2 Kronik 35:1-19

Jozjasz urządził w Jerozolimie Paschę na cześć PANA. Baranka paschalnego zabili w czternastym dniu pierwszego miesiąca. Jozjasz wyznaczył wówczas kapłanów do pełnienia obowiązków i zachęcił ich do służby w świątyni PANA. Powiedział także poświęconym PANU Lewitom, którzy nauczali w całym Izraelu: Złóżcie świętą skrzynię w świątyni, którą zbudował Salomon, syn Dawida, król Izraela. Nie noście już tego ciężaru na ramionach. Teraz służcie PANU, waszemu Bogu, i Jego ludowi Izraelowi. Przygotujcie się w rodach swoich ojców według waszych grup, zgodnie z przepisem Dawida, króla Izraela, oraz listem jego syna Salomona. Stańcie w miejscu świętym w oddziałach, według rodów ojców, gotowi do służby na rzecz waszych braci, to jest ludu, a jeden oddział rodowy niech usługuje samym Lewitom. Zabijcie baranka paschalnego i poświęćcie się. Przygotujcie się też do służby waszym braciom, tak aby wszystko przebiegało według Słowa PANA, podanego za pośrednictwem Mojżesza. Jozjasz ofiarował na rzecz ludu, dla wszystkich uczestników święta, jagnięta i koziołki ze swoich stad — wszystkie na ofiary paschalne. Ich liczba wynosiła trzydzieści tysięcy. Ofiarował też trzy tysiące sztuk bydła, a wszystko to pochodziło z majątku króla. Również jego książęta złożyli dobrowolną ofiarę dla ludu, dla kapłanów i dla Lewitów. Chilkiasz, Zachariasz i Jechiel, przełożeni domu Bożego, przekazali kapłanom na ofiary paschalne dwa tysiące sześćset sztuk jagniąt i koziołków oraz trzysta sztuk bydła. Konaniasz i jego bracia Szemajasz i Netanel oraz Chaszabiasz, Jejel i Jozabad, książęta lewiccy, ofiarowali dla Lewitów na ofiary paschalne pięć tysięcy sztuk owiec i koziołków oraz pięćset sztuk bydła. Gdy zostało ustalone wszystko, co łączy się ze służbą, kapłani stanęli na swoich stanowiskach, a Lewici w swoich grupach, zgodnie z rozkazem króla. Lewici zabijali baranki paschalne, przekazywali kapłanom ich krew do pokropienia ołtarza i usuwali z zabitych zwierząt skórę. Następnie odkładali części przeznaczone na ofiary całopalne i przekazywali je oddziałom, to jest rodom ojców, usługującym ludowi, tak by zostały złożone PANU zgodnie z wytycznymi zwoju Mojżesza — i podobnie czyniono z bydłem. Następnie gotowali baranki paschalne w ogniu, zgodnie z przepisem, a inne poświęcone dary gotowali w kotłach, w garnkach i misach, po czym sprawnie roznosili całemu ludowi. W końcu Lewici przygotowali posiłek dla siebie i dla kapłanów. Kapłani bowiem, synowie Aarona, składali ofiary całopalne oraz tłuszcz do późnego wieczora, dlatego Lewici przygotowali posiłek zarówno dla siebie, jak i dla kapłanów, synów Aarona. Na stanowiskach pozostawali również śpiewacy, synowie Asafa, zgodnie z nakazem Dawida, Asafa, Hemana i jasnowidza królewskiego Jedutuna, oraz odźwierni przy każdej z bram. Żadna z tych grup nie musiała pozostawiać swych stanowisk, ponieważ ich bracia, Lewici, również im przygotowali posiłek. W tak ustalony sposób przebiegała tego dnia cała służba na rzecz PANA. Obchodzono Paschę i składano ofiary całopalne na ołtarzu PANA zgodnie z nakazem króla Jozjasza. Obecni tam zatem Izraelici obchodzili w tym czasie Paschę oraz Święto Przaśników przez siedem dni. Takiej Paschy jak ta nie obchodzono w Izraelu od czasów proroka Samuela! Żaden król Izraela nie urządził też takiej Paschy jak ta, którą urządził Jozjasz wraz z kapłanami, Lewitami, z obecnymi tam Judejczykami, Izraelitami oraz mieszkańcami Jerozolimy. Paschę tę obchodzono w osiemnastym roku panowania Jozjasza.