Dawid pobił dwadzieścia dwa tysiące Aramejczyków. Następnie Dawid obsadził załogami Aram damasceński i Aramejczycy stali się niewolnikami Dawida, składającymi mu daninę. PAN zaś wybawiał Dawida w każdej sytuacji. Dawid zabrał też złote puklerze, które nosili słudzy Hadadezera, i sprowadził je do Jerozolimy. Z Betach zaś i z Berotaj, miast Hadadezera, król Dawid wywiózł wielkie ilości miedzi. Gdy Toi, król Chamatu, usłyszał, że Dawid rozbił całą potęgę Hadadezera, wysłał do króla Dawida swojego syna Jorama, by zapytać go o powodzenie i życzyć mu szczęścia z powodu zwycięskiej wojny z Hadadezerem. Toi bowiem był uwikłany w ciągłe wojny z tym królem. Joram przywiózł w darze różne sprzęty srebrne, złote i miedziane. Również te król Dawid poświęcił PANU wraz ze srebrem i złotem pochodzącym z tych wszystkich narodów, które ujarzmił, to jest z Aramu, z Moabu, z Ammonu, od Filistynów, od Amalekitów oraz z łupów zdobytych na Hadadezerze, synu Rechoba, królu Soby. Dawid wsławił się także w czasie powrotu po pokonaniu Aramu, w Dolinie Soli, gdzie pokonał siły złożone z osiemnastu tysięcy wojowników. Rozmieścił też swoje załogi na całym obszarze Edomu i wszyscy Edomici stali się niewolnikami Dawida. PAN zaś wybawiał Dawida w każdej sytuacji. W ten sposób Dawid panował nad całym Izraelem, kierując się prawem i sprawiedliwością względem całego swojego ludu. Joab, syn Serui, dowodził armią, Jehoszafat, syn Achiluda, był kanclerzem, Sadok, syn Achituba, i Achimelek, syn Abiatara, byli kapłanami, Serajasz był pisarzem, Benajasz, syn Jehojady, dowodził Kreteńczykami i Pletejczykami, a synowie Dawida byli kapłanami.