Populære bibelvers fra Lukas 14

«Om nokon kjem til meg utan å setja dette høgare enn far og mor, kone og born, brør og systrer, ja, høgare enn sitt eige liv, kan han ikkje vera min læresvein.

Den som ikkje ber krossen sin og følgjer etter meg, kan ikkje vera min læresvein.

For kvar den som set seg sjølv høgt, skal setjast lågt, og den som set seg sjølv lågt, skal setjast høgt.»

Slik kan ingen av dykk vera min læresvein utan at han seier frå seg alt han eig.

Vil ein av dykk byggja eit tårn, set han seg ikkje då først ned og reknar etter kva det vil kosta, for å sjå om han har råd til å fullføra det? For har han lagt grunnmuren og ikkje maktar å gjera tårnet ferdig, då vil alle som ser det, gjera narr av han og seia: ‘Denne mannen gjekk i gang med å byggja, men han greidde ikkje å fullføra det.’

Nei, når du vil halda gjestebod, så be fattige, uføre, lamme og blinde. Då blir du lukkeleg, for dei har ikkje noko å gje deg att. Men du skal få løn for dette når dei rettferdige står opp frå dei døde.»

Salt er ein god ting. Men mistar saltet òg si kraft, korleis kan ein då gjera det salt att? Det duger verken i jord eller gjødsel, dei kastar det ut. Den som har øyre å høyra med, høyr!»