Lioka 19:1-27

Rehefa tafiditra tao Jeriko Jesosy dia nandeha namakivaky ny tanàna. Ary indro, nisy lehilahy iray antsoina hoe Zakaiosy izay lehiben’ny mpamory hetra sady mpanankarena. Nitady hahita izy hoe iza moa Jesosy, kanefa tsy afaka noho ny vahoaka satria fohy izy. Dia nihazakazaka nialoha izy ka nananika tamin’ny aviavy iray mba hahatazanany an’i Jesosy; fa efa handalo tamin’izany lalana izany Izy. Rehefa tonga teo Jesosy dia niandrandra ka niteny taminy hoe: Ry Zakaiosy, midìna haingana; fa tsy maintsy mitoetra ao an-tranonao Aho anio. Dia nidina haingana izy ka nampiantrano Azy sady faly. Ary raha nahita izany ny rehetra dia nimonomonona ka niteny hoe: Lasa nandeha hiantrano amin’izay lehilahy mpanota Izy. Fa i Zakaiosy kosa dia nitsangana ka niteny tamin’ny Tompo hoe: Indro Tompoko, ny antsasaky ny fananako, omeko ho an’ny mahantra; ary raha misy zavatr’olona nalaiko tamin’ny fanambakana dia honerako avo efatra heny izany. Ary hoy Jesosy taminy: Anio no tonga eto amin’ity trano ity ny famonjena, fa izy dia zanak’i Abrahama koa. Fa efa tonga ny Zanak’Olona* hitady sy hamonjy ny very. Raha mbola nihaino izany ny olona dia nandroso niteny ihany Jesosy ka nilaza fanoharana, satria efa akaiky an’i Jerosalema Izy ka noheverin’ny olona fa hiseho haingana ny fanjakan’Andriamanitra. Dia hoy Izy: Nisy olona ambony iray nandeha nankany an-tany lavitra mba handray fahefana hanjaka, dia mbola hiverina. Dia niantso folo lahy tamin’ny mpanompony izy ary nanome azy mina folo ka niteny taminy hoe: Manaova varotra mandra-piaviko. Fa nankahala azy ny vahoakany, dia nampitondra teny nanaraka azy nilaza hoe: Tsy manaiky hanjakan’iny lehilahy iny izahay. Nony tafaverina avy nandray fahefana hanjaka izy dia nasainy nantsoina hankeo aminy ireo mpanompo izay nomeny izany vola izany mba hahafantarany izay tombony azony. Dia tonga ny voalohany ka niteny hoe: Tompoko, ny mina iray taminao dia efa nahazoana tombony mina folo. Dia hoy izy taminy: Tsara izany, ry mpanompo tsara; satria nahatoky tamin’ny kely indrindra ianao dia manàna fahefana amin’ny tanàna folo. Tonga koa ny iray ka nilaza hoe: Tompoko, ny mina iray taminao dia efa tonga mina dimy. Ary hoy koa izy tamin’io: Mifeheza tanàna dimy koa ianao. Fa tonga kosa ny iray ka niteny hoe: Tompoko, inty ny mina taminao, izay notahiriziko voafono tapa-damba. Fa natahotra anao aho satria olona mila voa tsy ary ianao ka maka izay tsy napetrakao ary mijinja izay tsy nafafinao. Ary hoy ny tompony taminy: Ny vavanao no hitsarako anao, ry mpanompo ratsy fanahy. Fantatrao fa izaho dia olona mila voa tsy ary ka maka izay tsy napetrako ary mijinja izay tsy nafafiko; koa nahoana no tsy napetrakao tamin’ny mpampanjanaka vola ny volako, koa rehefa tonga aho dia ho nandray ny ahy miaraka amin’ny zanany? Ary hoy izy tamin’ireo izay nitsangana teo anilany: Alaivo ny mina eny aminy ka omeo ilay manana mina folo. Fa hoy ireo taminy: Tompoko, efa manana mina folo izy. Lazaiko aminareo: Izay rehetra manana dia homena; fa ny amin’izay tsy manana kosa, na dia izay ananany aza, dia halaina aminy. Fa ireo fahavaloko tsy nanaiky hanjakako ireo dia ento atỳ ka vonoy eto anatrehako.