Open Doors | Strijdvaardig als Elia door Anne van der Bijl | Deel 2Voorbeeld

WEES STIL, EN LET OP!

Heb jij wel eens in een grot gezeten? ’s Nachts? Elia zat in een grot op de berg Sinaï, ook wel Horeb genoemd. We weten niet hoelang hij daar zat. De Bijbel vertelt ons alleen dat Elia bij een grot aankwam en dat de Heer daar tot hem sprak. Het begon met een vraag.

Onze profeet antwoordde met een klaagzang. Elia zag alle slechte dingen die zijn volksgenoten deden en trok zich die persoonlijk aan. Dat leverde enorm veel stress op, waardoor hij opbrandde en uitgeput raakte. Dus haalde God hem uit het veld. In de eenzaamheid werd Elia voorbereid op een ervaring die zijn leven zou veranderen.

God beantwoordt zelden onze waaromvragen. In plaats daarvan onthult Hij iets veel belangrijkers. God gaf Elia opdracht om voor Hem te komen staan. Dat doet me denken aan Mozes’ ontmoeting met God op precies dezelfde berg. Maar geen twee ontmoetingen met God zijn identiek.

Elia kreeg de kracht van de natuur te zien. Eerst zorgde een woeste windvlaag voor rondvliegende rotsblokken. Maar de Heer was niet in de wind. Toen begon de aarde te schudden. Maar de Heer was niet in de aardbeving. De stilte die volgde was een opluchting. Elia wachtte. Toen zag hij een fel licht en de grot begon razendsnel op te warmen. Was dit Gods heilige vuur dat Israël door de woestijn geleid had? Nee, de Heer was niet in het vuur.

Toen klonk er een zacht geluid, dat toch helder en duidelijk was. Een fluistering. Elia sloeg zijn mantel voor zijn gezicht. Eindelijk voerde God een gesprek met Zijn emotioneel opgebrande dienstknecht.

We hebben allemaal het juiste perspectief nodig, maar dat is lastig te verkrijgen via de media en meningen van mensen. Waar ga jij naartoe om alleen te zijn met God?