De comeback: het is niet te laat en je bent nooit te ver wegVoorbeeld

Wanneer dromen worden onderbroken

Hoe verhouden wij ons tot iemand als Jozef? Hij werd in een put gegooid, werd verkocht en tot slaaf gemaakt, werd verraden, gevangen én vergeten. Toch heeft zijn verhaal meer betrekking op ons dan we in eerste instantie zouden denken.

Ben jij ooit in de steek gelaten? Ben je ooit achtergelaten? Ben je ooit verraden? Heb je ooit helemaal geen hoop meer gehad? Heb je ooit een (figuurlijk) mes in je rug gekregen? Misschien had jij alles wel onder controle tot opeens jouw leven een neerwaartse spiraal inging. Het is onvoorstelbaar dat Jozef dit allemaal heeft meegemaakt en desondanks toch kon begrijpen dat God de hele tijd aan het werk was.

Daar gaat het verhaal van Jozef om. Zelfs nadat hij voor de tweede keer was begonnen om het goede te doen, was het hem allemaal wéér ontnomen. Kun jij je voorstellen dat iedereen progressie lijkt te boeken en jij steeds maar weer verder achterop lijkt te raken? Dat is precies wat er met Jozef gebeurde, maar hij verloor nooit zijn blik op het werk van God in zijn leven.

We kunnen tenminste vijf dingen aanstippen uit de ervaringen van Jozef. Ten eerste begreep Jozef het totaalplaatje van Gods doel voor zijn leven: dat hij een klein onderdeel was van Gods grotere plan voor de wereld. Jozef wist dat het doel van zijn leven groter was dan slechts zijn eigen droom te vervullen, ook al was dat een door God gegeven droom. Hij wist dat hij op aarde was om onderdeel te zijn van Gods verhaal.

Als tweede wist Jozef dat God altijd met hem zou zijn. God was met hem toen hij verkocht werd aan de handelaars, Hij was met hem op de veiling, in Potifars huis en zelfs in de gevangenis. Hij was met Jozef toen hij in het rijk van de farao was, gedurende de goede en de slechte jaren. En ook toen zijn broers waren teruggekeerd. God was de hele tijd met hem.

Als derde wist Jozef dat hij God alles moest geven. Jozef zou zijn taak als dienaar zeker met halve kracht hebben kunnen vervullen. Hij zou dan elke keer de kantjes er vanaf hebben kunnen lopen. Maar Jozef realiseerde zich dat God altijd met hem was tijdens het proces, daarom wilde hij altijd alles geven en in elke situatie telkens zijn best doen.

Als vierde begreep Jozef dat een comeback niet over wraak gaat. Hij vertelde zijn broers dat God de leiding had over zijn leven, en niet zij. Hij zei niet dat al de gevolgen van hun acties verdwenen waren, maar hij vergaf ze omdat hij inzag dat hij onderdeel was van Gods verhaal.

Als laatste begreep Jozef dat hij onderdeel was van een verlossingsverhaal. Jozef zei: ''Verwijt het jezelf niet, want God had er een bedoeling mee! Hij stuurde mij voor uit, zodat ik jullie levens kon redden.'' (Genesis 45:5, Htb). Kijk nog eens goed naar dat laatste stukje: ''zodat ik jullie levens kon redden.'' Dat is bovennatuurlijk. Dat is een ik-zit-in-een-groter-verhaal-van-God-gedachte. Deze gedachtes laten mij zien dat het de bedoeling is dat ik elke dag weer mijn leven in Gods handen moet leggen, en dat het Gods taak is om mijn omstandigheden elke dag weer te gebruiken tot zijn eer.

Jozef laat ons zien dat worsteling altijd tot iemands redding is. Dat betekent niet dat we maar moeten zeggen: ''Geef me meer problemen zodat meer mensen geholpen worden.'' Niemand van ons zit daarop te wachten. Maar wanneer de strijd bij ons komt, weten we dat God met een goede bedoeling aan het werk is.

Geef hier eens antwoord op

Jozef was een dromer, werd slaaf en uiteindelijk gevangene. Wat heb jij met dit verhaal te maken?

Hoe denk je dat Jozef zich voelde toen hij in de gevangenis zat en zijn hele leven in elkaar leek te storten? Hoe reageer jij als jouw leven uit elkaar lijkt te vallen?

Waardoor, denk jij, kon Jozef het volhouden om te blijven zien dat dat God in zijn verhaal bezig was? Hoe hebben zijn omstandigheden hem gevormd voor het werk dat God wilde dat hij zou doen?