Download de appBereid je hart voor op Pasen: Een Bijbelstudie voor de VastentijdVoorbeeld
"Dag 34: De voorspelling"
Johannes wijdt een groot gedeelte van zijn Evangelie aan de laatste zes dagen van Jezus' leven. In Johannes 12 voorspelt Jezus “welke dood Hij sterven zou” — een die de wereld uit de dodelijke greep van de duivel zou verlossen. Jezus zou als overwinnaar opstaan uit de verschrikkingen van het kruis en het graf. Zo zou Hij mensen wereldwijd naar zich toe trekken (v. 32). Maar hier herhaalt Hij ook opnieuw de ontnuchterende toekomst voor allen die Hem zouden volgen en Zijn discipelen genoemd zouden worden.
Vanaf het begin van Zijn bediening in het Evangelie van Johannes, heeft Jezus verwezen naar Zijn “uur” — de aangewezen tijd waarin Hij lijden en dood zou ondergaan voor de zonden van de wereld. Maar dwars door deze vernedering heen straalt Jezus ook vreemd genoeg de “heerlijkheid” van God uit naar de mensheid. God “verheerlijkt Zijn naam”, niet alleen door de aardse bediening van Jezus, maar ook door Zijn dood. Johannes beschrijft deze realiteit al zeer vroeg door te zeggen: “Hij was vol genade en waarheid en wij hebben gezien hoe groot Hij is" (Johannes 1:14, HTB).
Even opvallend is de zeer menselijke Jezus die we hier tegenkomen. Wanneer Hij de lijdensweg voelt aankomen die Hij zal ondergaan, is Hij eerlijk genoeg om Zijn angst toe te geven: “Ik ben erg bang” (v. 27). Hier wordt een bijzonder beeld geschetst van een Mens die volledig door God verlaten werd, terwijl Hij op weg is naar onbeschrijfelijke pijn. Maar Hij weet dat uiteindelijk Gods heerlijkheid het enige is dat ertoe doet. En dit is ook meteen een leermoment voor de discipelen.
Zaad is een levende materie die moet sterven om te kunnen vermenigvuldigen. Zaad draagt de belofte van toekomstig leven in zich. Oppervlakkig gezien is de dood van Christus voor de wereld een mislukking, maar Hij liet Zich “in de aarde vallen” (v. 24) en nu is Hij in staat om volgelingen te laten opstaan, "waardoor velen van zijn zonen in zijn heerlijkheid konden delen” (Hebreeën 2:10, HTB). Het volgen van Christus echter kost een prijs: veel van de eerste discipelen stierven zelf een verschrikkelijke dood. En zo kwam Tertullianus tot de conclusie dat “het bloed van de martelaren het zaad van de kerk is.” Discipelen van Christus horen altijd te “sterven” aan zichzelf om in Christus “levende hoop” (1 Peter 1:3-5) te vinden. Dietrich Bonhoeffer lijkt een juiste visie te hebben op discipelschap: “Wanneer Christus een man roept, vraagt Hij hem om te komen en te sterven.”
Gebed
Opgestane Heer, U hield zoveel van ons dat U stierf om ons te redden van de zonde. We bidden dat deze realiteit ons nederig maakt en ervoor zorgt dat we U altijd prijzen. We bidden dat het ons de vrijmoedigheid zal geven om te leven in volledige afhankelijkheid van Uw liefdevolle wil. Laat deze dingen door Uw genade geschieden, want we bidden dit in Uw Naam, Amen.
Copyright (c) 2012 by Redeemer Presbyterian Church.
Johannes wijdt een groot gedeelte van zijn Evangelie aan de laatste zes dagen van Jezus' leven. In Johannes 12 voorspelt Jezus “welke dood Hij sterven zou” — een die de wereld uit de dodelijke greep van de duivel zou verlossen. Jezus zou als overwinnaar opstaan uit de verschrikkingen van het kruis en het graf. Zo zou Hij mensen wereldwijd naar zich toe trekken (v. 32). Maar hier herhaalt Hij ook opnieuw de ontnuchterende toekomst voor allen die Hem zouden volgen en Zijn discipelen genoemd zouden worden.
Vanaf het begin van Zijn bediening in het Evangelie van Johannes, heeft Jezus verwezen naar Zijn “uur” — de aangewezen tijd waarin Hij lijden en dood zou ondergaan voor de zonden van de wereld. Maar dwars door deze vernedering heen straalt Jezus ook vreemd genoeg de “heerlijkheid” van God uit naar de mensheid. God “verheerlijkt Zijn naam”, niet alleen door de aardse bediening van Jezus, maar ook door Zijn dood. Johannes beschrijft deze realiteit al zeer vroeg door te zeggen: “Hij was vol genade en waarheid en wij hebben gezien hoe groot Hij is" (Johannes 1:14, HTB).
Even opvallend is de zeer menselijke Jezus die we hier tegenkomen. Wanneer Hij de lijdensweg voelt aankomen die Hij zal ondergaan, is Hij eerlijk genoeg om Zijn angst toe te geven: “Ik ben erg bang” (v. 27). Hier wordt een bijzonder beeld geschetst van een Mens die volledig door God verlaten werd, terwijl Hij op weg is naar onbeschrijfelijke pijn. Maar Hij weet dat uiteindelijk Gods heerlijkheid het enige is dat ertoe doet. En dit is ook meteen een leermoment voor de discipelen.
Zaad is een levende materie die moet sterven om te kunnen vermenigvuldigen. Zaad draagt de belofte van toekomstig leven in zich. Oppervlakkig gezien is de dood van Christus voor de wereld een mislukking, maar Hij liet Zich “in de aarde vallen” (v. 24) en nu is Hij in staat om volgelingen te laten opstaan, "waardoor velen van zijn zonen in zijn heerlijkheid konden delen” (Hebreeën 2:10, HTB). Het volgen van Christus echter kost een prijs: veel van de eerste discipelen stierven zelf een verschrikkelijke dood. En zo kwam Tertullianus tot de conclusie dat “het bloed van de martelaren het zaad van de kerk is.” Discipelen van Christus horen altijd te “sterven” aan zichzelf om in Christus “levende hoop” (1 Peter 1:3-5) te vinden. Dietrich Bonhoeffer lijkt een juiste visie te hebben op discipelschap: “Wanneer Christus een man roept, vraagt Hij hem om te komen en te sterven.”
Gebed
Opgestane Heer, U hield zoveel van ons dat U stierf om ons te redden van de zonde. We bidden dat deze realiteit ons nederig maakt en ervoor zorgt dat we U altijd prijzen. We bidden dat het ons de vrijmoedigheid zal geven om te leven in volledige afhankelijkheid van Uw liefdevolle wil. Laat deze dingen door Uw genade geschieden, want we bidden dit in Uw Naam, Amen.
Copyright (c) 2012 by Redeemer Presbyterian Church.
Over dit leesplan
Wat is de vastentijd? We zien dan uit naar de overwinning van het licht en leven van Christus, over de duisternis van zonde en dood. Van Aswoensdag tot Pasen worden we herinnerd aan de realiteit van onze zwakheid en de verlossende genade van God.
More
Deze overdenking werd gemaakt door de medewerkers van Redeemer Presbyterian Church en werd oorspronkelijk gepubliceerd op www.redeemer.com in 2012. Gebruikt met toestemming.
