Geloofsverdieping Door VervolgingVoorbeeld

God is er!

God is er in de omstandigheden van Zijn kinderen. Dat is de centrale boodschap die spreekt uit het verhaal waar Mozes geroepen wordt om het volk Israël te bevrijden uit Egypte.  

Het roepen tot Hem en de jammerklacht die onze broeders en zusters in de vervolgde kerk en die wij uiten, blijven níet onbeantwoord. God beantwoordt ze wellicht niet één voor één, al die vragen, maar Hij geeft iets veel groters: Zichzelf. De Ik Ben en Ik Zal Er Zijn (vers 14). 

Het vervolg van het verhaal laat zien dat het daarna niet allemaal ‘koek en ei’ is: de Israëlieten krijgen het in eerste instantie zelfs zwáárder te verduren (en moeten naast stenen bakken ook stro verzamelen). Maar als die uittocht er na de tien plagen dan is, blijkt dat God méé gaat. Bij de Rietzee (Exodus 14) wordt het alsnog heel spannend, maar de wolkkolom (dag) en vuurkolom (nacht) tonen Gods aanwezigheid bij Zijn volk.

Het betekent dat we er goed aan doen om onrecht aan de kaak te stellen, maar het laat ons vooral zien dat God ons niet persé voor verdrukking behoedt, maar Zichzelf geeft als antwoord op onze verdrukking. En daarin met ons mee kan lijden.

In het Nieuwe Testament uit zich dat in de komst van Gods eniggeboren Zoon, Jezus de Here (Johannes 3:16). Die geleden heeft (zoals wij lijden) en stierf. Maar Goddank opstond uit de dood, waardoor die dood haar kracht verloor.

Toen voor Jezus en nu voor onze broeders en zusters in de lijdende kerk en ook voor ons.