لاویان 23
23
عیدهای مقدّس
1خداوند به موسی گفت: 2«به بنی‌اسرائیل بگو وقتی برای برگزاری عیدهای مقدّس و همایش‌های مقدّس جمع می‌شوند، مقرّرات لازم را رعایت کنند.
روز سَبَّت
3شش روز کار کنید، امّا روز هفتم که سَبَّت و مقدّس است، برای استراحت تعیین شده است. در آن روز کار نکنید، بلکه برای نیایش جمع شوید. در هر مکانی که زندگی کنید، روز سَبَّت برای خداوند است.
عید فِصَح و عید نان فطیر
(اعداد 28:16-25)
4عیدهای مقدّس که باید در زمان معیّن برگزار شوند، عبارت‌اند از 5«عید فِصَح که برای خداوند برگزار می‌شود، از غروب روز چهاردهم ماه اوّل شروع شود. 6در روز پانزدهم همان ماه، عید نان فطیر است که برای خداوند برگزار می‌شود؛ شما باید برای هفت روز نان فطیر، یعنی نان بدون خمیرمایه، بخورید. 7در روز اوّل این عید، برای نیایش جمع شوید و از هر شغل خود، دست بکشید. 8مدّت هفت روز هدایای سوختنی برای من تقدیم کنید. در روز هفتم نیز از شغل خود دست کشیده برای عبادت جمع شوید.»
عید نوبرها
9خداوند به موسی گفت که به قوم بگوید: 10«وقتی به سرزمینی که خداوند به شما می‌بخشد، رفتید و اوّلین محصول زمین خود را درو کردید، نوبر آن را نزد کاهن ببرید. 11او باید آن را به‌عنوان هدیۀ مخصوص، در روز بعد از سَبَّت در حضور خداوند تکان بدهد تا از طرف شما پذیرفته شود. 12در همان روز یک برّۀ یک سالۀ نر را که بی‌عیب باشد، به‌عنوان قربانی سوختنی به حضور من تقدیم کنید. 13همراه آن، هدیه‌ای برای قربانی آردی که عبارت است از دو کیلوگرم آرد مرغوب، مخلوط با روغن زیتون به حضور من تقدیم کنید. بوی آن رایحه‌ای خوش‌بو به مشام من خواهد بود. یک لیتر شراب را هم به‌عنوان هدیۀ نوشیدنی بیاورید. 14تا این هدایا را به حضور من تقدیم نکرده‌اید، نان یا حبوبات را به‌صورت خام یا برشته نخورید. این مقرّرات را همیشه و در نسل‌های آینده، در هر جا که ساکن شدید رعایت کنید.
عید نوبر محصولات
(اعداد 28:26-31)
15«هفت هفته بعد از روز سَبَّت، روزی که هدیهٔ نوبر محصول خود را برای خداوند می‌آورید، 16یعنی در روز پنجاهم که روز بعد از هفتمین سَبَّت است، هدیۀ دیگری از نوبر محصول خود را به خداوند تقدیم کنید. 17هر خانواده دو قرص نان به‌عنوان هدیۀ مخصوص که هر قرص آن از دو کیلوگرم آرد با خمیرمایه پخته شده است، به‌عنوان نوبر محصول خود، به حضور من تقدیم کند. 18همراه این نان‌ها، هفت برّۀ نرِ یک سالۀ بی‌عیب، یک گوساله و دو قوچ را به‌عنوان قربانی سوختنی با هدایای غلّه و نوشیدنی به حضور خداوند تقدیم کنید. بوی این قربانی‌ها رایحه‌ای خوش‌بو به مشام خداوند خواهد بود. 19همچنین یک بُز نر را به‌عنوان قربانی گناه و دو برّۀ نر یک سالۀ نر را برای قربانی مشارکت و سلامتی تقدیم نمایید. 20کاهن باید نان‌ها را با آن دو برّه به‌عنوان هدیۀ تکان‌دادنی در حضور خداوند، برای کاهنان تقدیم کند. این هدایا بسیار مقدّس هستند. 21در آن روز همۀ شما باید از شغل خود دست بکشید و برای همایشی مقدّس گردهم آیید. فرزندانتان هم در آینده در هرکجا که ساکن باشند، همین مقرّرات را رعایت نمایند.
22«وقتی محصولات خود را درو می‌کنید، گوشه‌های زمین را تماماً درو نکنید و خوشه‌هایی را که بر زمین افتاده‌اند جمع نکنید؛ آن‌ها را برای فقیران و غریبان باقی بگذارید. من یَهْوه، خدای شما هستم.»
عید سال نو
(اعداد 29:1-6)
23خداوند به موسی گفت: 24«به بنی‌اسرائیل بگو که روزِ اوّلِ ماهِ هفتم هر سال روز استراحت است و با صدای شیپور همه را برای همایشی مقدّس فرا خوانید. 25در آن روز از شغل خود دست بکشید و هدیهٔ مخصوص بر آتش به خداوند تقدیم کنید.»
روز کفّاره
(اعداد 29:7-11)
26خداوند به موسی گفت: 27«دهمین روزِ ماهِ هفتم هر سال روز کفّاره است. آن روز برای شما روز مقدّسی باشد. روزه بگیرید و هدیه‌ای بر آتش به خداوند تقدیم کنید. 28در آن روز از هر شغلی که دارید، دست بکشید، زیرا آن روز، روز کفّاره است؛ روزی است که در حضور یَهْوه، خدایتان برای شما کفّارهٔ گناه به‌جا آورده خواهد شد. 29هر‌کس که در آن روز، روزه نگیرد، از بین قوم منقطع خواهد شد. 30هر کسی در این روز کار کند، من او را از میان قوم هلاک خواهم ساخت. 31این یک قانون ابدی برای شما و نسل‌های آیندهٔ شما در هر جا که ساکن شوند، خواهد بود. 32از غروب روز نهم ماه هفتم تا غروب روز دهم آن ماه، روز مخصوص است و باید روزه بگیرید و استراحت کنید.»
عید خیمه‌ها
(اعداد 29:12-40)
33خداوند به موسی گفت: 34«به بنی‌اسرائیل بگو که در روز پانزدهم از ماه هفتم، عید خیمه‌ها را به مدّت هفت روز در حضور من برگزار کنند. 35در روز اوّل عید، همگی شما باید از شغل خود دست بکشید و برای همایشی مقدّس جمع شوید. 36در آن هفت روز هدایایی را بر آتش به حضور من تقدیم کنید. در روز هشتم باز برای همایشی مقدّس گرد هم آیید و هدیه‌ای بر آتش به من تقدیم نمایید. آن روز، روز پرستش است و شما نباید هیچ کار شغلی انجام دهید.
37«این‌ها عیدهایی هستند برای خداوند که قوم باید برای برگزاری آن‌ها در همایش‌های مقدّس گردهم آیند و قربانی‌های سوختنی، هدایای غلّه، هدایای نوشیدنی، و قربانی‌های دیگر را طبقِ مقرّرات‌شان، تقدیم نمایند. 38این عیدها جدا از روزهای عادی سَبَّت می‌باشند و هدایایی که در این عیدها تقدیم می‌کنید، سوای هدایایی عادی، نذری و داوطلبانه هستند که به حضور من تقدیم می‌کنند.
39«در روز پانزدهم ماه هفتم، وقتی محصول زمین را جمع می‌کنید، به مدّت هفت روز برای خداوند عید بگیرید. روزهای اوّل و هشتم عید، روزهای استراحت می‌باشند. 40در روز اوّل، بهترین میوه‌های درختان خود را بچینید و شاخه‌های درخت خرما و شاخه‌های پُربرگ بیدِ لب جوی را جمع کنید و به مدّت هفت روز، در حضور یَهْوه، خدای خود شادی نمایید، جشن بگیرید. 41این عید را در ماه هفتم هر سال به مدّت هفت روز جشن بگیرید؛ این قانونی است همیشگی که باید در نسل‌های آینده آن را رعایت کنید. 42در مدّت این هفت روز، همۀ شما مردم اسرائیل باید در خیمه‌ها به سر ببرید 43تا فرزندانتان در آینده آگاه باشند که من یَهْوه، خدای شما وقتی قوم اسرائیل را از سرزمین مصر بیرون آوردم، آن‌ها را در خیمه‌ها جا دادم.»
44به‌این‌ترتیب، موسی مقرّرات عیدهای خداوند را به قوم اسرائیل اعلام نمود.
Селектирано:
لاویان 23: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023