لاویان 15
15
ترشحات ناپاک بدن
1خداوند به موسی و هارون گفت: 2«اگر از آلتِ مردی مایعی غیر طبیعی ترشّح کند، آن مایع ناپاک است. 3این مایع از بدن او خواه جاری باشد، خواه در بدن متوقّف شده باشد، در هر صورت ناپاک است. 4هر بستری که آن مرد در آن بخوابد و روی هر چیزی که بر آن بنشیند، ناپاک می‌شود. 5هرکسی به بستر او دست بزند 6یا روی چیزی که او نشسته است، بنشیند، تا شامگاه ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. 7و هر‌کس که به آن مرد دست بزند، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. 8و اگر بر کسی آب دهان بیندازد، آن شخص تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. 9هر زینی که او بر آن بنشیند، آن زین ناپاک می‌شود. 10اگر شخصی به هرآنچه آن مرد بر روی آن نشسته است، دست بزند تا غروب ناپاک خواهد بود و هرکه آن‌ها را حمل کند، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. 11اگر آن مردِ ناپاک با دست‌های نَشُستهٔ خود به کسی دست بزند، آن شخص تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. 12هرگاه آن مرد به یک ظرف سفالی دست بزند، آن ظرف را باید شکست و اگر ظرف چوبی باشد باید با آب شسته شود.
13«وقتی ترشّح از بدن آن مرد قطع شد، باید تا هفت روز صبر کند. بعد لباس خود را بشوید و با آب پاک چشمه غسل کند؛ آنگاه پاک می‌شود. 14در روز هشتم دو فاخته یا دو جوجه کبوتر را به ورودی خیمۀ مقدّس به حضور خداوند بیاورد و به کاهن بدهد. 15کاهن یکی از پرنده‌ها را برای قربانی گناه و دیگری را به‌عنوان قربانی سوختنی تقدیم کند و به‌این‌ترتیب کاهن در حضور خداوند برای ترشّح آن مرد، کفّاره به‌جا آورد.
16«هرگاه از مردی مَنی خارج شود، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید تمام بدنش را در آب بشوید. 17هر لباسی یا چرمی که مَنی بر آن ریخته باشد، باید با آب شسته شود و تا غروب ناپاک خواهد بود. 18هرگاه مردی با زنی هم‌بستر شود و از او مَنی خارج گردد، هردو باید در آب غسل کنند و تا غروب ناپاک خواهند بود.
19«زنی که در عادت ماهانهٔ خود است، به مدّت هفت روز ناپاک خواهد بود. هر‌کس به آن زن دست بزند، تا غروب ناپاک خواهد ماند. 20آن زن در دوران عادت ماهانۀ خود، بر هرآنچه بر آن بخوابد یا بر آن بنشیند ناپاک خواهد بود. 21هر‌کس که به بستر آن زن دست بزند، باید لباس خود را بشوید و غسل کند و تا غروب ناپاک خواهد بود. 22-23هر‌کس به بستر آن زن یا به هرآنچه آن زن روی آن نشسته باشد، دست بزند، تا شام ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. 24اگر مردی با زنی در دوران عادت ماهانه‌اش هم‌بستر شود، به مدّت هفت روز ناپاک خواهد بود و هر بستری که آن مرد در آن بخوابد نیز ناپاک است.
25«اگر زنی خونریزی غیرعادی داشته باشد و یا خونریزیاش بعد از دوران عادت ماهانۀ او همچنان ادامه پیدا کند، آن زن تا زمانی‌‌که خونریزیاش قطع شود، مثل زمان عادت ماهانۀ خود، ناپاک باقی می‌ماند. 26در آن دوران هرآنچه که بر آن بخوابد، یا بر آن بنشیند، ناپاک خواهد بود. 27و هر‌کس به آن چیزها دست بزند، ناپاک می‌شود. او باید لباس خود را بشوید و غسل کند و تا شامگاه ناپاک خواهد بود. 28بعد از آنکه خونریزی آن زن قطع شد، وی باید تا هفت روز صبر کند؛ آن‌وقت پاک خواهد بود. 29در روز هشتم، آن زن باید دو فاخته یا دو جوجه کبوتر را به ورودی خیمۀ مقدّس برده به کاهن بدهد. 30کاهن باید یکی از آن‌ها را جهت قربانی گناه و دیگری را به‌عنوان قربانی سوختنی تقدیم نماید و به‌این‌طریق به حضور خداوند، برای آن زن به‌خاطر ناپاکی عادت ماهانه‌اش، کفّاره به‌جا آورد.»
31به‌این‌ترتیب، خداوند به موسی و هارون گفت که چگونه قوم اسرائیل باید از ناپاکی‌های خود پاک شوند، تا مبادا خیمۀ مقدّس را که در میان آن‌ها بود، آلوده ساخته کشته شوند.
32«این است مقرّرات برای مردی که ترشحات غیرطبیعی و یا مَنی از او خارج شده ناپاک می‌گردد، 33و همچنین برای زنی که به‌خاطر عادت ماهانه‌اش ناپاک است و مردی که با او هم‌بستر می‌شود.»
Селектирано:
لاویان 15: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023