Софонија 1

Ден на гневот.

1Словото Господово упатено до Софонија, синот на Хусија, син Годолиев, син Амориев, син Езекиин, во деновите на Јосија, син Амонов, цар јудејски.

2Сѐ ќе истребам од земјата – вели Господ;

3ќе ги истребам луѓето и добитокот, ќе ги истребам птиците небески и рибите морски и соблазните заедно со безбожниците; ќе ги истребам луѓето од лицето на земјата, вели Господ.

4И ќе ја протегнам раката Своја врз Јудеја и врз сите жители на Ерусалим; ќе ги истребам од тоа место остатоците на Ваала, името на жреците со свештениците,

5и оние, кои на покривите се поклонуваат на небесната војска, и од поклониците оние што се колнат во Господа и се колнат во својот цар,

6како и оние, што отстапија од Господа, не Го бараат Господа ниту прашуваат за Него.

7Замолкни пред лицето на Господа Бога, зашто близу е денот Господен. Веќе го приготви Господ жртвеното клање, определи и кого да повика.

8Во денот на жртвата Господова Јас ќе ги посетам кнезовите, синовите на царот и сите, што се облекуваат во облеки на другоплеменици;

9ќе ги посетам во оној ден сите, кои го прескокнуваат прагот, што го исполнуваат домот на својот Господ со насилство и измама.

10И во тој ден, вели Господ, ќе има вик при Рибните порти и ридање при другите порти, а и големо уривање на ридови.

11Плачете жители од долниот дел на градот, оти ќе исчезнат сите трговци; истребени ќе бидат сите што носат сребро.

12А во тоа време Јас ќе го разгледам Ерусалим со светило и ќе ги казнам оние, кои седат на своите стражарски места и велат во срцето свое: »Господ не прави ни добро ни лошо«;

13пак ќе станат богатствата нивни пљачка и куќите нивни ќе се запустат, и нема да живеат во нив; и ќе насадат лоза, но вино нема да пијат од неа.

14Близу е денот велик на Господа, близу е – и многу брза: веќе и се слуша гласот на денот Господен. Со горчина ќе завика тогаш дури и најхрабриот.

15Тој ден е ден на гневот, ден на жалост и на тескоба, ден за запустување и уривање, ден на темнина и на мрак, ден облачен и маглив,

16ден на труба и на боен повик против утврдените градови и високите кули.

17И Јас ќе ги притеснам луѓето, и тие ќе одат како слепи, оти згрешија против Господа, и растурена ќе биде крвта нивна како прав, и телата нивни како смет.

18Ни среброто нивно, ниту златото нивно не ќе може да ги спаси во денот на гневот Господен, а од огнот на ревноста Негова ќе биде уништена таа земја, и тоа ќе биде ненадеен крај на сите жители нејзини.

Селектирано:

Софонија 1: MK1990

Нагласи

Сподели

Копирај