#OpreisdoorLukas-Lukas 7: over twijfel en vertrouwen, geloof en genezingVoorbeeld

Jezus heeft medelijden met een moeder

Toen de Heer haar zag, werd Hij door medelijden bewogen...

Waar Jezus zich ook bevindt, er zijn altijd veel mensen bij hem. En nu is er zelfs een grote menigte bij hem. De Messias, de schepper van het leven, is het middelpunt van deze groep mensen. 

Hij reist naar een plaatsje Naïn en net als Hij de stad in wil, loopt een menigte het stadje uit, om een jongen te begraven. Een menigte mensen waarin het middelpunt de dood is. Ze ontmoeten elkaar bij de stadspoort: de plek waar recht gesproken werd. Dood en leven ontmoeten elkaar in een confrontatie. Wie zal winnen?

Wat een verdriet heerst in dat gezelschap! Een weduwe moet haar enige kind begraven. Het verdriet is nog vers, waarschijnlijk is hij deze dag overleden. Ze had haar man al verloren en nu ook nog haar zoon! Het was voor deze weduwe rampzalig omdat ze geen toekomst had zonder kind of man die voor haar zou zorgen. Bedelen of prostitutie, dat waren zo’n beetje de mogelijkheden voor haar…

Bovendien werd gedacht dat als jou erge dingen overkwam, je het had verdiend omdat je een zonde had gedaan, anders zou God je niet op die manier straffen. (Denk maar aan de geschiedenis van de blinde man; de mensen vragen aan Jezus wie er gezondigd had: de jongen of de ouders.)

Dus naast de emotionele slag van het verlies van haar kind, de toekomstige onzekerheid, was daar ook de sociale veroordeling.

Jezus ziet haar en schiet vol. Wat een verdriet en ellende! Hij laat haar niet voorbij lopen, maar grijpt in. De moeder vraagt nergens om, maar de Messias, brenger van genade en leven (Johannes 10:10) grijpt in. Hij raakt de lijkbaar aan… en de dragers blijven onmiddellijk staan. Dit mag niet, hierdoor word je onrein! Maar Jezus gaat direct door, Hij spreekt en laat op die manier zijn autoriteit gelden. Zijn reinheid, zijn leven is sterker dan de onreinheid en de dood. De jongen wordt levend en begint onmiddellijk te praten. Wat zou hij gezegd hebben? Zou hij verbaasd rond hebben gekeken? ‘Wat is er gebeurd? Waarom huilen jullie allemaal? Mama, wat is er met je? Is alles goed? Ik heb honger, heb je iets te eten?’

Jezus vraagt niet om hem te volgen, maar geeft hem terug aan zijn moeder. Hij herstelt de relatie. Wat een groots cadeau, wat zal daar een uitbarsting van blijdschap zijn geweest! Iedereen was er ondersteboven van.

De reactie van de mensen is de uitroep dat God zich heeft bekommerd om zijn volk! Niet meer 'God straft jou', maar 'God ziet jou, is vol genade en heeft medelijden.' Jezus herstelt het verwrongen beeld dat de mensen hebben over zijn Vader.

Om over na te denken:

Als Jezus zegt dat Hij gekomen is om je het leven te geven in al zijn volheid, wat betekent dit dan voor jou?