لاویان 22
22
قدّوسیّت هدایا
1خداوند به موسی گفت: 2«به هارون و پسرانش بگو به هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من وقف می‌کنند، احترام بگذارند. من یَهْوه هستم؛ نام مقدّس مرا بی‌حرمت نسازند. 3اگر کسی از فرزندانتان در نسل‌های آینده، در‌حالی‌که ناپاک است و به هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من وقف کرده‌اند، نزدیک شود، آن شخص باید از خدمت به من منع گردد. من یَهْوه هستم.
4«هیچ‌یک از فرزندان هارون که جذام یا ترشّح داشته باشد یا از بدنش مایع جاری شود، تا هنگامی‌که پاک نگردد، نمی‌تواند از قربانی‌های مقدّس بخورد. هر کاهنی که به جسدی دست بزند یا در اثر خروج مَنی از بدنش ناپاک شده باشد 5و یا حیوان ناپاک یا شخصی را که ناپاک است، لمس کند، 6تا غروب ناپاک خواهد بود و تا غسل نکند، نباید از هدایای مقدّس بخورد. 7او هنگام غروب آفتاب پاک می‌شود و بعد از آن می‌تواند از خوراک مقدّس که حقّ او است، بخورد. 8او نباید از گوشت حیوان مُرده یا حیوانی که یک جانور وحشی آن را دریده باشد، بخورد، زیرا با این کار، خود را ناپاک می‌سازد. من یَهْوه هستم.
9«همۀ کاهنان باید از این دستورات من اطاعت کنند؛ در غیر این صورت، مقصّر بوده هلاک خواهند شد، زیرا به اوامر من احترام نگذاشته‌اند. من یَهْوه هستم که آن‌ها را تقدیس می‌کنم.
10«تنها کاهنان می‌توانند از هدایای مقدّس بخورند و هیچ‌کس دیگر، حتّی خدمتکار و مهمان کاهن هم نباید از آن‌ها بخورد. 11امّا غلام زرخرید او و آن‌هایی که در خانۀ او به دنیا آمده باشند، می‌توانند از آن‌ها بخورند. 12اگر دختر یک کاهن با شخصی که کاهن نباشد ازدواج کند، نباید از آن هدایای مقدّس بخورد. 13امّا اگر بیوه شده و یا طلاق داده شده باشد و فرزندی نداشته باشد و به خانۀ پدر برگشته باشد، آنگاه می‌تواند از خوراک پدر خود بخورد. پس به‌غیراز اعضای خاندان کاهنان، کس دیگری حقّ خوردن آن‌ها را ندارد.
14«اگر کسی ندانسته از هدایای مقدّس بخورد، باید همان مقدار را به‌اضافه یک پنجم به کاهن بازگرداند. 15پس کاهنان نباید به اشخاص غیرمجاز اجازه بدهند که با خوردن هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من تقدیم می‌کنند، آن‌ها را بی‌حرمت سازند، 16زیرا با خوردن هدایای مقدّس، آن‌ها مقصّر شناخته می‌شوند. من یَهْوه هستم که آن‌ها را تقدیس می‌کنم.»
17خداوند به موسی گفت: 18«به هارون، پسران او و تمام قوم اسرائیل بگو وقتی یک اسرائیلی یا یکی از غریبه‌هایی که در بین آن‌ها زندگی می‌کند، هدیه‌ای به‌عنوان قربانی سوختنی می‌آورد، چه آن هدیۀ نذری باشد چه داوطلبانه، 19آن هدیهٔ گاو یا گوسفند یا بُز باید نَر و بی‌عیب باشد تا من آن را بپذیرم. 20حیوانی را که عیب داشته باشد، نباید قربانی کرد، زیرا من آن را نمی‌پذیرم.
21«هرگاه کسی از رمه یا گلّۀ خود حیوانی را به‌عنوان قربانی مشارکت و سلامتی به یَهْوه تقدیم می‌کند، چه این قربانی نذری باشد، چه داوطلبانه، آن حیوان باید بی‌عیب باشد تا مورد قبول واقع گردد. 22حیوان کور، شل، مجروح و یا حیوانی را که بدنش زخم داشته باشد، و یا مبتلا به گَری یا آبله نباید بر آتش قربانگاه به من تقدیم شود. 23گاو یا برّه‌ای را که عضو زاید یا ناقص داشته باشد، می‌توانید به‌عنوان هدیۀ داوطلبانه تقدیم کنید، امّا نه به‌عنوان قربانی نذری. 24حیوانی را که بیضه‌اش کوبیده یا بُریده و یا دریده شده باشد نباید در سرزمین خود برای خداوند قربانی کنید، 25و از حیواناتی که از بیگانگان می‌خرید، به‌عنوان هدیه به خدای خود تقدیم نکنید،»
26خداوند به موسی گفت: 27«وقتی گاو، گوسفند یا بُزی به دنیا می‌آید، تا هفت روز باید نزد مادرش بماند؛ سپس می‌توان آن را به‌عنوان هدیهٔ سوختنی به خداوند تقدیم نمود. 28گاو یا گوسفند را نباید با برّه‌اش در یک روز ذبح کنید. 29وقتی قربانی شکرگزاری را به حضور من تقدیم می‌کنید، باید آن را طوری ذبح کنید تا مورد قبول واقع شود. 30و گوشت آن را باید در همان روز بخورید و تا فردای آن باقی نماند. من یَهْوه هستم.
31«شما باید تمام احکام مرا به‌جا آورید، زیرا من یَهْوه خداوند هستم. 32نام مقدّس مرا بی‌حرمت نسازید؛ و من در میان بنی‌اسرائیل مقدّس خواهم بود. من یَهْوه هستم، که شما را تقدیس می‌کنم. 33من شما را از سرزمین مصر به اینجا آوردم تا خدای شما باشم. من یَهْوه هستم.»
Селектирано:
لاویان 22: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
لاویان 22
22
قدّوسیّت هدایا
1خداوند به موسی گفت: 2«به هارون و پسرانش بگو به هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من وقف می‌کنند، احترام بگذارند. من یَهْوه هستم؛ نام مقدّس مرا بی‌حرمت نسازند. 3اگر کسی از فرزندانتان در نسل‌های آینده، در‌حالی‌که ناپاک است و به هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من وقف کرده‌اند، نزدیک شود، آن شخص باید از خدمت به من منع گردد. من یَهْوه هستم.
4«هیچ‌یک از فرزندان هارون که جذام یا ترشّح داشته باشد یا از بدنش مایع جاری شود، تا هنگامی‌که پاک نگردد، نمی‌تواند از قربانی‌های مقدّس بخورد. هر کاهنی که به جسدی دست بزند یا در اثر خروج مَنی از بدنش ناپاک شده باشد 5و یا حیوان ناپاک یا شخصی را که ناپاک است، لمس کند، 6تا غروب ناپاک خواهد بود و تا غسل نکند، نباید از هدایای مقدّس بخورد. 7او هنگام غروب آفتاب پاک می‌شود و بعد از آن می‌تواند از خوراک مقدّس که حقّ او است، بخورد. 8او نباید از گوشت حیوان مُرده یا حیوانی که یک جانور وحشی آن را دریده باشد، بخورد، زیرا با این کار، خود را ناپاک می‌سازد. من یَهْوه هستم.
9«همۀ کاهنان باید از این دستورات من اطاعت کنند؛ در غیر این صورت، مقصّر بوده هلاک خواهند شد، زیرا به اوامر من احترام نگذاشته‌اند. من یَهْوه هستم که آن‌ها را تقدیس می‌کنم.
10«تنها کاهنان می‌توانند از هدایای مقدّس بخورند و هیچ‌کس دیگر، حتّی خدمتکار و مهمان کاهن هم نباید از آن‌ها بخورد. 11امّا غلام زرخرید او و آن‌هایی که در خانۀ او به دنیا آمده باشند، می‌توانند از آن‌ها بخورند. 12اگر دختر یک کاهن با شخصی که کاهن نباشد ازدواج کند، نباید از آن هدایای مقدّس بخورد. 13امّا اگر بیوه شده و یا طلاق داده شده باشد و فرزندی نداشته باشد و به خانۀ پدر برگشته باشد، آنگاه می‌تواند از خوراک پدر خود بخورد. پس به‌غیراز اعضای خاندان کاهنان، کس دیگری حقّ خوردن آن‌ها را ندارد.
14«اگر کسی ندانسته از هدایای مقدّس بخورد، باید همان مقدار را به‌اضافه یک پنجم به کاهن بازگرداند. 15پس کاهنان نباید به اشخاص غیرمجاز اجازه بدهند که با خوردن هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من تقدیم می‌کنند، آن‌ها را بی‌حرمت سازند، 16زیرا با خوردن هدایای مقدّس، آن‌ها مقصّر شناخته می‌شوند. من یَهْوه هستم که آن‌ها را تقدیس می‌کنم.»
17خداوند به موسی گفت: 18«به هارون، پسران او و تمام قوم اسرائیل بگو وقتی یک اسرائیلی یا یکی از غریبه‌هایی که در بین آن‌ها زندگی می‌کند، هدیه‌ای به‌عنوان قربانی سوختنی می‌آورد، چه آن هدیۀ نذری باشد چه داوطلبانه، 19آن هدیهٔ گاو یا گوسفند یا بُز باید نَر و بی‌عیب باشد تا من آن را بپذیرم. 20حیوانی را که عیب داشته باشد، نباید قربانی کرد، زیرا من آن را نمی‌پذیرم.
21«هرگاه کسی از رمه یا گلّۀ خود حیوانی را به‌عنوان قربانی مشارکت و سلامتی به یَهْوه تقدیم می‌کند، چه این قربانی نذری باشد، چه داوطلبانه، آن حیوان باید بی‌عیب باشد تا مورد قبول واقع گردد. 22حیوان کور، شل، مجروح و یا حیوانی را که بدنش زخم داشته باشد، و یا مبتلا به گَری یا آبله نباید بر آتش قربانگاه به من تقدیم شود. 23گاو یا برّه‌ای را که عضو زاید یا ناقص داشته باشد، می‌توانید به‌عنوان هدیۀ داوطلبانه تقدیم کنید، امّا نه به‌عنوان قربانی نذری. 24حیوانی را که بیضه‌اش کوبیده یا بُریده و یا دریده شده باشد نباید در سرزمین خود برای خداوند قربانی کنید، 25و از حیواناتی که از بیگانگان می‌خرید، به‌عنوان هدیه به خدای خود تقدیم نکنید،»
26خداوند به موسی گفت: 27«وقتی گاو، گوسفند یا بُزی به دنیا می‌آید، تا هفت روز باید نزد مادرش بماند؛ سپس می‌توان آن را به‌عنوان هدیهٔ سوختنی به خداوند تقدیم نمود. 28گاو یا گوسفند را نباید با برّه‌اش در یک روز ذبح کنید. 29وقتی قربانی شکرگزاری را به حضور من تقدیم می‌کنید، باید آن را طوری ذبح کنید تا مورد قبول واقع شود. 30و گوشت آن را باید در همان روز بخورید و تا فردای آن باقی نماند. من یَهْوه هستم.
31«شما باید تمام احکام مرا به‌جا آورید، زیرا من یَهْوه خداوند هستم. 32نام مقدّس مرا بی‌حرمت نسازید؛ و من در میان بنی‌اسرائیل مقدّس خواهم بود. من یَهْوه هستم، که شما را تقدیس می‌کنم. 33من شما را از سرزمین مصر به اینجا آوردم تا خدای شما باشم. من یَهْوه هستم.»
Селектирано:
:
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023