اعداد 15
15
مقرّرات قربانی
1خداوند به موسی گفت: 2به بنیاسرائیل بگو وقتی به سرزمینی که به ایشان خواهم داد رسیدند، این مقرّرات را رعایت کنند: 3هرگاه بخواهید از گلّه و یا رمه قربانی سوختنی، یا هر قربانی دیگری که بر آتش تقدیم میشود و خداوند آن را میپسندد، تقدیم کنید، خواه قربانی سوختنی، خواه قربانی نذری، خواه قربانی داوطلبانه، و یا قربانی مخصوص یکی از عیدها باشد، 4در هر صورت آن هدیۀ باید با هدیهٔ آردی مخلوط با روغن به خداوند تقدیم شود. 5اگر آن قربانی یک برّه باشد، باید همراه با یک کیلوگرم آرد مرغوب مخلوط با یک لیتر روغن بهعنوان هدیۀ آردی و یک لیتر شراب بهعنوان هدیۀ نوشیدنی تقدیم شود. 6اگر آن قربانی یک قوچ باشد، باید همراه آن دو کیلوگرم آرد مرغوب مخلوط با یک و نیم لیتر روغن بهعنوان هدیۀ آردی و 7بهاضافهٔ یک و نیم لیتر شراب بهعنوان هدیۀ نوشیدنی تقدیم شود. بوی نوع قربانی رایحهای خوشبو به مشام خداوند است. 8اگر آن قربانی یک گاو برای قربانی نذری یا مشارکت و سلامتی باشد، 9باید همراه آن سه کیلوگرم آرد مرغوب مخلوط با دو لیتر روغن بهعنوان هدیۀ آردی، 10بهاضافهٔ دو لیتر شراب بهعنوان هدیۀ نوشیدنی تقدیم شود. بوی این قربانی رایحهای خوشبو به مشام خداوند است.
11این است آنچه که باید همراه هریک از قربانیهای گاو، قوچ، برّه یا بُزغاله تقدیم شوند. 12هنگامیکه بیش از یک حیوان قربانی میشود، هدایای همراه آن باید به نسبت تعداد حیوانات زیاد شود. 13هر فردِ اسرائیلی که بخواهد قربانی مخصوصی که بوی آن رایحهٔ خوشبو به مشامِ خداوند است، تقدیم نماید، باید این دستورات را بهجا آورد. 14و در دوران آینده، اگر یک بیگانه که در میانِ شما زندگی میکند بخواهد قربانی مخصوصی که بوی آن رایحهای خوشبو به مشامِ خداوند است، به خداوند تقدیم نماید، باید آن را همانند شما انجام دهد. 15این قوانین برای تمام بنیاسرائیل و بیگانگانی که در میان شما زندگی میکنند، یکسان و ابدی است. زیرا همه در برابر خداوند یکسان میباشند. 16برای شما و بیگانگانی که در میانِ شما زندگی میکنند و نسلهای آینده، یک قانون حکمفرما خواهد بود.
17خداوند به موسی گفت: 18به بنیاسرائیل بگو: «وقتی به سرزمینی که به شما میدهم، رسیدید، 19هرگاه از محصول زمین بخورید، باید از آن هدیهای به خداوند تقدیم نمایید. 20هرگاه نان بپزید، باید اوّلین قرص نان را بهعنوان هدیۀ مخصوص خرمن تقدیم نمایید. 21این هدیهای است که باید از اوّلین خمیر خود در تمامی نسلهای آینده به خداوند تقدیم کنید.»
هدیۀ گناه ناخواسته
22هرگاه یکی از شما ناخواسته از انجام دستوراتی که خداوند به موسی داد، غفلت کند، 23یا هرگاه فردی در نسلهای آینده از تمام دستوراتی که خداوند توسطِ موسی به شما داده است، اهمال نماید، 24اگر ناخواسته و بدون آگاهی دیگران انجام شده، و بعد متوجّه خطای خود شود، باید یک گاو را بهعنوان قربانی سوختنی تقدیم کند. تمام جماعت، باید این قربانی را که رایحهای خوشبو به مشام خداوند است، طبق مقرّرات، همراه هدیۀ آردی و هدیۀ نوشیدنی، بهاضافهٔ یک بُز نر جهت قربانی گناه، تقدیم کنند. 25کاهن برای تمام بنیاسرائیل کفّاره بهجا آورد، و گناهان ایشان بخشیده میشود، زیرا اشتباه آنان عمدی نبوده است و برای این گناه خود به حضور خداوند قربانی سوختنی و قربانی گناه مناسب با خطای غیرعمدی تقدیم کردهاند. 26تمام بنیاسرائیل و بیگانگانی که در میان آنها سکونت دارند، بخشیده خواهند شد، زیرا تمام مردم در این خطای ناخواسته شریک بودهاند.
27هرگاه شخصی ناخواسته گناهی کند، باید یک بُز مادّۀ یکساله بهعنوان قربانی گناه تقدیم کند 28و کاهن در حضور خداوند برای او کفّاره بهجا آورد و آن شخص بخشیده میشود. 29این قانون برای شما و بیگانگانی که در بین شما سکونت دارند، یکسان خواهد بود.
30امّا اگر کسی عمداً مرتکب گناهی شود، خواه اسرائیلی باشد خواه بیگانه، آن شخص به خداوند، کُفر ورزیده است و باید از میان قوم منقطع شود، 31زیرا او فرمان خداوند را رد کرده عمداً از فرمان خدا سرپیچی نموده است. او کلام خداوند را خوار شمرده است. او باید از میان قوم منقطع شود و مسئول جزای خودش میباشد.
شکستن قانون سَبَّت
32هنگامیکه بنیاسرائیل در بیابان بودند، مردی را دیدند که در روز سَبَّت هیزم جمع میکند. 33آنها او را نزد موسی و هارون و سایر رهبران قوم بردند. 34آنها او را در زندان انداختند، چرا که نمیدانستند با او چه کنند. 35خداوند به موسی گفت: «سزای این شخص مرگ است. تمام قوم اسرائیل او را در بیرون اردوگاه سنگسار کنند تا بمیرد.» 36پس او را از اردوگاه خارج نموده طبق فرمان خداوند سنگسار کردند تا مُرد.
منگولهها
37خداوند به موسی گفت: 38«به بنیاسرائیل بگو، برای خود و همچنین نسلهای آینده، بر لبههای لباسهای خود منگولههایی ساخته آنها را با نخ آبی وصل کنند. 39این منگولهها نقش یادآوری را به عهده خواهند داشت؛ هرگاه شما به آنها بنگرید، تمامی فرمانهای مرا به خاطر آورده از آنها اطاعت خواهید نمود و بهدنبال شهواتِ نفس و خواهشهای چشم که منجر به هرزگی میشود، نخواهید رفت. 40پس شما، همۀ فرمانهای مرا به یاد بیاورید و آنها را انجام دهید و برای خدای خود مقدّس باشید. 41من، یَهْوه، خدای شما هستم، که شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. آری، من یَهْوه، خدای شما هستم.»
Селектирано:
اعداد 15: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023