Популарни Библиски стихови од انجیل لوقا 13

Сподели

«سعی بِکنی تا از دَرِ تاگ جا اُچی. اَسِی که اُ شما اَگام، خیلیا سعی اَکنِت تا جا اُچِت ولی شُناشابِه.

آنکا زِنی هاد که یَک روحی هیجده سال اُ آنا عَلیل اُشکِردِستاد. آنا خام آبُستاد و اُشناشابو کامل صاف وَایستِ. وَختی عیسی مِ زنا اُشدی جار اُشزاد و اُشگُت: «اَی زن، تو از اِ عَلیلیت آزاد بُدِش.»

و بعد دست شُ لو نَه و جِخُو مِ زنا صاف وَایستَ، و خدائا حمد و ستایش اُشکِه.

بِبِنی، بعضی از آنایاکِه آخرِت اوّل اَبِت و بعضی از آنایاکِه اوّلِت آخر اَبِت.»

وَختی صابخونَه آپابِه و دَرا وابانِه، شما دَر اَوَایستی و دَر اَزنی و اَگائی: ”سرور اَما، دَر مُنُزلو واز بِکو!“ مِ موکَوا آنا جواب اَدَ: ”تُناشناسام؛ نانام شما از کُ اُندِستی.“

اُ شما اَگام که اینا نی. ولی اَگَه توبَه نِکنی، شما هَمَتو چُنِ آنایا هلاک اَبی.»

ولی آنا اَگِه: ”اُ شما گُتام تُناشناسام؛ نانام از کُ اُندِستی. اَی هَمَهِ شما که بَدکاری، از ما دور آبی.“

بعد عیسی اُشگُت: «پادشاهِنِ خدا چُنِ چِئِه؟ آنا اُ چه تشبیه بِکنام؟ پادشاهِنِ خدا چُنِ دونَهِ خُندَلیه که یَک نفر شاسِه و تِی باغُش اُشکِشت، آن دونَه‌وا دَر اُمَ و یَک درخت بو. و پرندَئِی آسِمو لِی شاخَه‌یّاش آونَه نَک شُکِه»