Gods voorbereiding en voorzienigheid in moeilijke tijden

Werkelijke bekering

Afrekening

Groeien in de kennis van God

Gedichten over Levend water!

DagelijkseBroodkruimels - Thuis!

Genade voor elke dag (8)

Henk Stoorvogel - Dichter bij God

Mark Stoorvogel - Intimiteit met God

Oorlog

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch78" data-usfm="PSA.78.5">
 <div class="q1">5Hij richtte in ons land gedenktekens op die aan Hem herinnerden</div><div class="q1">en gaf ons volk zijn wet, de wet van Isra&#235;l.</div><div class="q1">Hij gaf onze voorouders bevel</div><div class="q1">het aan de kinderen door te geven.</div><div class="q1"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="JHN.20">
 <div class="label">20</div><div class="s1">Jezus leeft weer!</div><div class="p"> 1Op de ochtend van de eerste dag van de week (zondag, de dag na de sabbat), ging Maria van Magdala al heel vroeg naar het graf. Toen zij daar aankwam, zag zij dat de steen voor de ingang was weggerold. 2Zo vlug ze kon, holde zij naar Simon Petrus en de leerling die Jezus&#700; beste vriend was. &#8216;De Here is uit het graf gehaald!&#8217; zei ze. &#8216;Wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.&#8217;</div><div class="p"> 3Petrus en de andere leerling renden onmiddellijk naar het graf, 4maar de andere leerling liep vlugger dan Petrus en was er het eerst. 5Hij boog zich voorover, keek in het graf en zag alleen de linnen windsels liggen. Maar hij ging niet naar binnen. 6Petrus, die even na hem was gekomen, ging het graf wel binnen. Hij zag de windsels 7en ook de doek waarmee Jezus&#700; hoofd bedekt was geweest. Die doek was opgerold en lag apart.</div><div class="p"> 8De andere leerling ging toen ook naar binnen. Door wat hij zag, geloofde hij dat Jezus weer levend was geworden. 9Want zij hadden nog niet begrepen dat Hij volgens de Boeken uit de dood zou terugkomen. 10De twee leerlingen gingen terug naar huis.</div><div class="s1">Jezus verschijnt aan zijn leerlingen</div><div class="p"> 11Maria van Magdala bleef echter bij het graf achter. Huilend boog zij zich voorover en keek in het graf. 12Op de plaats waar Jezus had gelegen, zag zij twee engelen in witte kleren zitten. Een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde van de plaats waar Hij gelegen had. 13&#8216;Waarom huilt u?&#8217; vroegen zij haar. &#8216;Ze hebben mijn Heer weggenomen,&#8217; antwoordde Maria, &#8216;en ik weet niet waar Hij is.&#8217; 14Zij keek achterom. Daar stond Jezus, maar zij herkende Hem niet. Zij dacht dat het de tuinman was. 15&#8216;Waarom huilt u?&#8217; vroeg Jezus. &#8216;Wie zoekt u?&#8217; &#8216;Och, meneer, als u Hem ergens anders hebt neergelegd, zeg het alstublieft. Dan neem ik Hem mee,&#8217; zei zij. 16&#8216;Maria,&#8217; zei Jezus. Zij draaide zich om en zei in het Aramees tegen Hem: &#8216;Rabboeni!&#8217; Rabboeni betekent meester. 17&#8216;Raak Mij niet aan,&#8217; zei Jezus. &#8216;Want Ik ben nog niet teruggekeerd naar mijn Vader. Ga naar mijn broeders en vertel hun dat Ik terugga naar mijn Vader, die ook jullie Vader is. Naar mijn God, die ook jullie God is.&#8217; 18Maria ging snel naar Jezus&#700; leerlingen. &#8216;Ik heb de Here gezien!&#8217; zei ze en vertelde hun wat Hij tegen haar gezegd had.</div><div class="p"> 19&#700;s Avonds zaten de leerlingen bij elkaar. Zij hadden de deur op slot gedaan, omdat zij bang waren voor de Joden. Ineens was Jezus bij hen. &#8216;Ik wens jullie vrede,&#8217; zei Hij 20en Hij liet hun zijn handen en zijn zijde zien. De leerlingen waren blij dat ze de Here zagen. 21&#8216;Ik wens jullie vrede,&#8217; zei Jezus weer. &#8216;Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.&#8217; 22Toen blies Hij zijn adem over hen heen en zei: &#8216;Ontvang de Heilige Geest. 23Wie jullie zijn zonden vergeven, is ervan verlost. Maar wie jullie het aanrekenen, moet zijn zonden dragen.&#8217;</div><div class="p"> 24Een van de twaalf, Thomas (dat betekent Tweeling) was er niet bij. 25Toen de andere leerlingen hem vertelden dat zij de Here hadden gezien, wilde hij het niet geloven. &#8216;Ik kan het pas geloven,&#8217; zei hij, &#8216;als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn eigen hand voel dat Hij een wond in zijn zij heeft!&#8217; 26Acht dagen later waren de leerlingen weer bij elkaar. Thomas was er nu ook bij. Zij hadden de deur op slot gedaan. Ineens was Jezus in hun midden. &#8216;Vrede,&#8217; zei Hij. 27&#8216;Thomas, zie je mijn handen en mijn zij? Voel maar en twijfel niet meer. Geloof dat Ik leef!&#8217; 28&#8216;Mijn Here en mijn God,&#8217; zei Thomas. 29&#8216;Geloof je het nu, omdat je Mij ziet?&#8217; zei Jezus. &#8216;Gelukkig zijn de mensen die in Mij geloven zonder Mij gezien te hebben.&#8217;</div><div class="p"> 30Veel van de wonderen die Jezus voor de ogen van zijn leerlingen heeft gedaan, staan niet in dit boek vermeld. 31Ik heb hier enkele opgeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God. Als u in Hem gelooft, leeft u in zijn naam.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="JOS.3">
 <div class="label">3</div><div class="s1">De overtocht door de Jordaan</div><div class="p"> 1De volgende morgen in alle vroegte, verlieten Jozua en het hele volk Sittim. Diezelfde avond bereikten zij de oever van de Jordaan, waar zij enige dagen hun kamp opsloegen alvorens over te steken. 2-4Op de derde dag gingen enkele aanvoerders het kamp door en gaven de volgende instructies: &#8216;Wanneer u de Levitische priesters de ark van het verbond met de Here, uw God, ziet dragen, volg hen dan. Waar wij heengaan, bent u nog nooit geweest, daarom zullen zij u de weg wijzen. Blijf echter ongeveer een kilometer achter hen, met een duidelijke ruimte tussen de ark en u, zorg ervoor dat u niet dichterbij komt.&#8217;</div><div class="p"> 5Toen droeg Jozua iedereen op zich te heiligen. &#8216;Morgen,&#8217; zei hij, &#8216;zal de Here een groot wonder verrichten.&#8217; 6De volgende ochtend gaf Jozua de priesters de opdracht: &#8216;Neem de ark op en leid ons over de rivier!&#8217; En zo gingen zij v&#243;&#243;r het volk uit.</div><div class="p"> 7&#8216;Vandaag,&#8217; zei de Here tegen Jozua, &#8216;zal Ik u grote eer geven, zodat heel Isra&#235;l weet dat Ik net zo met u ben als Ik met Mozes was. 8Geef de priesters die de ark dragen, opdracht dat zij in het water gaan staan zodra ze bij de oever van de Jordaan zijn aangekomen.&#8217; 9Jozua riep het volk bijeen en zei: &#8216;Kom hier en luister naar wat de Here, uw God, heeft gezegd. 10Vandaag zal het u duidelijk worden dat de levende God in uw midden is en dat Hij vast en zeker de Kana&#228;nieten, Hethieten, Chiwwieten, Perizzieten, Girgasieten, Amorieten en Jebusieten zal verdrijven. 11Want de ark van het verbond van God, die de Here van de hele aarde is, zal u over de rivier leiden! 12Kies nu twaalf mannen, &#233;&#233;n uit elke stam, voor een speciale opdracht. 13-14 Wanneer de priesters die de ark van de Here dragen met hun voeten het water aanraken, zal de rivier ophouden met stromen. Het water dat van bovenaf komt, zal als een dam blijven staan!&#8217; Dit gebeurde in het oogstseizoen en de Jordaan was al buiten zijn oevers getreden. Toen het volk zich in beweging zette en de voeten van de priesters die de ark van het verbond droegen het water raakten, 15-16 begon het rivierwater zich plotseling ver stroomopwaarts bij de stad Adam, dichtbij Zarethan, op te hopen alsof het een dam was! Het water beneden dat punt stroomde verder naar de Zoutzee, tot de rivierbedding droog stond. Toen stak het hele volk de rivier over ter hoogte van Jericho. 17De priesters die de ark droegen, stonden op het droge midden in de Jordaan en bleven daar, terwijl het hele volk aan hen voorbij trok.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JOS.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Het gedenkteken</div><div class="p"> 1Nadat het hele volk aan de overkant van de Jordaan was aangekomen, zei de Here tegen Jozua: 2-3 &#8216;Laten de twaalf mannen die werden gekozen voor een speciale opdracht&#8212;uit elke stam &#233;&#233;n&#8212;ieder een steen opnemen van de plaats waar de priesters in het midden van de Jordaan staan. Zij moeten die stenen op de oever brengen en opstapelen als een gedenkteken op de plaats waar u vannacht uw kamp opslaat.&#8217; 4Jozua riep de twaalf mannen bij zich 5en zei: &#8216;Ga naar het midden van de Jordaan waar de ark van de Here is. Ieder van u moet daar een steen op zijn schouder nemen en op de oever brengen, twaalf stenen in totaal, &#233;&#233;n voor elk van de twaalf stammen. 6Wij zullen die gebruiken om een gedenkteken op te richten. En als onze kinderen later vragen: &#8220;Waarvoor dient dat gedenkteken?&#8221; 7kunt u hun vertellen: &#8220;Dat is om ons eraan te herinneren dat de Jordaan ophield met stromen toen de ark van het verbond de rivier overstak!&#8221; Het gedenkteken zal een voortdurende herinnering zijn aan dit verbazingwekkende wonder.&#8217; 8De mannen deden wat Jozua hun had opgedragen. Zij haalden twaalf stenen uit het midden van de Jordaan, voor elke stam &#233;&#233;n, zoals de Here Jozua had bevolen. Zij brachten de stenen naar de plaats waar het kamp voor die nacht was opgeslagen en maakten er een gedenkteken van. 9Jozua bouwde n&#243;g een gedenkteken van twaalf stenen midden in de rivier, op de plaats waar de priesters stonden. En dat staat er vandaag nog.</div><div class="p"> 10De priesters die de ark droegen, bleven in het midden van de Jordaan staan tot al deze aanwijzingen die de Here aan Jozua had gegeven, waren uitgevoerd. Ondertussen waren de andere Isra&#235;lieten snel door de rivierbedding getrokken. 11Toen iedereen de overkant had bereikt, keken de mensen toe hoe de priesters de ark van de Here de oever opdroegen. 12-13 Daarop trokken de troepen van Ruben, Gad en Manasse, in totaal veertigduizend gewapende mannen, aan het hoofd van het leger van de Here de rivier over en leidden het volk naar de vlakte van Jericho. 14Voor Jozua was het een geweldige dag, want de Here had hem voor de ogen van het hele volk als leider bevestigd en zij kregen voor de rest van zijn leven net zoveel ontzag voor hem als zij voor Mozes hadden.</div><div class="p"> 15-17Jozua had immers op bevel van de Here de priesters die de ark van het getuigenis droegen, de opdracht gegeven: &#8216;Kom uit de Jordaanbedding naar boven.&#8217; 18Zodra de priesters die de ark van het verbond droegen, op het droge waren aangekomen, kwam het water weer opzetten en stroomde het langs de oevers van de rivier als voorheen! 19Dit wonder gebeurde op de tiende dag van de eerste maand. Die dag stak het hele volk de Jordaan over en sloeg het kamp op bij Gilgal, aan de oostgrens van de stad Jericho.</div><div class="p"> 20Daar werden de twaalf stenen uit de Jordaan opgestapeld als een gedenkteken. 21Jozua legde opnieuw de betekenis van de stenen uit: &#8216;Later,&#8217; zei hij, &#8216;als uw kinderen u vragen waarom deze stenen hier liggen en wat zij te betekenen hebben, 22moet u hun vertellen dat deze stenen een herinnering zijn aan dit verbazingwekkende wonder, hoe het volk Isra&#235;l over de drooggevallen grond de Jordaan overstak! 23Vertel hun hoe de Here, onze God, de rivier voor onze ogen liet opdrogen en deze droog hield tot wij allemaal waren overgestoken! Het is hetzelfde wonder dat de Here veertig jaar geleden bij de Rietzee deed. 24Hij deed dit opdat alle volken op aarde zullen beseffen, dat de Here de Almachtige God is en zij allen Hem zullen vereren.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Walk Through the Bible 365 - AprilVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen