DagelijkseBroodkruimels - Leef als voorproefje

Blij in de Heer!

Geloofshelden of Geloofsgetuigen

Gedichten over Levend water!

Bidden voor moslims op bedevaart (hadj) naar Mekka

Genadevol moederschap

Niet vergeten! Een aantal kernzaken die iedere christen moet onthouden

Je hebt een roeping

DagelijkseBroodkruimels - Thuis!

DagelijkseBroodkruimels - Zoals De Vader..

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch95" data-usfm="PSA.95.2">
 <div class="q1">2Laten wij met lofliederen naar Hem toegaan,</div><div class="q1">met snaarinstrumenten Hem prijzen.</div><div class="q1"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="ACT.20">
 <div class="label">20</div><div class="s1">Paulus reist verder</div><div class="p"> 1Nadat de rust was weergekeerd, riep Paulus de christenen bij zich en sprak hen moed in. Daarna nam hij afscheid en vertrok naar Macedoni&#235;. 2Op zijn reis door dat gebied sprak hij met veel christenen en bemoedigde hen. Na verloop van tijd reisde hij naar Griekenland 3en bleef daar drie maanden. Vlak voordat hij uitvoer naar Syri&#235;, hoorde hij dat de Joden daar het op zijn leven gemunt hadden. Daarom besloot hij een omweg te maken en via Macedoni&#235; te gaan. 4Een aantal mannen ging met hem mee: Sopatrus, de zoon van Pyrrhus, uit Berea, Aristarchus en Secundus uit Thessalonica, Gajus uit Derbe, Timothe&#252;s, Tychikus en Trofimus uit Asia. 5Deze mannen reisden ons vooruit naar Troas en bleven daar op ons wachten. 6Na de Paasdagen vertrokken wij per boot uit Filippi en kwamen vijf dagen later in Troas aan, waar wij de anderen ontmoetten. Wij bleven daar een hele week.</div><div class="p"> 7Toen wij aan het begin van de nieuwe week, op zaterdagavond, bijeen waren voor de maaltijd van de Here, sprak Paulus de christenen toe. Omdat hij de volgende morgen wilde vertrekken, ging hij door tot middernacht. 8Er brandde in de bovenkamer, waar wij bij elkaar waren, een flink aantal olielampen. 9Eutychus, een jonge man die in de vensterbank zat, viel in slaap. Toen Paulus maar bleef doorspreken, viel hij vanaf de derde verdieping naar beneden. Toen ze hem optilden, bleek hij dood te zijn. 10Paulus rende de trappen af, liet zich op de jongen vallen en sloeg zijn armen om hem heen. &#8216;Huil niet,&#8217; zei hij. &#8216;De jongen leeft nog.&#8217; 11Paulus ging weer naar boven en brak het brood. Na te hebben gegeten, bleef hij nog een hele tijd spreken. Hij vertrok pas toen het al licht werd. 12De jongen werd levend en wel naar huis gebracht, wat voor alle gelovigen een geweldige bemoediging was.</div><div class="p"> 13Wij voeren zonder Paulus naar Assus, waar hij weer aan boord zou komen. Hij had dit zo geregeld, omdat hij zelf te voet wilde gaan. 14Toen wij in Assus kwamen, stond hij ons op te wachten en kwam aan boord. 15Samen voeren wij naar Mitylene en kwamen de volgende dag langs Chios, de dag daarna staken wij over naar Samos en nog een dag later kwamen wij in Milete. 16Paulus had namelijk besloten Efeze niet aan te doen om in Asia geen tijd te verliezen. Hij had haast omdat hij, als het even kon, met Pinksteren weer in Jeruzalem wilde zijn.</div><div class="p"> 17Terwijl hij in Milete was, liet hij de leiders van de christengemeente te Efeze bij zich komen en 18zei tegen hen: &#8216;U weet hoe ik onder u heb geleefd, hoe ik vanaf de eerste stap die ik in Asia zette, 19de Here in alle nederigheid heb gediend. Door de aanslagen van de Joden had ik het zwaar te verduren en dat heeft mij veel tranen gekost. 20Niets van wat goed en belangrijk voor u was, heb ik achtergehouden. Ik heb u onderwezen, zowel in het openbaar als bij u thuis. 21Ik heb er bij Joden en Grieken op aangedrongen zich tot God te bekeren en in de Here Jezus te geloven. 22Nu ben ik op weg naar Jeruzalem omdat de Heilige Geest mij ertoe dringt. Hoewel ik niet precies weet wat mij daar zal overkomen, 23zegt de Heilige Geest mij nadrukkelijk in elke stad waar ik kom, dat mij gevangenschap en vervolging te wachten staat. 24Maar ik geef niets om mijn eigen leven. Ik hoop alleen dat ik mijn doel mag bereiken en de opdracht die de Here Jezus mij heeft gegeven tot een goed einde mag brengen. Ik moet andere mensen het goede nieuws vertellen van de genade van God. 25Ik weet dat niemand van u aan wie ik het Koninkrijk van God bekend heb gemaakt, mij meer zal zien. 26Ik wil u nu dan ook duidelijk zeggen dat u zelf de verantwoording draagt over uw leven. 27Want ik heb u alles over Gods wil en plan verteld. 28Pas goed op uzelf en op de kudde waarover de Heilige Geest u het toezicht heeft gegeven. Leef als herders voor de gemeente van God, die Hij door het bloed van zijn eigen Zoon heeft verkregen. 29Want ik weet dat er na mijn vertrek valse leraren, als hongerige wolven, bij u zullen komen. Zij zullen de kudde niet ontzien. 30Zelfs mensen uit uw eigen kring zullen de waarheid verdraaien en proberen de christenen aan hun kant te krijgen. 31Wees daarom op uw hoede. Vergeet niet dat ik, in de drie jaar dat ik bij u was, ieder van u voortdurend heb terechtgewezen, zowel &#700;s nachts als overdag en vaak onder tranen. 32Nu vertrouw ik u aan de Here toe. Hij zal u zijn goedheid doen ervaren. Hij kan u versterken in uw geloof en u het deel geven van de erfenis, die Hij heeft bestemd voor allen die Hem toebehoren. 33Ik ben nooit op zilver, goud of kleding van anderen uit geweest. 34U weet dat ik met mijn eigen handen de kost heb verdiend voor mijzelf en mijn medewerkers. 35Ik heb u steeds laten zien dat wij, door z&#243; te werken, de armen tot steun moeten zijn. Denk maar eens aan de woorden van de Here Jezus. Hij zei dat geven beter is dan ontvangen.&#8217;</div><div class="p"> 36Toen hij uitgesproken was, knielde Paulus samen met hen allen neer en bad. 37Zij begonnen allemaal te huilen, vielen hem om de hals en kusten hem. 38Waar zij het meeste verdriet om hadden, was dat hij had gezegd dat zij hem niet zouden terugzien. Daarna brachten ze hem naar het schip.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkRUT">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="RUT.3">
 <div class="label">3</div><div class="s1">Ruth benadert Boaz</div><div class="p"> 1Enige tijd later zei Naomi tegen Ruth: &#8216;Kind, wordt het niet eens tijd dat ik iemand zoek met wie je kunt hertrouwen? 2Boaz is zo vriendelijk geweest jou bij hem te laten werken en bovendien is hij naaste familie van ons. Luister, ik weet dat hij vanavond gerst gaat wannen op de dorsvloer. 3Doe nu wat ik je zeg: neem een bad, doe wat parfum op, trek je mooiste kleren aan en ga naar de dorsvloer. Maar laat je niet zien voordat hij klaar is met eten. 4Let goed op waar hij gaat slapen. Ga er dan zachtjes naar toe, sla de deken aan het voeteneinde op en ga daar liggen. Hij zal je dan wel zeggen wat je moet doen.&#8217; 5&#8216;Goed, ik zal doen wat u hebt gezegd,&#8217; antwoordde Ruth.</div><div class="p"> 6Die avond ging zij naar de dorsvloer en deed precies wat haar schoonmoeder had gezegd. 7Toen Boaz klaar was met eten, ging hij tevreden liggen slapen naast een korenhoop. Zachtjes sloop Ruth naar hem toe, lichtte de deken van zijn voeten op en ging daar liggen. 8Rond middernacht schrok Boaz plotseling wakker. Hij draaide zich om en zag een vrouw aan zijn voeten liggen! 9&#8216;Wie ben je?&#8217; vroeg hij. &#8216;Ik ben het, meneer, Ruth,&#8217; antwoordde ze. &#8216;Wilt u met mij trouwen? U bent immers onze naaste bloedverwant.&#8217; 10&#8216;De Here zal je zegenen,&#8217; riep hij uit. &#8216;Hiermee toon je nog meer trouw dan je voorheen al aan je overleden man getoond hebt. Je hebt niet omgekeken naar jongere mannen, of ze nu arm waren of rijk. 11Welnu Ruth, maak je geen zorgen. Ik zal doen wat je vraagt, want iedereen in de stad weet wat een bijzondere vrouw jij bent. 12Er is echter &#233;&#233;n probleem. Het klopt dat ik een naaste bloedverwant van je ben, maar er is iemand anders die nog nauwer aan je verwant is dan ik. 13Blijf vannacht hier, dan ga ik morgenochtend met hem praten. Als h&#237;j met je wil trouwen, moet je dat doen. Wil hij dat niet, dan word je mijn vrouw. Dat zweer ik bij de naam van de Here. Blijf hier maar liggen tot de ochtend.&#8217; 14Zo bleef zij aan zijn voeteneinde liggen. Nog voor het licht werd stond ze op, zodat niemand haar kon herkennen, want hij had haar gezegd: &#8216;Niemand mag weten dat jij op de dorsvloer bent geweest.&#8217; 15&#8216;Houd je omslagdoek eens op,&#8217; zei hij. Toen zij dat deed, goot hij er zes maten gerst in die hij haar meegaf. Daarna ging hij naar de stad.</div><div class="p"> 16&#8216;Hoe is het gegaan?&#8217; vroeg Naomi toen zij thuis kwam. Ruth vertelde wat hij voor haar gedaan had en ze gaf Naomi de gerst die zij had meegekregen. Ze zei: 17&#8216;Boaz zei dat ik niet met lege handen thuis mocht komen.&#8217; 18Toen zei Naomi tegen haar: &#8216;Wacht nu maar rustig af tot we horen wat er gebeurt, want Boaz zal niet rusten voordat dit is geregeld. Hij maakt het vandaag nog in orde.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkRUT">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="RUT.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Boaz trouwt Ruth</div><div class="p"> 1Boaz ging bij de stadspoort zitten wachten op het andere familielid. Toen hij hem voorbij zag gaan, riep hij: &#8216;Zeg, hebt u even tijd voor mij? Ik wil iets met u bespreken!&#8217; De man kwam naar hem toe en ging naast hem zitten. 2Daarna riep Boaz tien leiders van de stad en vroeg hun erbij te komen zitten als getuigen. 3Boaz zei tegen zijn familielid: &#8216;U kent Naomi, die uit Moab is teruggekeerd, nietwaar? Zij wil het stuk land van Elim&#233;lech verkopen. 4Het leek me goed er eerst met u over te spreken, zodat u het kunt kopen als u wilt, in het bijzijn van deze respectabele getuigen. Als u het wilt kopen, zeg het mij dan, want als u geen gebruik maakt van uw recht, doe ik het. U hebt het eerste recht van koop, daarna ik.&#8217; De man antwoordde: &#8216;Goed, ik zal het kopen.&#8217; 5Boaz voegde eraan toe: &#8216;Als u het land van Naomi koopt, moet u ook met Ruth, haar Moabitische schoondochter, trouwen. Dan kan zij kinderen krijgen die Machlons naam zullen dragen en zijn land zullen erven.&#8217; 6&#8216;In dat geval kan ik het niet doen,&#8217; antwoordde de man. &#8216;Daardoor zou mijn eigen bezit minder waard worden. Koopt u het maar, want ik kan het me niet veroorloven.&#8217; 7In die tijd was het in Isra&#235;l gewoonte dat als iemand het recht van koop aan een ander gaf, hij zijn sandaal uittrok en die aan de ander overhandigde. Deze handeling gaf openbare geldigheid aan de transactie. 8Toen de man tegen Boaz zei: &#8216;Koopt u het zelf maar,&#8217; trok hij dus zijn sandaal uit. 9Boaz keerde zich naar de getuigen en de mensen die er omheen stonden en zei: &#8216;U bent er allemaal getuige van dat ik nu alle vroegere bezittingen van Elim&#233;lech en zijn zonen Machlon en Chiljon koop van Naomi. 10Ik zal ook trouwen met Ruth, de Moabitische, de weduwe van Machlon. Haar kinderen zullen Elim&#233;lechs naam dragen en zijn land erven. Zo zal zijn naam voortleven in zijn familie en in zijn stad. U bent er vandaag getuige van.&#8217;</div><div class="p"> 11Alle toehoorders en de getuigen stemden ermee in en zeiden: &#8216;Ja, wij zijn er getuige van. Moge de Here deze vrouw die bij u komt wonen, zegenen als Rachel en Lea, die beiden het volk Isra&#235;l groot hebben gemaakt en van wie het hele volk Isra&#235;l afstamt! En wat uzelf betreft, moge het u voorspoedig gaan en moge u beroemd worden in Bethlehem. 12Mogen de kinderen die de Here u zal geven door deze jonge vrouw, zijn als die van Peres, de zoon van Tamar en Juda.&#8217;</div><div class="p"> 13Zo trouwde Boaz met Ruth. Nadat zij gemeenschap hadden gehad, raakte zij in verwachting en de Here schonk hun een zoon. 14De vrouwen van de stad zeiden tegen Naomi: &#8216;Prijs de Here, want Hij heeft u een kleinzoon gegeven. Wij hopen dat zijn naam beroemd wordt in Isra&#235;l. 15Hij zal ervoor zorgen dat u zich weer jong voelt en u verzorgen als u dat zelf niet meer kunt. Dit jongetje is immers de zoon van uw schoondochter, de vrouw die zoveel van u houdt en u meer waard is dan zeven zonen!&#8217; 16En Naomi nam het kind op schoot en zorgde er goed voor. 17Haar buurvrouwen zeiden: &#8216;Naomi heeft weer een zoon!&#8217; Zij noemden het jongetje Obed. Hij werd de vader van Isa&#239; en de grootvader van koning David.</div><div class="p"> 18-22Dit is de stamboom van David, te beginnen bij zijn voorvader Peres: Peres was de vader van Hezron, Hezron was de vader van Ram, Ram was de vader van Amminadab, Amminadab was de vader van Nachson, Nachson was de vader van Salmon, Salmon was de vader van Boaz, Boaz was de vader van Obed, Obed was de vader van Isa&#239; en Isa&#239; was de vader van David.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch95" data-usfm="PSA.95">
 <div class="label">95</div><div class="q1"> 1Kom, laten wij lofliederen zingen</div><div class="q1">tot eer van de Here,</div><div class="q1">laten wij Hem loven,</div><div class="q1">want Hij is de rots van ons heil.</div><div class="q1"> 2Laten wij met lofliederen naar Hem toegaan,</div><div class="q1">met snaarinstrumenten Hem prijzen.</div><div class="q1"> 3De Here is een machtige God,</div><div class="q1">de grote Koning.</div><div class="q1">Er is niemand zoals Hij.</div><div class="q1"> 4Hij beheerst de diepten van deze schepping</div><div class="q1">en reikt met zijn hand</div><div class="q1">tot aan de toppen van de bergen.</div><div class="q1"> 5De zee en het land zijn van Hem,</div><div class="q1">want Hij heeft beide gemaakt.</div><div class="q1"> 6Kom, laten wij ons buigen,</div><div class="q1">knielen en ons neerwerpen voor de Here,</div><div class="q1">die ons heeft gemaakt.</div><div class="q1"> 7Hij is onze God</div><div class="q1">en wij horen bij het volk dat Hij leidt.</div><div class="q1">Als schapen volgen wij Hem.</div><div class="q1">Luister toch elke dag naar wat Hij u zegt.</div><div class="q1"> 8&#8216;Wees niet koppig,</div><div class="q1">zoals de mensen bij Massa en Meriba,</div><div class="q1">indertijd in de woestijn.</div><div class="q1"> 9Uw voorouders hebben Mij toen uitgedaagd.</div><div class="q1">Zij stelden Mij op de proef,</div><div class="q1">hoewel zij mijn macht hadden gezien in wat Ik deed.</div><div class="q1"> 10Veertig jaar lang heeft uw volk</div><div class="q1">Mij moeite gegeven.</div><div class="q1">Ik ergerde Mij aan hen.</div><div class="q1">Ten slotte zei Ik:</div><div class="q1">&#8220;Dit volk loopt voortdurend van Mij weg,</div><div class="q1">het wil Mij niet volgen.&#8221;</div><div class="q1"> 11Daarom heb Ik, toen Ik toornig was,</div><div class="q1">gezworen dat het geen rust bij Mij zou vinden.&#8217;</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

Walk Through the Bible 365 - AprilVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen