อพยพ 32
32
ลูกวัวทองคำ
1เมื่อพวกประชาชนเห็นว่าโมเสสล่าช้าไม่กลับลงมาจากภูเขา จึงพากันไปหาอาโรนและกล่าวว่า “มาเถิด ช่วยสร้างเทพเจ้า#32:1 หรือ เทพเจ้าองค์หนึ่ง เช่นเดียวกับข้อ 23 และ 31ผู้ที่จะนำหน้าพวกเราไป เพราะเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมเสสผู้ที่พาเราออกมาจากอียิปต์”
2อาโรนตอบพวกเขาว่า “ถอดตุ้มหูทองคำซึ่งภรรยา ลูกชาย และลูกสาวของพวกท่านสวมอยู่มาให้ข้าพเจ้า” 3ดังนั้นประชาชนทั้งปวงจึงนำตุ้มหูมามอบให้อาโรน 4เขาเอาสิ่งที่ประชาชนให้มาสร้างรูปเคารพ และใช้เครื่องมือหล่อเป็นรูปลูกวัวตัวหนึ่ง แล้วประชาชนพูดว่า “คนอิสราเอล เหล่านี้คือเทพเจ้าของท่าน#32:4 หรือ นี่คือเทพเจ้าของท่าน เช่นเดียวกับข้อ 8ผู้นำท่านออกมาจากอียิปต์”
5เมื่ออาโรนเห็นเช่นนั้น จึงก่อแท่นบูชาขึ้นต่อหน้ารูปลูกวัวและประกาศว่า “วันพรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงแด่พระยาห์เวห์” 6ดังนั้นวันรุ่งขึ้น ประชาชนจึงตื่นตั้งแต่เช้าตรู่มาถวายเครื่องเผาบูชาทั้งตัว เครื่องบูชาแห่งมิตรภาพ แล้วนั่งล้อมวงกินดื่มและลุกขึ้นรื่นเริงในงานเลี้ยง
7แล้วพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “ลงไปเถิด เพราะประชาชนที่เจ้าพาออกมาจากอียิปต์เสื่อมทรามไปแล้ว 8พวกเขาละทิ้งคำบัญชาของเราอย่างรวดเร็วและหล่อรูปเคารพเป็นลูกวัวขึ้นมากราบไหว้และถวายเครื่องบูชา แล้วพูดกันว่า ‘คนอิสราเอล เหล่านี้คือเทพเจ้าของท่านผู้นำท่านออกมาจากอียิปต์’ ”
9พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “เราเห็นแล้วว่าคนเหล่านี้ดื้อด้านจริงๆ 10บัดนี้อย่าห้ามเรา ความโกรธของเราจะได้เผาผลาญพวกเขา และเราจะทำลายพวกเขา จากนั้นเราจะทำให้เจ้าเป็นชนชาติยิ่งใหญ่”
11แต่โมเสสแสวงหาความโปรดปรานจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา โมเสสพูดว่า “พระยาห์เวห์เหตุใดความโกรธของพระองค์จึงควรเผาผลาญประชาชน ผู้ซึ่งพระองค์พาออกมาจากอียิปต์ด้วยฤทธิ์เดชอันยิ่งใหญ่และด้วยมืออันมีฤทธิ์ 12เหตุใดจะให้ชาวอียิปต์พูดได้ว่า ‘พระองค์จงใจล่อพวกเขาออกมาเพื่อฆ่าทิ้งที่ภูเขา และทำลายล้างให้สิ้นจากแผ่นดินโลก’ ขอระงับความโกรธอันร้ายแรง ขอยกโทษและไม่นำภัยพิบัติมายังประชาชนของพระองค์ 13ขอระลึกถึงอับราฮัม อิสอัค และอิสราเอลผู้รับใช้ของพระองค์ ซึ่งพระองค์ปฏิญาณไว้กับเขาเหล่านั้นโดยอ้างพระองค์เองว่า ‘เราจะทวีเชื้อสายของเจ้าให้มากมายดั่งดวงดาวบนท้องฟ้า และเราจะยกดินแดนทั้งหมดนี้ที่เราสัญญาไว้ให้ลูกหลานของเจ้าครอบครองตลอดไป’ ” 14พระยาห์เวห์จึงยกโทษและไม่นำภัยพิบัติมายังประชาชนของพระองค์ตามที่เตือนภัยไว้
15โมเสสลงมาจากภูเขา และนำแผ่นศิลาสองแผ่นซึ่งจารึกพันธสัญญาไว้ทั้งสองด้าน คือด้านหน้าและด้านหลังมาด้วย 16แผ่นศิลาเหล่านี้เป็นผลงานของพระเจ้า ข้อเขียนบนแผ่นศิลาก็เป็นลายมือของพระเจ้าที่จารึกไว้
17เมื่อโยชูวาได้ยินเสียงคนข้างล่างโห่ร้องอึกทึกก็เอ่ยกับโมเสสว่า “มีเสียงคนกำลังรบกันอยู่ในค่ายพัก”
18โมเสสตอบว่า
“นั่นไม่ใช่เสียงของคนชนะ
ไม่ใช่เสียงของคนแพ้
แต่ที่เราได้ยินนั้นเป็นเสียงร้องรำทำเพลง”
19เมื่อลงมาใกล้ค่ายพัก โมเสสมองเห็นรูปลูกวัวและคนเต้นรำ โทสะของเขาก็พลุ่งขึ้นจึงทุ่มแผ่นศิลาจารึกลงกับพื้นจนแตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่ที่เชิงเขานั้น 20และเขาเอารูปลูกวัวนั้นมาเผาไฟ แล้วบดเป็นผงโรยลงน้ำและบังคับให้ชาวอิสราเอลดื่ม
21โมเสสถามอาโรนว่า “คนพวกนี้ทำอะไรท่านหรือ ท่านจึงนำพวกเขาเข้าสู่บาปที่ร้ายแรงถึงเพียงนี้”
22อาโรนตอบว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า อย่าเพิ่งโมโหเลย ท่านก็รู้จักคนพวกนี้ดีว่าเขาโน้มเอียงไปทางชั่วแค่ไหน 23พวกเขากล่าวกับข้าพเจ้าว่า ‘ช่วยสร้างเทพเจ้าผู้ที่จะนำหน้าพวกเราไป เพราะเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมเสสผู้ที่พาเราออกมาจากอียิปต์’ 24ข้าพเจ้าจึงบอกพวกเขาว่า ‘ใครมีเครื่องทองก็จงถอดออกมา’ พวกเขาก็เอาทองมาให้ และข้าพเจ้าโยนทองลงไปในไฟก็ได้ออกมาเป็นลูกวัวนี่แหละ!”
25เมื่อโมเสสเห็นว่าประชาชนเตลิดไป และอาโรนก็ไม่ห้ามปราม พวกเขาจึงเป็นที่น่าหัวเราะเยาะสำหรับศัตรู 26ดังนั้นโมเสสจึงไปยืนตรงทางเข้าค่ายและกล่าวว่า “ทุกคนที่อยู่ฝ่ายพระยาห์เวห์จงมาหาเรา” แล้วคนเลวีทั้งหมดก็มา
27แล้วเขากล่าวกับคนเหล่านั้นว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของคนอิสราเอลกล่าวว่า ‘แต่ละคนจงถือดาบตะลุยไปทั่วค่าย จงฆ่าพี่น้อง เพื่อน และเพื่อนบ้านของตน’ ” 28พวกเลวีก็ปฏิบัติตามที่โมเสสสั่ง และในวันนั้นมีประชาชนตายสามพันคน 29โมเสสจึงกล่าวว่า “ในวันนี้พวกท่านได้แยกตัวเองออกมาเพื่อพระยาห์เวห์เพราะท่านได้ต่อสู้กับลูกและพี่น้องของตัวเอง พระองค์อวยพรพวกท่านในวันนี้”
30วันรุ่งขึ้นโมเสสกล่าวกับพวกประชาชนว่า “ท่านได้ทำบาปอย่างใหญ่หลวง แต่บัดนี้เราจะขึ้นไปพบพระยาห์เวห์เผื่อจะขอการลบบาปให้ท่านได้”
31โมเสสจึงกลับไปพบพระยาห์เวห์และกล่าวว่า “พวกคนเหล่านี้ทำบาปร้ายแรงอะไรเช่นนี้! พวกเขาได้สร้างรูปเคารพทองคำ 32แต่เวลานี้ขอพระองค์ยกโทษบาปของพวกเขา หาไม่แล้วขอลบข้าพเจ้าออกจากหนังสือที่พระองค์เขียนไว้”
33พระยาห์เวห์ตอบโมเสสว่า “ใครก็ตามที่ทำบาปต่อเรา เราจะลบออกจากหนังสือของเรา 34บัดนี้จงไปเถิด นำพวกประชาชนนี้ไปยังสถานที่ซึ่งเราบอกเจ้าไว้ และทูตของเราจะนำหน้าพวกเจ้าไป อย่างไรก็ตามเมื่อถึงเวลา เราจะลงโทษคนเหล่านี้เพราะบาปของพวกเขา”
35แล้วพระยาห์เวห์ก็โจมตีประชาชนด้วยภัยพิบัติ เพราะสิ่งที่พวกเขาได้กระทำกับรูปลูกวัวที่อาโรนสร้างขึ้นมา
Valið núna:
อพยพ 32: TCV
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
อพยพ 32
32
ลูกวัวทองคำ
1เมื่อพวกประชาชนเห็นว่าโมเสสล่าช้าไม่กลับลงมาจากภูเขา จึงพากันไปหาอาโรนและกล่าวว่า “มาเถิด ช่วยสร้างเทพเจ้า#32:1 หรือ เทพเจ้าองค์หนึ่ง เช่นเดียวกับข้อ 23 และ 31ผู้ที่จะนำหน้าพวกเราไป เพราะเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมเสสผู้ที่พาเราออกมาจากอียิปต์”
2อาโรนตอบพวกเขาว่า “ถอดตุ้มหูทองคำซึ่งภรรยา ลูกชาย และลูกสาวของพวกท่านสวมอยู่มาให้ข้าพเจ้า” 3ดังนั้นประชาชนทั้งปวงจึงนำตุ้มหูมามอบให้อาโรน 4เขาเอาสิ่งที่ประชาชนให้มาสร้างรูปเคารพ และใช้เครื่องมือหล่อเป็นรูปลูกวัวตัวหนึ่ง แล้วประชาชนพูดว่า “คนอิสราเอล เหล่านี้คือเทพเจ้าของท่าน#32:4 หรือ นี่คือเทพเจ้าของท่าน เช่นเดียวกับข้อ 8ผู้นำท่านออกมาจากอียิปต์”
5เมื่ออาโรนเห็นเช่นนั้น จึงก่อแท่นบูชาขึ้นต่อหน้ารูปลูกวัวและประกาศว่า “วันพรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงแด่พระยาห์เวห์” 6ดังนั้นวันรุ่งขึ้น ประชาชนจึงตื่นตั้งแต่เช้าตรู่มาถวายเครื่องเผาบูชาทั้งตัว เครื่องบูชาแห่งมิตรภาพ แล้วนั่งล้อมวงกินดื่มและลุกขึ้นรื่นเริงในงานเลี้ยง
7แล้วพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “ลงไปเถิด เพราะประชาชนที่เจ้าพาออกมาจากอียิปต์เสื่อมทรามไปแล้ว 8พวกเขาละทิ้งคำบัญชาของเราอย่างรวดเร็วและหล่อรูปเคารพเป็นลูกวัวขึ้นมากราบไหว้และถวายเครื่องบูชา แล้วพูดกันว่า ‘คนอิสราเอล เหล่านี้คือเทพเจ้าของท่านผู้นำท่านออกมาจากอียิปต์’ ”
9พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “เราเห็นแล้วว่าคนเหล่านี้ดื้อด้านจริงๆ 10บัดนี้อย่าห้ามเรา ความโกรธของเราจะได้เผาผลาญพวกเขา และเราจะทำลายพวกเขา จากนั้นเราจะทำให้เจ้าเป็นชนชาติยิ่งใหญ่”
11แต่โมเสสแสวงหาความโปรดปรานจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา โมเสสพูดว่า “พระยาห์เวห์เหตุใดความโกรธของพระองค์จึงควรเผาผลาญประชาชน ผู้ซึ่งพระองค์พาออกมาจากอียิปต์ด้วยฤทธิ์เดชอันยิ่งใหญ่และด้วยมืออันมีฤทธิ์ 12เหตุใดจะให้ชาวอียิปต์พูดได้ว่า ‘พระองค์จงใจล่อพวกเขาออกมาเพื่อฆ่าทิ้งที่ภูเขา และทำลายล้างให้สิ้นจากแผ่นดินโลก’ ขอระงับความโกรธอันร้ายแรง ขอยกโทษและไม่นำภัยพิบัติมายังประชาชนของพระองค์ 13ขอระลึกถึงอับราฮัม อิสอัค และอิสราเอลผู้รับใช้ของพระองค์ ซึ่งพระองค์ปฏิญาณไว้กับเขาเหล่านั้นโดยอ้างพระองค์เองว่า ‘เราจะทวีเชื้อสายของเจ้าให้มากมายดั่งดวงดาวบนท้องฟ้า และเราจะยกดินแดนทั้งหมดนี้ที่เราสัญญาไว้ให้ลูกหลานของเจ้าครอบครองตลอดไป’ ” 14พระยาห์เวห์จึงยกโทษและไม่นำภัยพิบัติมายังประชาชนของพระองค์ตามที่เตือนภัยไว้
15โมเสสลงมาจากภูเขา และนำแผ่นศิลาสองแผ่นซึ่งจารึกพันธสัญญาไว้ทั้งสองด้าน คือด้านหน้าและด้านหลังมาด้วย 16แผ่นศิลาเหล่านี้เป็นผลงานของพระเจ้า ข้อเขียนบนแผ่นศิลาก็เป็นลายมือของพระเจ้าที่จารึกไว้
17เมื่อโยชูวาได้ยินเสียงคนข้างล่างโห่ร้องอึกทึกก็เอ่ยกับโมเสสว่า “มีเสียงคนกำลังรบกันอยู่ในค่ายพัก”
18โมเสสตอบว่า
“นั่นไม่ใช่เสียงของคนชนะ
ไม่ใช่เสียงของคนแพ้
แต่ที่เราได้ยินนั้นเป็นเสียงร้องรำทำเพลง”
19เมื่อลงมาใกล้ค่ายพัก โมเสสมองเห็นรูปลูกวัวและคนเต้นรำ โทสะของเขาก็พลุ่งขึ้นจึงทุ่มแผ่นศิลาจารึกลงกับพื้นจนแตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่ที่เชิงเขานั้น 20และเขาเอารูปลูกวัวนั้นมาเผาไฟ แล้วบดเป็นผงโรยลงน้ำและบังคับให้ชาวอิสราเอลดื่ม
21โมเสสถามอาโรนว่า “คนพวกนี้ทำอะไรท่านหรือ ท่านจึงนำพวกเขาเข้าสู่บาปที่ร้ายแรงถึงเพียงนี้”
22อาโรนตอบว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า อย่าเพิ่งโมโหเลย ท่านก็รู้จักคนพวกนี้ดีว่าเขาโน้มเอียงไปทางชั่วแค่ไหน 23พวกเขากล่าวกับข้าพเจ้าว่า ‘ช่วยสร้างเทพเจ้าผู้ที่จะนำหน้าพวกเราไป เพราะเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมเสสผู้ที่พาเราออกมาจากอียิปต์’ 24ข้าพเจ้าจึงบอกพวกเขาว่า ‘ใครมีเครื่องทองก็จงถอดออกมา’ พวกเขาก็เอาทองมาให้ และข้าพเจ้าโยนทองลงไปในไฟก็ได้ออกมาเป็นลูกวัวนี่แหละ!”
25เมื่อโมเสสเห็นว่าประชาชนเตลิดไป และอาโรนก็ไม่ห้ามปราม พวกเขาจึงเป็นที่น่าหัวเราะเยาะสำหรับศัตรู 26ดังนั้นโมเสสจึงไปยืนตรงทางเข้าค่ายและกล่าวว่า “ทุกคนที่อยู่ฝ่ายพระยาห์เวห์จงมาหาเรา” แล้วคนเลวีทั้งหมดก็มา
27แล้วเขากล่าวกับคนเหล่านั้นว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของคนอิสราเอลกล่าวว่า ‘แต่ละคนจงถือดาบตะลุยไปทั่วค่าย จงฆ่าพี่น้อง เพื่อน และเพื่อนบ้านของตน’ ” 28พวกเลวีก็ปฏิบัติตามที่โมเสสสั่ง และในวันนั้นมีประชาชนตายสามพันคน 29โมเสสจึงกล่าวว่า “ในวันนี้พวกท่านได้แยกตัวเองออกมาเพื่อพระยาห์เวห์เพราะท่านได้ต่อสู้กับลูกและพี่น้องของตัวเอง พระองค์อวยพรพวกท่านในวันนี้”
30วันรุ่งขึ้นโมเสสกล่าวกับพวกประชาชนว่า “ท่านได้ทำบาปอย่างใหญ่หลวง แต่บัดนี้เราจะขึ้นไปพบพระยาห์เวห์เผื่อจะขอการลบบาปให้ท่านได้”
31โมเสสจึงกลับไปพบพระยาห์เวห์และกล่าวว่า “พวกคนเหล่านี้ทำบาปร้ายแรงอะไรเช่นนี้! พวกเขาได้สร้างรูปเคารพทองคำ 32แต่เวลานี้ขอพระองค์ยกโทษบาปของพวกเขา หาไม่แล้วขอลบข้าพเจ้าออกจากหนังสือที่พระองค์เขียนไว้”
33พระยาห์เวห์ตอบโมเสสว่า “ใครก็ตามที่ทำบาปต่อเรา เราจะลบออกจากหนังสือของเรา 34บัดนี้จงไปเถิด นำพวกประชาชนนี้ไปยังสถานที่ซึ่งเราบอกเจ้าไว้ และทูตของเราจะนำหน้าพวกเจ้าไป อย่างไรก็ตามเมื่อถึงเวลา เราจะลงโทษคนเหล่านี้เพราะบาปของพวกเขา”
35แล้วพระยาห์เวห์ก็โจมตีประชาชนด้วยภัยพิบัติ เพราะสิ่งที่พวกเขาได้กระทำกับรูปลูกวัวที่อาโรนสร้างขึ้นมา
Valið núna:
:
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.