Evangeliseren tijdens je werk in de COVID-19 crisisVoorbeeld

Isolatie in gevangenschap had Paulus niet gepland. 

Op het eerste gezicht moet deze gevangenschap eruitgezien hebben als een verstoring van zijn pogingen om het evangelie te verkondigen tijdens zijn werk als tentenmaker en spreker. Maar Paulus verklaarde heel duidelijk het volgende: "Alles wat mij hier is overkomen, heeft ertoe bijgedragen dat het goede nieuws over Jezus Christus beter bekend werd" (Filippenzen 1:12, HTB).

Hoe dan? Filippenzen 1:13 maakt duidelijk dat het evangelie veel mooier verkondigd kon worden. Paulus kon nu laten zien dat, ongeacht zijn omstandigheden, hij uiteindelijk "voor Christus gevangen zat", vrijwillig vastgebonden onder de soevereiniteit van God.

Die hoop, die schuilt achter de omstandigheden van Paulus, moet voor de "hele paleiswacht" op iets van een andere wereld geleken hebben. Dus ook zij begonnen de hoop van het evangelie te begrijpen.

Wat kunnen we leren van deze tekst, nu jij en ik redelijk geïsoleerd leven en werken? Net zoals Paulus hebben ook wij unieke mogelijkheden om de hoop van het evangelie te tonen, niet ondanks maar juist vanwege onze omstandigheden. Hoe dan?

Door te tonen dat we bezorgd zijn, maar niet angstig. Hebben we redenen om bezorgd te zijn over corona? Natuurlijk! Hebben we redenen om angstig te zijn? Absoluut niet, omdat we de "vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat" (Filippenzen 4:7, HTB). Deze vrede is er omwille van Christus én Zijn belofte om ons en de wereld te redden. In deze tijden van grote onzekerheid kan door onze ultieme zekerheid het evangelie aantrekkelijker zijn voor onze medewerkers, klanten en vrienden.

Door ongewone zorg te besteden aan de mensen om ons heen. Nu meer dan ooit zouden volgelingen van Christus degenen moeten zijn die buitengewone zorg besteden aan de mensen waarmee ze werken. Dit moet los staan van de "waarde" die ze voor onze bedrijven of teams kunnen hebben. Op dit moment zijn meer persoonlijke vragen over het gezin en de gezondheid niet alleen acceptabel maar zelfs enigszins menslievend. Laat ons als medewerkers gekend worden als degenen die een diep medeleven hebben met de "volledige mens" waarmee we elke dag werken.

Door uitdrukkelijk onze hoop te delen. De twee voorstellen hierboven kunnen een hint zijn naar het evangelie als onze ultieme motivatie om onze naaste lief te hebben. Maar er komt een moment dat we het evangelie moeten verkondigen met onze woorden. Ook nu is daar een goede gelegenheid voor. De mensen in onze virtuele kantoren en onze omgeving verlangen meer dan ooit naar hoop. Hoop voor de wereld. Hoop voor hun werk. Hoop voor zichzelf. Christenen hebben het spirituele vaccin dat voor altijd in hoop kan voorzien. Laten we dapper genoeg zijn om het te delen en "vrijmoediger spreken over Jezus Christus" (Filippenzen 1:14, HTB)!