خروج 22
22
مقرّرات دربارۀ جریمه
1«اگر کسی گاو یا گوسفندی را بدزد و آن را بکُشد یا بفروشد، باید در عوض هر گاو، پنج گاو و در عوض هر گوسفند، چهار گوسفند بدهد. 2اگر دزدی در حال دزدی دستگیر شده با ضربه کشته شود، چنانچه در زمان شب باشد، جریمه‌ای پرداخت نشود، 3ولی اگر در روز روشن صورت گیرد، جریمهٔ خون او باید پرداخت شود. هرکه دزدی کند باید جریمهٔ آن را بپردازد و اگر چیزی برای پرداخت جریمه ندارد، خود او را به‌عنوان غلام بفروشند تا با پول آن جریمهٔ دزدی را بپردازد. 4اگر حیوان دزدیده شده زنده در دست او گرفته شود، چه گاو یا الاغ و یا گوسفند، او باید دو برابر آن جریمه بدهد.
5«اگر کسی بدون اجازه حیواناتش را در مزرعه یا تاکستان کس دیگری بچراند، باید از بهترین محصول تاکستان یا مزرعۀ خود تاوان آن را پس بدهد.
6«اگر کسی در مزرعه خود آتشی روشن کند و آن آتش به مزرعه شخص دیگری سرایت کند و خوشه‌های غلّه را که رسیده و یا درو شده است بسوزاند، کسی که آتش روشن کرده، باید خسارات آن را جبران کند.
7«اگر کسی پول و یا اموال قیمتی خود را به‌طور امانت به کسی بسپارد ولی آن‌ها از خانۀ آن شخص دزدیده شود، اگر دزد را پیدا کردند، دزد باید دو برابر آن را پس بدهد. 8امّا اگر دزد پیدا نشد، آن شخصی که اموال نزد او بوده، باید نزد قاضی#22:8 در عبری «قضات» یا «به حضور خدا» برود و در آنجا قسم بخورد که اموال امانت‌گذار را ندزدیده است.
9«در هر ادّعای خیانت در امانت، چه در مورد گاو، الاغ، گوسفند و چه لباس و هر چیز دیگر که کسی ادّعای آن را می‌کند، هر دو نفر را نزد قاضی ببرند و کسی که در حضور خدا مقصّر شناخته شود، دو برابر خسارت بدهد.
10«اگر کسی الاغ، گاو، گوسفند یا هر حیوان دیگری را از همسایۀ خود به امانت بپذیرد ولی آن حیوان بمیرد یا صدمه ببیند و یا به‌زور از او گرفته شود و شاهدی هم نباشد، 11آن شخص باید به حضور خدا رفته قسم بخورد که اموال همسایۀ خود را ندزدیده است. دراین‌صورت مالک حیوان قسم او را قبول کند و عوض آن را نگیرد. 12امّا اگر حیوان امانتی دزدیده شود، باید تاوان آن را پس بدهد. 13اگر حیوان امانتی توسط حیوان وحشی کشته شده باشد، باقی‌مانده‌ٔ لاشه را به‌عنوان مدرک نزد صاحبش بیاورد و دیگر لازم نیست که تاوان پس بدهد.
14«اگر کسی حیوانی را از همسایۀ خود قرض گرفت و در غیاب صاحبش آسیبی به آن حیوان رسید و یا مُرد، او باید به همسایه‌اش تاوان آن را بدهد. 15ولی اگر در حضور صاحب حیوان بوده، لازم نیست که خسارت آن را بپردازد. اگر آن حیوان را کرایه کرده بود، کرایه‌ای که داده شده به‌عوض تاوان آن می‌باشد.
قوانین اخلاقی و مذهبی
16«اگر کسی دختری را که نامزد کسی نیست، فریب بدهد و به او تجاوز کند، باید مهریه‌اش را به او پرداخته با او ازدواج نماید. 17اگر پدر دختر به هیچ‌وجه راضی نباشد که دختر را به او بدهد، آن مرد باید مهریۀ یک دختر را به او بدهد.
18«زن جادوگر را زنده نگذارید.
19«هر‌کس که با حیوانی جماع کند، باید کشته شود.
20«هر‌کس که برای خدای دیگری غیراز من که یَهْوه هستم قربانی بگذراند، باید به مرگ محکوم شود.
21«به کسی که غریب است ظلم منمایید. به‌خاطر داشته باشید که شما هم در سرزمین مصر غریب بودید. 22به بیوه‌زن یا یتیم ظلم نکنید. 23اگر بر ایشان ظلم کنید و ایشان نزد من فریاد برآورند، دعای ایشان را مستجاب خواهم کرد، 24و من خشمگین شده شما را با شمشیر خواهم کشت و زن‌های شما بیوه و فرزندانتان یتیم خواهند شد.
25«اگر به فقیری از افراد قوم من پولی قرض دادید، مثل رباخواران از او بهره نگیرید. 26اگر ردای همسایۀ خود را به‌عنوان گرو گرفتید، قبل از غروب آفتاب آن را به او برگردانید، 27چون ممکن است تنها ردایی باشد که او خود را با آن گرم می‌کند و با آن می‌خوابد. اگر او نزد من فریاد برآورد، دعای او را مستجاب خواهم کرد، زیرا من مهربان هستم.
28«به خدا ناسزا مگویید. رهبر قوم خود را لعنت نکنید.
29«در دادن هدیۀ نوبر محصول و شیرۀ انگور خود تأخیر نکنید.
«نخست‌زادگان پسر را برای من وقف نمایید. 30نخست‌زادۀ گاو و گوسفند خود را نیز به من بدهید؛ اوّلین نخست‌زادۀ نر را هفت روز نزد مادرش نگه‌دارید و در روز هشتم آن را به من تقدیم کنید.
31«شما قومی هستید که برای من تقدیس شده‌اید، پس نباید گوشت حیوانی را که توسط حیوانات وحشی دریده شده باشد، بخورید. آن را نزد سگ‌ها بیندازید.
Селектирано:
خروج 22: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023