Przypowieści Salomonowych 16

16
1Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka. 2Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca. 3Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje. 4Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły. 5Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty. 6Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego. 7Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi. 8Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych. 9Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego. 10Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego. 11Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego. 12Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa. 13Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują. 14Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go. 15W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym. 16Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra. 17Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej. 18Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha. 19Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi. 20Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest. 21Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki. 22Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem. 23Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki. 24Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom. 25Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć. 26Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego. 27Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający. 28Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół. 29Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą. 30Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe. 31Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości. 32Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta. 33Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności