อพยพ 32

32
ลูก​วัว​ทองคำ
1เมื่อ​พวก​ประชาชน​เห็น​ว่า​โมเสส​ล่าช้า​ไม่​กลับ​ลง​มา​จาก​ภูเขา จึง​พา​กัน​ไป​หา​อาโรน​และ​กล่าว​ว่า “มา​เถิด ช่วย​สร้าง​เทพเจ้า#32:1 หรือ เทพเจ้า​องค์​หนึ่ง เช่น​เดียว​กับ​ข้อ 23 และ 31​ผู้​ที่​จะ​นำ​หน้า​พวก​เรา​ไป เพราะ​เรา​ไม่​รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​โมเสส​ผู้​ที่​พา​เรา​ออก​มา​จาก​อียิปต์”
2อาโรน​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “ถอด​ตุ้มหู​ทองคำ​ซึ่ง​ภรรยา ลูก​ชาย และ​ลูก​สาว​ของ​พวก​ท่าน​สวม​อยู่​มา​ให้​ข้าพเจ้า” 3ดังนั้น​ประชาชน​ทั้งปวง​จึง​นำ​ตุ้มหู​มา​มอบ​ให้​อาโรน 4เขา​เอา​สิ่ง​ที่​ประชาชน​ให้​มา​สร้าง​รูป​เคารพ และ​ใช้​เครื่องมือ​หล่อ​เป็น​รูป​ลูก​วัว​ตัว​หนึ่ง แล้ว​ประชาชน​พูด​ว่า “คน​อิสราเอล เหล่า​นี้​คือ​เทพเจ้า​ของ​ท่าน#32:4 หรือ นี่​คือ​เทพเจ้า​ของ​ท่าน เช่น​เดียว​กับ​ข้อ 8​ผู้นำ​ท่าน​ออก​มา​จาก​อียิปต์”
5เมื่อ​อาโรน​เห็น​เช่น​นั้น จึง​ก่อ​แท่น​บูชา​ขึ้น​ต่อหน้า​รูป​ลูก​วัว​และ​ประกาศ​ว่า “วัน​พรุ่งนี้​จะ​มี​งาน​เลี้ยง​แด่​พระยาห์เวห์” 6ดังนั้น​วัน​รุ่งขึ้น ประชาชน​จึง​ตื่น​ตั้งแต่​เช้าตรู่​มา​ถวาย​เครื่อง​เผา​บูชา​ทั้ง​ตัว เครื่อง​บูชา​แห่ง​มิตรภาพ แล้ว​นั่ง​ล้อม​วง​กิน​ดื่ม​และ​ลุกขึ้น​รื่นเริง​ใน​งาน​เลี้ยง
7แล้ว​พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ลง​ไป​เถิด เพราะ​ประชาชน​ที่​เจ้า​พา​ออก​มา​จาก​อียิปต์​เสื่อม​ทราม​ไป​แล้ว 8พวก​เขา​ละ​ทิ้ง​คำ​บัญชา​ของ​เรา​อย่าง​รวดเร็ว​และ​หล่อ​รูป​เคารพ​เป็น​ลูก​วัว​ขึ้น​มา​กราบ​ไหว้​และ​ถวาย​เครื่อง​บูชา แล้ว​พูด​กัน​ว่า ‘คน​อิสราเอล เหล่า​นี้​คือ​เทพเจ้า​ของ​ท่าน​ผู้​นำ​ท่าน​ออก​มา​จาก​อียิปต์’ ”
9พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “เรา​เห็น​แล้ว​ว่า​คน​เหล่า​นี้​ดื้อด้าน​จริง​ๆ 10บัดนี้​อย่า​ห้าม​เรา ความ​โกรธ​ของ​เรา​จะ​ได้​เผาผลาญ​พวก​เขา และ​เรา​จะ​ทำลาย​พวก​เขา จาก​นั้น​เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ชนชาติ​ยิ่งใหญ่”
11แต่​โมเสส​แสวงหา​ความ​โปรดปราน​จาก​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เขา โมเสส​พูด​ว่า “พระยาห์เวห์​เหตุใด​ความ​โกรธ​ของ​พระองค์​จึง​ควร​เผาผลาญ​ประชาชน ผู้​ซึ่ง​พระองค์​พา​ออก​มา​จาก​อียิปต์​ด้วย​ฤทธิ์เดช​อัน​ยิ่งใหญ่​และ​ด้วย​มือ​อัน​มี​ฤทธิ์ 12เหตุใด​จะ​ให้​ชาว​อียิปต์​พูด​ได้​ว่า ‘พระองค์​จงใจ​ล่อ​พวก​เขา​ออก​มา​เพื่อ​ฆ่า​ทิ้ง​ที่​ภูเขา และ​ทำลาย​ล้าง​ให้​สิ้น​จาก​แผ่นดิน​โลก’ ขอ​ระงับ​ความ​โกรธ​อัน​ร้ายแรง ขอ​ยกโทษ​และ​ไม่​นำ​ภัยพิบัติ​มา​ยัง​ประชาชน​ของ​พระองค์ 13ขอ​ระลึก​ถึง​อับราฮัม อิสอัค และ​อิสราเอล​ผู้​รับใช้​ของ​พระองค์ ซึ่ง​พระองค์​ปฏิญาณ​ไว้​กับ​เขา​เหล่า​นั้น​โดย​อ้าง​พระองค์​เอง​ว่า ‘เรา​จะ​ทวี​เชื้อสาย​ของ​เจ้า​ให้​มากมาย​ดั่ง​ดวง​ดาว​บน​ท้องฟ้า และ​เรา​จะ​ยก​ดินแดน​ทั้งหมด​นี้​ที่​เรา​สัญญา​ไว้​ให้​ลูกหลาน​ของ​เจ้า​ครอบครอง​ตลอดไป’ ” 14พระยาห์เวห์​จึง​ยกโทษ​และ​ไม่​นำ​ภัยพิบัติ​มา​ยัง​ประชาชน​ของ​พระองค์​ตาม​ที่​เตือน​ภัย​ไว้
15โมเสส​ลง​มา​จาก​ภูเขา และ​นำ​แผ่น​ศิลา​สอง​แผ่น​ซึ่ง​จารึก​พันธสัญญา​ไว้​ทั้ง​สอง​ด้าน คือ​ด้าน​หน้า​และ​ด้าน​หลัง​มา​ด้วย 16แผ่น​ศิลา​เหล่า​นี้​เป็น​ผลงาน​ของ​พระเจ้า ข้อเขียน​บน​แผ่น​ศิลา​ก็​เป็น​ลายมือ​ของ​พระเจ้า​ที่​จารึก​ไว้
17เมื่อ​โยชูวา​ได้ยิน​เสียง​คน​ข้าง​ล่าง​โห่ร้อง​อึกทึก​ก็​เอ่ย​กับ​โมเสส​ว่า “มี​เสียง​คน​กำลัง​รบ​กัน​อยู่​ใน​ค่าย​พัก”
18โมเสส​ตอบ​ว่า
“นั่น​ไม่​ใช่​เสียง​ของ​คน​ชนะ
ไม่​ใช่​เสียง​ของ​คน​แพ้
แต่​ที่​เรา​ได้ยิน​นั้น​เป็น​เสียง​ร้องรำ​ทำ​เพลง”
19เมื่อ​ลง​มา​ใกล้​ค่าย​พัก โมเสส​มอง​เห็น​รูป​ลูก​วัว​และ​คน​เต้นรำ โทสะ​ของ​เขา​ก็​พลุ่ง​ขึ้น​จึง​ทุ่ม​แผ่น​ศิลา​จารึก​ลง​กับ​พื้น​จน​แตก​เป็น​เสี่ยง​ๆ อยู่​ที่​เชิง​เขา​นั้น 20และ​เขา​เอา​รูป​ลูก​วัว​นั้น​มา​เผา​ไฟ แล้ว​บด​เป็น​ผง​โรย​ลง​น้ำ​และ​บังคับ​ให้​ชาว​อิสราเอล​ดื่ม
21โมเสส​ถาม​อาโรน​ว่า “คน​พวก​นี้​ทำ​อะไร​ท่าน​หรือ ท่าน​จึง​นำ​พวก​เขา​เข้า​สู่​บาป​ที่​ร้ายแรง​ถึง​เพียง​นี้”
22อาโรน​ตอบ​ว่า “เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า อย่า​เพิ่ง​โมโห​เลย ท่าน​ก็​รู้จัก​คน​พวก​นี้​ดี​ว่า​เขา​โน้ม​เอียง​ไป​ทาง​ชั่ว​แค่​ไหน 23พวก​เขา​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า ‘ช่วย​สร้าง​เทพเจ้า​ผู้​ที่​จะ​นำ​หน้า​พวก​เรา​ไป เพราะ​เรา​ไม่​รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​โมเสส​ผู้​ที่​พา​เรา​ออก​มา​จาก​อียิปต์’ 24ข้าพเจ้า​จึง​บอก​พวก​เขา​ว่า ‘ใคร​มี​เครื่องทอง​ก็​จง​ถอด​ออก​มา’ พวก​เขา​ก็​เอา​ทอง​มา​ให้ และ​ข้าพเจ้า​โยน​ทอง​ลง​ไป​ใน​ไฟ​ก็​ได้​ออก​มา​เป็น​ลูก​วัว​นี่แหละ!”
25เมื่อ​โมเสส​เห็น​ว่า​ประชาชน​เตลิด​ไป และ​อาโรน​ก็​ไม่​ห้ามปราม พวก​เขา​จึง​เป็น​ที่​น่า​หัวเราะเยาะ​สำหรับ​ศัตรู 26ดังนั้น​โมเสส​จึง​ไป​ยืน​ตรง​ทาง​เข้า​ค่าย​และ​กล่าว​ว่า “ทุก​คน​ที่​อยู่​ฝ่าย​พระยาห์เวห์​จง​มาหา​เรา” แล้ว​คน​เลวี​ทั้งหมด​ก็​มา
27แล้ว​เขา​กล่าว​กับ​คน​เหล่า​นั้น​ว่า “พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​คน​อิสราเอล​กล่าว​ว่า ‘แต่ละ​คน​จง​ถือ​ดาบ​ตะลุย​ไป​ทั่ว​ค่าย จง​ฆ่า​พี่​น้อง เพื่อน และ​เพื่อนบ้าน​ของ​ตน’ ” 28พวก​เลวี​ก็​ปฏิบัติ​ตาม​ที่​โมเสส​สั่ง และ​ใน​วัน​นั้น​มี​ประชาชน​ตาย​สามพัน​คน 29โมเสส​จึง​กล่าว​ว่า “ใน​วัน​นี้​พวก​ท่าน​ได้​แยก​ตัวเอง​ออก​มา​เพื่อ​พระยาห์เวห์​เพราะ​ท่าน​ได้​ต่อสู้​กับ​ลูก​และ​พี่​น้อง​ของ​ตัวเอง พระองค์​อวยพร​พวก​ท่าน​ใน​วัน​นี้”
30วัน​รุ่งขึ้น​โมเสส​กล่าว​กับ​พวก​ประชาชน​ว่า “ท่าน​ได้​ทำ​บาป​อย่าง​ใหญ่หลวง แต่​บัดนี้​เรา​จะ​ขึ้น​ไป​พบ​พระยาห์เวห์​เผื่อ​จะ​ขอ​การ​ลบ​บาป​ให้​ท่าน​ได้”
31โมเสส​จึง​กลับ​ไป​พบ​พระยาห์เวห์​และ​กล่าว​ว่า “พวก​คน​เหล่า​นี้​ทำ​บาป​ร้ายแรง​อะไร​เช่น​นี้! พวก​เขา​ได้​สร้าง​รูป​เคารพ​ทองคำ 32แต่​เวลา​นี้​ขอ​พระองค์​ยกโทษ​บาป​ของ​พวก​เขา หา​ไม่​แล้ว​ขอ​ลบ​ข้าพเจ้า​ออก​จาก​หนังสือ​ที่​พระองค์​เขียน​ไว้”
33พระยาห์เวห์​ตอบ​โมเสส​ว่า “ใคร​ก็​ตาม​ที่​ทำ​บาป​ต่อ​เรา เรา​จะ​ลบ​ออก​จาก​หนังสือ​ของ​เรา 34บัดนี้​จง​ไป​เถิด นำ​พวก​ประชาชน​นี้​ไป​ยัง​สถานที่​ซึ่ง​เรา​บอก​เจ้า​ไว้ และ​ทูต​ของ​เรา​จะ​นำหน้า​พวก​เจ้า​ไป อย่างไร​ก็​ตาม​เมื่อ​ถึง​เวลา เรา​จะ​ลงโทษ​คน​เหล่า​นี้​เพราะ​บาป​ของ​พวก​เขา”
35แล้ว​พระยาห์เวห์​ก็​โจมตี​ประชาชน​ด้วย​ภัยพิบัติ เพราะ​สิ่ง​ที่​พวก​เขา​ได้​กระทำ​กับ​รูป​ลูก​วัว​ที่​อาโรน​สร้าง​ขึ้น​มา

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in