Популарни Библиски стихови од انجیل متی 14

Сподели

امّا وختی باهادش بینده، بترسسه و اَدمی که اُو دلک دیشیرده، جرش کردرده: «آقا، من نجات بِده!» عیسی اَلَبحل اِشتن دسشه دراز بکردا و اَوش بکته و اَونه باتشه: «ای کم‌ ایمان، چیه را شَکِر بکه؟»

امّا وختی باهادش بینده، بترسسه و اَدمی که اُو دلک دیشیرده، جرش کردرده: «آقا، من نجات بِده!»

امّا عیسی اَلَبحل اَوان نه باتشه: «اَزِم، شاما دلِه قرص بیبینده، مترسا!»

پِطرُس جواو بدا: «آقا، اگم تیش، فرمان بده تا اَز بایم اُو سَرک اِشته وَر.» عیسی باته: «بوره!» اَدمی پِطرُس قایقک جیرومه و اُو سرنه را دگس عیسی ور.

چاوَش اَوانی که قایقک بنده عیسی شان پرستش بکه و باتشانه: «واقعا که ته خدا زایش!»

امّا عیسی اَوانه باته: «لازم نی که بیشینده. شاما اِشتن اَوان غذا آدَیا.» شاگرده عیسی نه باتشانه: «اِنگاره پنج گله نان و دو گله ماهی غیراز چی ندارام.»

عیسی باته: «اَوان اِنگا چِمن وَر بوعرا.» چاوش مردمنش باته تا سبزه‌هان سر بنشنده. اَدمی اَ پنج گله نان و دو ماهیش اَکَتِه و آسمانه دییشته، شکرش بکه. چاوَش نانش پاره بکرده و آداشه شاگردان و اَوان نی آداشانه مردمه.

همه بخردشانه و سیر آبنده و شاگرده نی دوانزه گله سبَ فت اَ غذا ماندشان بیدا آکت.