لاویان 24
24
نگهداری از چراغ‌ها
(خروج 27:20-21)
1خداوند به موسی گفت: 2«به قوم اسرائیل دستور بده که روغن زیتون خالص را برای چراغ‌های خیمهٔ مقدّس بیاورند و چراغ‌ها همیشه روشن باشند. 3هارون هر شامگاه چراغ‌های چراغدان‌های طلای خالص را که در بیرون پردهٔ مقدّس‌ترین مکان مقابل صندوق پیمان قرار دارند، آماده و تا صبح همیشه روشن نگه دارد. این قانونی جاودانی برای تمام نسل‌های شما است. 4چراغدان‌های طلای خالص باید همیشه در حضور خداوند آماده نگه داشته شوند.
نان مقدّس
5«با دوازده کیلوگرم آرد مرغوب، دوازده قرص نان بپزید 6و آن‌ها را در دو ردیف شش تایی بر سر میزی که از طلای خالص ساخته شده است و در حضور من قرار دارد، بگذارید. 7بر هر ردیف نان، کُندُر خالص بگذارید تا به‌عنوان نشانه‌ای از نان بر آتش به حضور من تقدیم شود. 8در آینده، در هر سَبَّت این نان باید به حضور خداوند تقدیم شود. این وظیفۀ بنی‌اسرائیل است، پیمانی برای همیشه. 9این نان به هارون و پسرانش تعلّق دارد؛ آن‌ها را باید در مکانی مقدّس بخورند، زیرا این هدیه از مقدّس‌ترین هدایایی است که بر آتش به حضور من تقدیم می‌شود؛ این یک قانون ابدی است.»
مجازات کُفر گفتن
10روزی مردی که پدرش مصری و مادرش اسرائیلی بود، به میان قوم رفت و میان او و یک مرد اسرائیلی نزاعی درگرفت. 11این مرد که نام مادرش شِلومیت دختر دِبْری از طایفه دان بود، به خداوند کُفر و ناسزا گفت. پس او را نزد موسی آوردند. 12او را توقیف کردند تا ببینند خواست خداوند برای او چیست.
13خداوند به موسی گفت: 14«آن مرد را از اردوگاه بیرون ببرید و همۀ کسانی که کُفر گفتن او را شنیدند، دست‌های خود را بر او بگذارند؛ سپس تمام قوم اسرائیل او را سنگسار کنند. 15به قوم اسرائیل بگو که هرکسی که به خدای خود کُفر بگوید، به سزای عملش برسد 16و تمام بنی‌اسرائیل او را سنگسار کنند. این قانون شامل حال هر کسی است که به نام مقدّس خداوند کُفر بگوید، خواه اسرائیلی باشد، خواه غریبه‌ای که در بین آن‌ها زندگی می‌کند.
17«هر‌کس مرتکب قتل گردد، باید کشته شود. 18اگر کسی حیوانی را که متعلّق به او نیست بکُشد، باید عوض آن را به صاحبش بدهد، جان به‌عوض جان.
19«هرگاه شخصی به کس دیگری صدمه برساند، باید خودش همان صدمه را ببیند: 20شکستگی به‌عوض شکستگی، چشم به‌عوض چشم، دندان به‌عوض دندان. هر صدمه‌ای که رسانده است، باید برخود او وارد شود. 21هرکسی که یک حیوان را بکُشد، باید عوض آن را بدهد و اگر شخص دیگری را بکُشد، خودش باید کشته شود. 22این قانون هم برای بنی‌اسرائیل و هم برای غریبه‌ها است؛ زیرا من یَهْوه، خدای شما هستم.»
23پس موسی این‌ها را به مردم گفت و آنگاه آن مردی را که کُفر گفته بود، به بیرون اردوگاه برده سنگسار کردند. به‌این‌ترتیب، بنی‌اسرائیل مطابق فرمان خداوند عمل نمودند.
Селектирано:
لاویان 24: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
لاویان 24
24
نگهداری از چراغ‌ها
(خروج 27:20-21)
1خداوند به موسی گفت: 2«به قوم اسرائیل دستور بده که روغن زیتون خالص را برای چراغ‌های خیمهٔ مقدّس بیاورند و چراغ‌ها همیشه روشن باشند. 3هارون هر شامگاه چراغ‌های چراغدان‌های طلای خالص را که در بیرون پردهٔ مقدّس‌ترین مکان مقابل صندوق پیمان قرار دارند، آماده و تا صبح همیشه روشن نگه دارد. این قانونی جاودانی برای تمام نسل‌های شما است. 4چراغدان‌های طلای خالص باید همیشه در حضور خداوند آماده نگه داشته شوند.
نان مقدّس
5«با دوازده کیلوگرم آرد مرغوب، دوازده قرص نان بپزید 6و آن‌ها را در دو ردیف شش تایی بر سر میزی که از طلای خالص ساخته شده است و در حضور من قرار دارد، بگذارید. 7بر هر ردیف نان، کُندُر خالص بگذارید تا به‌عنوان نشانه‌ای از نان بر آتش به حضور من تقدیم شود. 8در آینده، در هر سَبَّت این نان باید به حضور خداوند تقدیم شود. این وظیفۀ بنی‌اسرائیل است، پیمانی برای همیشه. 9این نان به هارون و پسرانش تعلّق دارد؛ آن‌ها را باید در مکانی مقدّس بخورند، زیرا این هدیه از مقدّس‌ترین هدایایی است که بر آتش به حضور من تقدیم می‌شود؛ این یک قانون ابدی است.»
مجازات کُفر گفتن
10روزی مردی که پدرش مصری و مادرش اسرائیلی بود، به میان قوم رفت و میان او و یک مرد اسرائیلی نزاعی درگرفت. 11این مرد که نام مادرش شِلومیت دختر دِبْری از طایفه دان بود، به خداوند کُفر و ناسزا گفت. پس او را نزد موسی آوردند. 12او را توقیف کردند تا ببینند خواست خداوند برای او چیست.
13خداوند به موسی گفت: 14«آن مرد را از اردوگاه بیرون ببرید و همۀ کسانی که کُفر گفتن او را شنیدند، دست‌های خود را بر او بگذارند؛ سپس تمام قوم اسرائیل او را سنگسار کنند. 15به قوم اسرائیل بگو که هرکسی که به خدای خود کُفر بگوید، به سزای عملش برسد 16و تمام بنی‌اسرائیل او را سنگسار کنند. این قانون شامل حال هر کسی است که به نام مقدّس خداوند کُفر بگوید، خواه اسرائیلی باشد، خواه غریبه‌ای که در بین آن‌ها زندگی می‌کند.
17«هر‌کس مرتکب قتل گردد، باید کشته شود. 18اگر کسی حیوانی را که متعلّق به او نیست بکُشد، باید عوض آن را به صاحبش بدهد، جان به‌عوض جان.
19«هرگاه شخصی به کس دیگری صدمه برساند، باید خودش همان صدمه را ببیند: 20شکستگی به‌عوض شکستگی، چشم به‌عوض چشم، دندان به‌عوض دندان. هر صدمه‌ای که رسانده است، باید برخود او وارد شود. 21هرکسی که یک حیوان را بکُشد، باید عوض آن را بدهد و اگر شخص دیگری را بکُشد، خودش باید کشته شود. 22این قانون هم برای بنی‌اسرائیل و هم برای غریبه‌ها است؛ زیرا من یَهْوه، خدای شما هستم.»
23پس موسی این‌ها را به مردم گفت و آنگاه آن مردی را که کُفر گفته بود، به بیرون اردوگاه برده سنگسار کردند. به‌این‌ترتیب، بنی‌اسرائیل مطابق فرمان خداوند عمل نمودند.
Селектирано:
:
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023