Lioka 19:1-27
Lioka 19:1-27 Malagasy Bible (MG1865)
Ary Jesosy niditra ka nandeha namaky an'i Jeriko. Ary, indro, nisy lehilahy atao hoe Zakaiosy, izay lehiben'ny mpamory hetra sady nanan-karena. Ary nitady hahita izay Jesosy izy, kanefa ny afaka noho ny habetsahan'ny olona nifanety, satria fohy izy. Dia nihazakazaka nialoha izy ka nananika aviavy hizaha an'i Jesosy; fa efa handalo tamin'izany lalana izany Izy. Ary rehefa tonga teo Jesosy, dia niandrandra ka nanao taminy hoe: Ry Zakaiosy, midina faingana; fa tsy maintsy mitoetra ao an-tranonao Aho anio. Dia nidina faingana izy ka nampiantrano Azy sady faly. Ary raha nahita izany izy rehetra, dia nimonomonona ka nanao hoe: Lasa nandeha hiantrano amin'izay lehilahy mpanota Izy. Fa Zakaiosy kosa nitsangana ka nanao tamin'ny Tompo hoe: Indro, Tompoko, ny antsasaky ny fananako omeko ho an'ny malahelo; ary raha misy zavatr'olona nalaiko tamin'ny fanambakana, dia honerako avy efatra heny izany. Ary hoy Jesosy taminy: Anio no tonga eto amin'ity trano ity ny famonjena, fa izy dia zanak'i Abrahama koa. Fa efa tonga ny Zanak'olona hitady sy hamonjy ny very. Ary raha mbola nihaino izany ny olona, dia nandroso niteny ihany Jesosy ka nanao fanoharana, satria efa akaiky an'i Jerosalema Izy, ka nataon'ny olona fa hiseho faingana ny fanjakan'Andriamanitra. Dia hoy Izy: Nisy andriandahy anankiray nandeha nankany an-tany lavitra mba handray fahefana hanjaka, dia hiverina. Dia niantso folo lahy tamin'ny mpanompony izy ary nanome azy farantsa folo ka nanao taminy hoe: Mandrantoa mandra-pihaviko. Fa ny vahoakany nankahala azy, dia nampitondra reny nanaraka azy nanao hoe: Tsy manaiky hanjakan'iny lehilahy iny izahay. Ary nony tafaverina izy, rehefa nandray fahefana hanjaka, dia nasainy nantsoina hankeo aminy izany mpanompo nomeny ny vola izany mba hahitany izay azony tamin'ny fandrantoana. Dia tonga ny voalohany ka nanao hoe: Tompoko, ny farantsanao iray efa nahazoana tombony farantsa folo. Ary hoy izy taminy: Tsara izany, ry mpanompo tsara; satria nahatoky tamin'ny kely indrindra ianao, dia manapaha tanàna folo. Dia tonga ny anankiray koa ka nanao hoe: Tompoko, ny farantsanao iray efa tonga farantsa dimy. Ary hoy koa izy tamin'io: Manapaha tanàna dimy koa ianao. Fa tonga kosa ny anankiray ka nanao hoe: Tompoko, indry ny farantsanao, izay notehiriziko voafono amin'ny mosara. Fa natahotra anao aho, satria olona mila voatsiary ianao ka maka izay tsy napetrakao, ary mijinja izay tsy nafafinao. Ary hoy ny tompony taminy: Ny vavanao no hitsarako anao, ry mpanompo ratsy fanahy: fantatrao fa izaho dia olona mila voatsiary ka maka izay tsy napetrako, ary mijinja izay tsy nafafiko; koa nahoana no tsy napetrakao tamin'ny mpanana vola ny volako, ka rehefa tonga aho, dia ho nandray ny ahy mban-janany? Ary hoy izy tamin'izay nitsangana teo anilany: Alao ny farantsa eny aminy, ka omeo ilay manana farantsa folo (Fa hoy ireo taminy: Tompoko, efa manana farantsa folo izy.) Lazaiko aminareo: Izay rehetra manana dia homena; fa ny amin'izay tsy manana, na dia izay ananany aza dia halaina aminy. Fa ireo fahavaloko tsy nanaiky hanjakako ireo, dia ento atỳ , ka vonoy eto anatrehako.
Lioka 19:1-27 La Bible en Malgache (MRV)
Rehefa tafiditra tao Jeriko Jesosy dia nandeha namakivaky ny tanàna. Ary indro, nisy lehilahy iray antsoina hoe Zakaiosy izay lehiben’ny mpamory hetra sady mpanankarena. Nitady hahita izy hoe iza moa Jesosy, kanefa tsy afaka noho ny vahoaka satria fohy izy. Dia nihazakazaka nialoha izy ka nananika tamin’ny aviavy iray mba hahatazanany an’i Jesosy; fa efa handalo tamin’izany lalana izany Izy. Rehefa tonga teo Jesosy dia niandrandra ka niteny taminy hoe: Ry Zakaiosy, midìna haingana; fa tsy maintsy mitoetra ao an-tranonao Aho anio. Dia nidina haingana izy ka nampiantrano Azy sady faly. Ary raha nahita izany ny rehetra dia nimonomonona ka niteny hoe: Lasa nandeha hiantrano amin’izay lehilahy mpanota Izy. Fa i Zakaiosy kosa dia nitsangana ka niteny tamin’ny Tompo hoe: Indro Tompoko, ny antsasaky ny fananako, omeko ho an’ny mahantra; ary raha misy zavatr’olona nalaiko tamin’ny fanambakana dia honerako avo efatra heny izany. Ary hoy Jesosy taminy: Anio no tonga eto amin’ity trano ity ny famonjena, fa izy dia zanak’i Abrahama koa. Fa efa tonga ny Zanak’Olona* hitady sy hamonjy ny very. Raha mbola nihaino izany ny olona dia nandroso niteny ihany Jesosy ka nilaza fanoharana, satria efa akaiky an’i Jerosalema Izy ka noheverin’ny olona fa hiseho haingana ny fanjakan’Andriamanitra. Dia hoy Izy: Nisy olona ambony iray nandeha nankany an-tany lavitra mba handray fahefana hanjaka, dia mbola hiverina. Dia niantso folo lahy tamin’ny mpanompony izy ary nanome azy mina folo ka niteny taminy hoe: Manaova varotra mandra-piaviko. Fa nankahala azy ny vahoakany, dia nampitondra teny nanaraka azy nilaza hoe: Tsy manaiky hanjakan’iny lehilahy iny izahay. Nony tafaverina avy nandray fahefana hanjaka izy dia nasainy nantsoina hankeo aminy ireo mpanompo izay nomeny izany vola izany mba hahafantarany izay tombony azony. Dia tonga ny voalohany ka niteny hoe: Tompoko, ny mina iray taminao dia efa nahazoana tombony mina folo. Dia hoy izy taminy: Tsara izany, ry mpanompo tsara; satria nahatoky tamin’ny kely indrindra ianao dia manàna fahefana amin’ny tanàna folo. Tonga koa ny iray ka nilaza hoe: Tompoko, ny mina iray taminao dia efa tonga mina dimy. Ary hoy koa izy tamin’io: Mifeheza tanàna dimy koa ianao. Fa tonga kosa ny iray ka niteny hoe: Tompoko, inty ny mina taminao, izay notahiriziko voafono tapa-damba. Fa natahotra anao aho satria olona mila voa tsy ary ianao ka maka izay tsy napetrakao ary mijinja izay tsy nafafinao. Ary hoy ny tompony taminy: Ny vavanao no hitsarako anao, ry mpanompo ratsy fanahy. Fantatrao fa izaho dia olona mila voa tsy ary ka maka izay tsy napetrako ary mijinja izay tsy nafafiko; koa nahoana no tsy napetrakao tamin’ny mpampanjanaka vola ny volako, koa rehefa tonga aho dia ho nandray ny ahy miaraka amin’ny zanany? Ary hoy izy tamin’ireo izay nitsangana teo anilany: Alaivo ny mina eny aminy ka omeo ilay manana mina folo. Fa hoy ireo taminy: Tompoko, efa manana mina folo izy. Lazaiko aminareo: Izay rehetra manana dia homena; fa ny amin’izay tsy manana kosa, na dia izay ananany aza, dia halaina aminy. Fa ireo fahavaloko tsy nanaiky hanjakako ireo dia ento atỳ ka vonoy eto anatrehako.
Lioka 19:1-27 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
ARY Jesosy niditra ka nandeha namaky an’i Jeriko. Ary, indro, nisy lehilahy atao hoe Zakaiosy, izay lehiben’ny mpamory hetra sady nanan-karena. Ary nitady hahita izay Jesosy izy, kanefa tsy afaka noho ny habetsahan’ny olona nifanety, satria fohy izy. Dia nihazakazaka nialoha izy ka nananika aviavy hizaha an’i Jesosy; fa efa handalo tamin’izany làlana izany Izy. Ary rehefa tonga teo Jesosy, dia niandrandra ka nanao taminy hoe: Ry Zakaiosy, midìna faingana; fa tsy maintsy mitoetra ao an-tranonao Aho anio. Dia nidina faingana izy ka nampiantrano Azy sady faly. Ary raha nahita izany izy rehetra, dia nimonomonona ka nanao hoe: Lasa nandeha hiantrano amin’izay lehilahy mpanota Izy. Fa Zakaiosy kosa nitsangana ka nanao tamin’ny Tompo hoe: Indro, Tompoko, ny antsasaky ny fananako omeko ho an’ny malahelo; ary raha misy zavatr’olona nalaiko tamin’ny fanambakana, dia honerako avy efatra heny izany. Ary hoy Jesosy taminy: Anio no tonga eto amin’ity trano ity ny famonjena, fa izy dia zanak’i Abrahama koa. Fa efa tonga ny Zanak’olona hitady sy hamonjy ny very. ARY raha mbola nihaino izany ny olona, dia nandroso niteny ihany Jesosy ka nanao fanoharana, satria efa akaiky an’i Jerosalema Izy, ka nataon’ny olona fa hiseho faingana ny fanjakan’Andriamanitra. Dia hoy Izy: Nisy andriandahy anankiray nandeha nankany an-tany lavitra mba handray fahefana hanjaka, dia hiverina. Dia niantso folo lahy tamin’ny mpanompony izy ary nanome azy farantsa folo ka nanao taminy hoe: Mandrantoa mandra-pihaviko. Fa ny vahoakany nankahala azy, dia nampitondra teny nanaraka azy nanao hoe: Tsy manaiky hanjakan’iny lehilahy iny izahay. Ary nony tafaverina izy, rehefa nandray fahefana hanjaka, dia nasainy nantsoina hankeo aminy izany mpanompo nomeny ny vola izany mba hahitany izay azony tamin’ny fandrantoana. Dia tonga ny voalohany ka nanao hoe: Tompoko, ny farantsanao iray efa nahazoana tombony farantsa folo. Ary hoy izy taminy: Tsara izany, ry mpanompo tsara; satria nahatoky tamin’ny kely indrindra hianao, dia manapaha tanàna folo. Dia tonga ny anankiray koa ka nanao hoe: Tompoko, ny farantsanao iray efa tonga farantsa dimy. Ary hoy koa izy tamin’io: Manapaha tanàna dimy koa hianao. Fa tonga kosa ny anankiray ka nanao hoe: Tompoko, indry ny farantsanao, izay notehiriziko voafono amin’ny mosara. Fa natahotra anao aho, satria olona mila voatsiary hianao ka maka izay tsy napetrakao, ary mijinja izay tsy nafafinao. Ary hoy ny tompony taminy: Ny vavanao no hitsarako anao, ry mpanompo ratsy fanahy: fantatrao fa izaho dia olona mila voatsiary ka maka izay tsy napetrako, ary mijinja izay tsy nafafiko; koa nahoana no tsy napetrakao tamin’ny mpanàna vola ny volako, ka rehefa tonga aho, dia ho nandray ny ahy mban-janany? Ary hoy izy tamin’izay nitsangana teo anilany: Alao ny farantsa eny aminy, ka omeo ilay manana farantsa folo (fa hoy ireo taminy: Tompoko, efa manana farantsa folo izy). Lazaiko aminareo: Izay rehetra manana dia homena; fa ny amin’izay tsy manana, na dia izay ananany aza dia halaina aminy. Fa ireo fahavaloko tsy nanaiky hanjakako ireo, dia ento atỳ, ka vonoy eto anatrehako.
Lioka 19:1-27 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Tafiditra tao Jerikao i Jesoa ary namakivaky ny tanàna. Ary indro nisy lehilahy atao hoe Zakeo, sady lehiben’ny mpamory hetra no mpanankarena. Mba nitady hahita izany Jesoa izany izy, saingy fohy ka tsy afa-nanoatra satria nifanety ny vahoaka. Dia nilomay nialoha izy ka nianika hazo amontana mba hitazana an’i Jesoa, fa akaikin’izany no efa handalovany. Nony tonga teo i Jesoa, dia nitraka ary niteny tamin’i Zakeo hoe: –Ry Zakeo, midîna faingana fa any aminao Aho anio no tsy maintsy miantrano. Nidina faingana i Zakeo ary nandray an’i Jesoa tamin-kafaliana. Nimonomonona ny olona rehetra nanatrika teo ka nanao hoe: –Any amin’ny mpanota indray re no amantanany! Niato kosa i Zakeo ka niteny tamin’ny Tompo hoe: –Indro, Tompoko, ny antsasaky ny fananako afoiko ho an’ny mahantra; ary izay zavatr’olona azoko am-pitaka, dia honerako inefatra heny! Ary hoy i Jesoa taminy: –Anio ny famonjena dia tafiditra amin’ity trano ity; noho izany ity lehilahy ity koa dia zanak’i Abrahama! Fa ny hitady sy hamonjy izay very no nahatongavan’ny Zanak’olona! Raha mbola nihaino izany teo ny olona, dia nanaovan’i Jesoa fanoharana indray. Akaiky an’i Jerosalema manko Izy tamin’izay ka noheverin’ny olona fa efa nadiva hiseho ny Fanjakàn’Andriamanitra. Toy izao àry ny tenin’i Jesoa: –Lasa tany an-tany lavitra ity andriandahy anankiray handray ny fahefana hanjaka, dia hiverina. Niantsoany folo lahy ny mpanompony talohan’ny hiaingany, ka samy nomeny denàry zato avy sady nataony hoe: «Ampiasao ireny mandra-piveriko.» Hàlan’ny mpiray tanindrazana aminy kosa ilay andriandahy ka nandefasany iraka nanaraka azy hilaza hoe: «Tsy mila iny lehilahy iny ho mpanjaka izahay.» Rehefa nahazo ny fahefana hanjaka izy, dia nody an-tanindrazana ary nampiantso an’ireo nomeny vola mba hahalalany izay tombony azony avy. Niseho ilay voalohany ka nilaza hoe: «Nahazo denàry arivo, tompoko, ny denàry zato nomenao ahy!» Dia hoy ny mpanjaka taminy: «Mahafinaritra izany, ry mpanompo tsara; nahatoky tamin’ny zava-madinika ianao, ka dia tendreko hiandraikitra tanàna folo.» Tonga ny faharoa ka nanao hoe: «Namokatra denàry dimanjato, tompoko, ny denàry zato nomenao ahy!» Dia hoy ny mpanjaka taminy: «Ianao indray dia tendreko hiandraikitra tanàna dimy.» Tonga kosa ny anankiray hafa ka nanao hoe: «Intỳ, tompoko, ny denàry zato nomenao ahy, fa nataoko tsara tahiry tanaty mosara. Natahotra anao manko aho, satria lehilahy sarotiny ianao, ka maka izay tsy napetrakao ary mijinja izay tsy nafafinao.» Dia hoy ny mpanjaka taminy: «Mpanompo ratsy fanahy raha ianao! Ny teninao no itsarako anao: fantatrao fa lehilahy sarotiny aho, maka izay tsy napetrako ary mijinja izay tsy nafafiko; koa nahoana àry no tsy napetrakao tany amin’ny banky ny volako, ka ho noraisiko mbamin’ny zana-bola rehefa tafaverina aho?» Ary hoy ny mpanjaka tamin’izay nanatrika teo: «Alao ny denàry zato eny aminy ka omeo an’ilay nahazo denàry arivo!» Dia hoy ireo tamin’ny mpanjaka: «Ka efa manana denàry arivo anie izy, tompoko!» Fa novaliany hoe: «Lazaiko aminareo fa izay rehetra manana no homena hatrany; ary izay tsy manana kosa, na izay kely ananany aza dia halana aminy. Fa iretsy fahavaloko tsy nanaiky hanjakako iretsy, dia ento atỳ ka vonoy eto anatrehako!»
Lioka 19:1-27 Baiboly Katolika (MBC)
Nony niditra tao Jerikô i Jesoa, dia namaky ny tanàna. Ary indro nisy lehilahy anankiray atao hoe Zake, lehiben’ny Poblikanina sady mpanan-karena, nitady hahita an’i Jesoa mba hahalala Azy, fa tsy afaka noho ny habetsahan’ny olona, satria fohy izy. Koa nihazakazaka nialoha izy, dia nianika amontana anankiray hitazana Azy, fa eo no handalovany. Nony mby teo i Jesoa dia niandrandra ka nahita azy, ary nanao taminy hoe: «Ry Zake, midìna haingana, fa tsy maintsy hiantrano ao aminao Aho anio.» Dia nidina haingana izy ka nandray Azy tamin-kafaliana. Ary nony nahita izany ny olona, dia nimonomonona nanao hoe: «Lasa niditra any an-tranon’ny mpanota Izy.» Fa i Zake kosa nijoro nanao tamin’ny Tompo hoe: «Tompoko, indro ny antsasaky ny fananako omeko ny mahantra, ary raha misy zavatr’olona nalaiko tsy an-drariny dia honerako inefatra hoatra azy.» Dia hoy i Jesoa taminy: «Tonga amin’ity trano ity androany ny famonjena, satria zanak’i Abrahama koa ity lehilahy ity, fa ny hitady sy hamonjy ny very no nahatongavan’ny Zanak’olona.» Raha mbola nihaino izany ny olona dia nanao ity fanoharana ity koa i Jesoa, fa efa akaikin’i Jerosalema Izy, ary nataon’ny olona fa ny fanjakan’Andriamanitra hiseho miaraka amin’izay, ka hoy Izy: Nisy andriandahy anankiray nankany an-tany lavitra mba handray fanjakana, dia mbola hiverina. Dia niantso folo lahy tamin’ny mpanompony izy ka nanome azy mina folo ary nanao taminy hoe: Ampitomboy ireny mandra-piveriko. Fa nankahala azy kosa ny vahoaka iray tanindrazana aminy ka nampitondra teny nanaraka azy nanao hoe: Tsy tianay hanjaka aminay iny lehilahy iny. Nony nahazo fanjakana izy ka tafaverina, dia nampaka ny mpanompo nomeny vola mba hahitany izay tombony azony avy. Dia tonga ny voalohany ka nanao hoe: Tompoko, nahazoana mina folo ny mina iray. Ary hoy izy taminy: Tsara izany, ry mpanompo tsara, noho ianao nahatoky tamin’ny kely, dia hanapaka tanàna folo ianao. Dia tonga koa ny faharoa ka nanao hoe: Tompoko, nahazoana mina dimy ny mina iray. Ary hoy izy taminy: Hanapaka tanàna dimy koa ianao. Fa tonga kosa ny anankiray ka nanao hoe: Tompoko, indro ny minanao, fa notahiriziko tao anaty lamba; satria natahotra anao aho, noho ianao lehilahy sarotiny ka maka izay tsy napetrakao, sy mijinja izay tsy nafafinao. Dia hoy ilay mpanjaka taminy: Azoko amin’ny vavanao ianao, ry mpanompo ratsy fanahy; fantatrao fa olona sarotiny aho ka maka izay tsy napetrako ary mijinja izay tsy nafafiko; koa nahoana àry no tsy napetrakao tany amin’ny banky ny volako, mba handraisako azy mban-janany rehefa tafaverina aho? Dia izao no nataony tamin’izay teo: Alao ny minany eny aminy ka omeo ilay manana folo. Fa hoy ireo taminy: Tompoko, efa manana mina folo izy. Lazaiko aminareo fa izay manana no homena; fa izay tsy manana kosa dia halaina mbamin’izay ananany aza. Ary ireo fahavaloko tsy nety hanjakako ireo kosa dia ento atỳ, ka vonoy eto anatrehako.