Wat bomen ons kunnen leren over God en zijn Koninkrijk — deel 2Voorbeeld

Op God vertrouwen, zelfs in moeilijke tijden

Habakuk was een profeet, en hij had geen gemakkelijke taak. Hij zag het morele en religieuze verval van zijn volk en maakte zich daar grote zorgen over. Maar hij is nog meer geschokt als God hem antwoordt dat Hij andere volken zal gebruiken om zijn trouweloze volk te oordelen. Habakuk begrijpt niet wat God doet: “Waarom aanschouwt U wie trouweloos handelen, zwijgt U, wanneer een goddeloze hem verslindt die rechtvaardiger is dan hijzelf?” (Habakuk 1:13, HSV). En als God antwoordt, is de profeet ontzet. “HEERE, toen ik Uw tijding hoorde, heb ik gevreesd”. “Ik hoorde het en mijn buik sidderde. Bij het geluid trilden mijn lippen” (Habakuk 3:1 en 16, HSV).

En toch vertrouwt Habakuk op God. Hij zegt dat hij rustig zal afwachten tot de Heere ingrijpt. Hij weet dat Gods oordeel over zijn volk zwaar zal zijn en dat ook hijzelf de gevolgen zal ervaren. Als de bomen en planten geen vrucht dragen, zal er niet genoeg te eten zijn. Als God zijn zegen wegneemt, zullen mensen honger lijden. Maar toch zingt Habakuk dat hij in de Heere van vreugde zal opspringen (Habakuk 3:18).

We zien dezelfde reactie in Psalm 4. De dichter, David, gaat door een moeilijke tijd en roept het uit tot God. Maar uiteindelijk wanhoopt hij niet. Hij roept zijn lezers — en zichzelf! — op om op de Heere te vertrouwen (Psalm 4:6, HSV). Want hij weet uit ervaring dat de Heere meer vreugde in je hart geeft dan aardse zegeningen kunnen doen.

Habakuk en David zijn als kinderen die hun vader vertrouwen: ze begrijpen niet alles wat God doet, soms lijden ze, en toch zijn ze ervan verzekerd dat God genadig en rechtvaardig is.

Heb jij zo’n relatie met de Heere?