Open Doors | 30 Bijbelse bemoedigingen uit CubaVoorbeeld

NOOIT ALLEEN

Vele ‘geloofshelden’ hebben ervaren wat eenzaamheid is. In de komende dagen zullen we stilstaan bij enkele van hen.

Mozes was zo’n man. Hoewel we hem kennen als een man die van aangezicht tot aangezicht met God sprak (zie Exodus 33:7-11), lezen we in de Bijbel ook dat hij een heel eenzaam man was. Vanaf het moment dat hij een baby was, en in een mand lag, tot de tijd dat hij de berg Nebo beklom om het Beloofde Land te zien, stond hij er helemaal alleen voor.

Hoewel hij in een paleis woonde, voelde hij zich alleen, omdat zijn hart bij zijn volk, Israël, was. Ook toen hij de schapen in de woestijn weidde, was hij eenzaam. En hij leefde veertig jaar lang als een banneling in de woestijn.

Op een van zulke dagen, toen hij zijn kudde ergens in een uithoek van de woestijn aan het hoeden was, verscheen aan hem engel van de Heer. Mozes moet vaak hebben gedacht dat hij alleen was, dat God hem was vergeten – maar hij was nooit alleen. De Heer ging overal met hem mee. De ervaring bij de brandende braamstruik was zo intens, dat hij zich hiervan bewust werd: ik wandel nooit alleen.

Of we ons nu van Gods aanwezigheid bewust zijn, of het gevoel hebben dat we alleen in de woestijn wandelen, Zijn Woord zegt: ‘Ik ben met jullie – nu en voor altijd.’

Gustavo Figueroa (schuilnaam), Cuba