انجیل متی 20
20
انگوره باغه کارگران نقل
1«آسمانه پادشاهی باغی صاحابه شواره که طولیصِبی زو بَر بِشه تا اِشتن اَنگُوره باغه را کارگرانی بیگیره. 2اَوه کارگران نه طِیش بِکه که هر روج ای دینار چَوان کار کردنه واسه هر کامینه آدَییه. چاوش اَوِش بِخِرسانسِندِه اِشتن اَنگُوره باغ. 3تقریبا ساعت نه صبح، هنی بَر بَرشه و بیندشه عده‌ای شهر میدانِک بی کار وِندَرسَنده. 4اَواننش نی باته: ”شاما نی بِشا چِمن اَنگوره باغ و اَ چی که شاما حَقه شاما آدَیم.“ 5پَس اَوه نی بِشنده. هَنی ساعت دونزه ناهار و سُه ناهار پَش بَر بِشه و اِیزش بِکه. 6حدوداً ساعت پنج ناهار پَش نی بَر بِشه و هَنی جِدا چند نفرش بینده که بی کار وِندَرسنده. اَوانکش آپرسس: ”چیه را تمان روج اِنگارک بی کار وِندَرسِران؟“ 7اَوان اَونه باته: ”چون هیچ کسی آماش کار آدییَه نی.“ باغه صاحب اَوانش باته: ”شاما نی بِشا چِمَن اَنگُوره باغک کار بِکرا .“ 8نِمِسیری، باغه صاحاب سر کارگنه باتشه: ”کارگران داد بِکه و چَوان مزده آده، آخرین نفرنه شروع بِکه تا اوّلین نفر.“ 9کارگرانی که حدود ساعت پنج کاره سر آمییَه بنده، هر کامین ای دینار اَرَکَتشانه. 10اَوانی که همان پرانتر آمییَه بنده کاره سر، گمانشان بِکه که اَ ای دینارک پِر تَر مزد اَرَگیرنده. امّا اَوانین هر کامین ای دینار اَرکتشانه. 11وختی اِشتنشان دستمزد اَرَکت، غرغرشان بکه، باغه صاحابنه باتشانه: 12”اِمه که آخر بامنده فقط ای ساعت کارشان بکَرده و تِه آما که داغه اُفتوعه جیرک تمام روج زحمتمان بکشس، اَوانَر ای بزانس!“ 13امّا باغه صاحاب ایگله اَوان دیشته و باتشه ”ای رَفِق، از تِه ظُلمیمی کَردَه نییه. مَگم آما ای دینارمان طی نکه؟ 14پَس اِشته حَقه اَرَگی و بِش! من گَه هه اندازه که تِم دسمزد آدیه، آخرین نفره نی اِشته شوار دستمزد آدَیم. 15مگم حق نِدارم چِمن مالنه هر چی گَمه بکرم؟ آیا چَشم نداری چِمن دست و دل فرایی بینی؟“ 16پَس، اَوانی که اِسا آخرین اِسنده اوّلیین بینده، و اوّلینه آخریین بینده!
عیسی سوّمین پیشگویی اِشتن مرگ و زند آبیینه درباره
17اَدمی که عیسی شییرده شهر اورشلیمه طرف را، راک، اِشتن دونزده شاگردش کناره گوشَه ای بِبَردِشه و اَوانش باته: 18«دیسا شییَرام شهر اورشلیم. اَگاک انسان زا، سران کاهنان و تورات معلمینه وَر تسلیم کَرِنده. و اَوان اَوه محکوم به مرگ کرنده. 19اَوه انسان زا غیریهودیان درَسمارنده. تا اَوه مسخره بکرنده و شلاق بزننده و صلیبه سرک بوکوشنده. و اَ سومین روجک زنده آبی.»
یعقوب و یوحنا ما خواهش
20اَدمی زِبِدی زاران ما، اِشتن دو زاران نَه عیسی وَر بامیا و چَه پَرانکش زانو بیزی و اَوِکش آخاشت که چوه را ایگه کاری بِکره. 21عیسی آپرسسشه: «چِر گه؟» زلی باتِه: «باجه تا چِمَن اِم دو زاره اِشته پادشاهیک، ایگله اِشته راسه طرف و ایگله اِشته چپه طرف بنشنده.» 22عیسی باته: «شاما نِزانسرا چِران گَه! آیا تانا اَ قَدره ای که اَز اِم زودی اَوِک آخَرِم، آخَرا؟» اَوان جواب آدا: «آها، تانام.» 23عیسی باته: «شاما نی چِمن قَدَرک آخرا، امّا بِزانا که چِمَن راسه و چَپه طَرفک نِشتَن، چِمن اختیارک نییه تا اَوه کسی ببخشم. امّا اِم یاگا اَ کسانی رایه که چِمن آسمانیه په چَوان را آماده کردشه.»
24وختی اَدَرین ده گِلَه شاگرد بزانسشانه، اَ دو گله براران را پِرتر عصبانی آبنده. 25امّا عیسی اَوِش اِشتن ور داد بکردنده و باتِشه: «شاما زانسرا که عَلوده قومان حاکِمه مردم را اَربابتی کَرنده و چوان رئیسه اَوان حکم کرنده. 26امّا شاما میانک ایزه مَبی، هر کی گَوسَر شاما میانک پیله بیبی، گه شاما نوکر بیبی. 27و هر کی گَشه شاما میانَک اوّل بیبی، گه شاما غلام بیبی. 28حتی اِنسانه زا آمییَه نی تا اَوه خِدمَت بکرنده، بلکم بامه تا خِدمَت بکره و اِشتن جانه خیلیان آزادی را فدا بکره.»
دو گله فقیره کوره شفا
29اَ موقع ای که عیسی و چَوه شاگرده اَریحا شهرنه شییَردنده، پِره جماعتی چَه پَشَدننه بِشنده. 30راه کنارَک، دو گِله کوره مردک نشته بنده. وختی بشنوسشانه عیسی اَگارنه اِوَردر، دادشان بکه: «آقا، ای داوود پادِشاه زا، آما رحم بِکه!» 31جَماعت چَوان را غیض بکردشانه و باتشانه که ساکت بیبینده؛ امّا اَوه پِر تَر جِرَشان بِکه که: «آقا، ای داوود پادشا زا، آما رحم بِکَه.» 32عیسی بِندَرس و اَ دو گله مردکش داد بِکه و آپرسسشه: «چِه ران گه شاما را بکرم؟» 33اَوان باته: «آقا، گَمانه چاما چَشمه بیننده.» 34عیسی دِلَه چوان را بوسوتا و چَوان چشمان سرش دَس آسوه و اَلبَحَل چَوان چَشمه آبنده و بیندشانه و عیسی پَشَدننَه بِشنده.
Currently Selected:
انجیل متی 20: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company