Lukas 9:23-61
А на сите им зборуваше: „Ако некој сака да оди по Мене, нека се одрече од себе самиот, нека го земе крстот свој и секој ден нека Ме следи! Зашто, кој сака да го спаси животот свој, ќе го загуби; а кој ќе го загуби животот свој заради Мене, тој ќе го спаси. Зашто, каква му е ползата на човека, ако го добие целиот свет, а себе самиот се изгуби или си направи штета? Бидејќи, кој се срами од Мене и од зборовите Мои, од него ќе се засрами и Синот Човечки, кога ќе дојде во славата Своја, и на Отецот и на светите ангели. Вистина ви велам: овде стојат некои што не ќе вкусат смрт, сѐ додека не го видат царството Божјо.“ На осум дена по овие зборови, ги зеде со Себе Петар, Јован и Јаков, и се искачи на гората да се помоли. И додека се молеше, изгледот на лицето Негово се промени, а облеката Му стана бела и светла. И ете, двајца луѓе разговараа со Него; а тие беа Мојсеј и Илија. Па, кога се појавија во слава, тие зборуваа за Неговото заминување, кое требаше да заврши во Ерусалим. А Петар и неговите другари ги беше совладал сон; но штом се разбудија, ја видоа славата Негова, и двајцата што стоеја со Него. И кога се разделуваа од Него, Петар без да знае што зборува, Му рече на Исус: „Учителе, добро е да останеме овде; да направиме три колиби: за Тебе една, за Мојсеј една, и за Илија една!“ Додека го велеше тоа, се појави облак и фрли сенка врз нив; и се уплашија штом влегоа во облакот. И дојде глас од облакот, кој велеше: „Овој е Мојот возљубен Син; Него послушајте Го!“ А кога се чу тој глас, Исус беше останал сам. И тие премолчаа и никому ништо не кажаа во тоа време за она што беа виделе. А на другиот ден, додека се симнуваа од гората, Му доаѓаше во пресрет многу народ. И ете, некој од народот извика: „Учителе, Ти се молам, погледни на мојот син, зашто ми е единец! Духот одненадеж го зграпчува и ете, тој почнува силно да вриска. Го растргнува толку силно, што тој сиот се запенува, и откако многу ќе го измачи, одвај го пушта. Ги помолив учениците Твои да го истераат, но тие не можеа.“ Одговори Исус и рече: „О, роде неверен и развратен! До кога ќе бидам со вас и до кога ќе ве трпам? Доведи го синот твој тука!“ И додека тој уште приоѓаше, злиот дух го кутна и почна да го тресе. Но Исус му заповеда на нечистиот дух и го излекува момчето и го предаде на татко му. И сите беа вчудовидени од Божјото величие. И додека сите се восхитуваа на сѐ што правеше Исус, Тој им рече на учениците Свои: „Запамтете ги во ушите свои овие зборови: ‚Синот Човечки ќе биде предаден во рацете на луѓето.‘“ Но тие не го разбраа овој говор, зашто беше прикриен од нив за да не го разберат, а се плашеа да Го прашаат за неговото значење. И им дојде мисла: кој од нив е најголем. А Исус, знаејќи ја мислата на нивните срца, зеде едно дете и го постави пред Себе, па им рече: „Кој го прима ова дете во Мое име, Мене Ме прима; а кој Ме прима Мене, го прима Оној што Ме пратил; зашто кој е најмал меѓу вас, тој ќе биде најголем.“ Проговори Јован и рече: „Учителе, видовме еден човек, кој во Твое име истерува демони, па му забранивме, бидејќи не оди со нас.“ Исус му рече: „Не забранувајте му! Зашто, кој не е против вас, тој е со вас.“ А кога се навршуваа деновите на Неговото воздигнување, Тој одлучи да тргне на пат за Ерусалим; и испрати пред себе гласници; тие отидоа и влегоа во едно самарјанско село да подготват (преноќиште) за Него. Но не Го примија, зашто имаше изглед на патник што оди во Ерусалим. Кога го видоа тоа учениците Негови, Јаков и Јован, рекоа: „Господи, сакаш ли да кажеме да падне оган од небото и да ги истреби, како што направи и Илија?“ Но Тој се сврте кон нив и ги укори. Потоа отидоа во друго село. А додека тие патуваа, некој Му рече: „Господи, ќе врвам по Тебе каде и да одиш.“ Исус му рече: „Лисиците имаат легла и птиците небески гнезда, а Синот Човечки нема каде глава да засолни.“ На друг, пак, му рече: „Врви по Мене!“ А тој одговори: „Господи, допушти најнапред да отидам да го погребам татко ми!“ Но Исус му рече: „Остави ги мртвите да ги закопуваат своите мртовци, а ти оди и разгласувај го царството Божјо!“ Потоа некој друг Му рече: „Господи, ќе одам по Тебе, но дозволи ми најнапред да се простам со своите домашни.“
Лука 9:23-61