Geloofsgeheimen Deel 2 – Hudson TaylorVoorbeeld

GODDELIJK EIGENDOM EN BESTUUR (2)

"Wat was er, zee, dat u vluchtte, Jordaan, dat u achteruit deinsde? Wat was er, bergen, dat u opsprong als rammen, en u, heuvels, als lammeren? Beef, aarde, voor het aangezicht van de Heere, voor het aangezicht van de God van Jakob" (Psalm 114:5-7).

In de geschiedenis over de uitleiding van Israël uit Egypte naar het beloofde land, spelen de omstandigheden in de wildernis een aanzienlijke rol, maar we vinden daar niets over in deze Psalm. De wildernis verdwijnt met de ongelovige generatie die er in werd begraven. Waarom? Omdat in het leven van een gelovige geen wildernis bestaat. De zee, de grens aan deze kant, ziet onze Meester en vlucht. De Jordaan, de grens aan de overkant, wordt in zijn aanwezigheid teruggedreven. De wildernis is voor ongelovigen, die geen rust zullen kennen. 

Wij zijn naar een land van overvloed gebracht; de bergen en de heuvels hebben bewezen geen belemmering te vormen. In de aanwezigheid van de Meester blijft er geen wildernis over. Hij vindt het vaak zelfs beter om de aardse zegeningen die we van Hem als goede gave ontvingen, te verwijderen. Hij heeft beloofd, niet gedreigd: "Nog eenmaal zal Ik niet alleen de aarde, maar ook de hemel doen beven. Dit ‘nog eenmaal’ duidt op de verandering van de dingen die kunnen wankelen als van dingen die gemaakt zijn, opdat de dingen die onwankelbaar zijn, zouden blijven" (Heb. 12:26,27). Misschien moeten we soms juist dankbaar zijn dat een liefhebbende Vader een wankel steunpunt verwijdert. Iets waar we al te optimistisch op bleven leunen, in plaats van alleen op de Rots der Eeuwen te vertrouwen. Een steunpunt dat op zekere hoogte onze kijk op zijn Koninkrijk verduisterde. Misschien zag Hij dat we volkomen tevreden op onze peddels vertrouwden, of op een meerpaal, waardoor we niet met de stroom meegesleurd werden. Maar dat zou onverenigbaar zijn met de snelheid die we verderop moeten maken. En met die uitputtende strijd tegen het wilde water, als noodzakelijke training voor nieuwe  toekomstige overwinningen.

Er komt een dag dat niet alleen de zee zal vluchten en de Jordaan zich terugtrekt, maar dat hemel en aarde zullen verdwijnen in de tegenwoordigheid van de Heere, de God van Jacob. We hebben met deze Machtige Persoon te maken, niet met bergen en heuvels, rivieren of zeeën. We kunnen met welke omstandigheden en omgeving dan ook tevreden zijn, als Hij gezegd heeft: "Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten" (Heb. 13:5).

Gebed:

Heere, U alleen bent mijn Helper, ik zal niet bang zijn. Wat kan een mens mij doen? Schud de steunpunten uit mijn leven en maak me sterk voor Uw dienst. Amen.