33
1แล้วพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “จงไปจากที่นี่ ทั้งเจ้ากับประชาชนซึ่งเจ้าพาออกมาจากอียิปต์ และไปยังดินแดนที่เราสัญญาโดยปฏิญาณไว้กับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบว่า ‘เราจะยกดินแดนนี้ให้แก่เชื้อสายของเจ้า’ 2เราจะส่งทูตมานำหน้าเจ้าทั้งหลายและขับไล่ชาวคานาอัน ชาวอาโมไรต์ ชาวฮิตไทต์ ชาวเปริสซี ชาวฮีไวต์ และชาวเยบุสออกไป 3จงไปยังดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง แต่เราจะไม่ไปกับพวกเจ้า เพราะพวกเจ้าเป็นชนชาติที่ดื้อด้าน เกรงว่าเราจะทำลายพวกเจ้าเสียระหว่างทาง”
4เมื่อประชาชนได้ยินคำที่น่าทุกข์ใจเช่นนี้ก็พากันโศกเศร้าคร่ำครวญและไม่มีใครสวมเครื่องประดับเลย 5เพราะพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘เจ้าทั้งหลายเป็นคนดื้อด้าน ถ้าเราไปกับพวกเจ้าแม้สักครู่เดียว เราอาจจะทำลายพวกเจ้า บัดนี้จงถอดเครื่องประดับออก และเราจะตัดสินใจว่าจะทำอะไรกับพวกเจ้า’ ” 6ดังนั้นชาวอิสราเอลจึงถอดเครื่องประดับออกที่ภูเขาโฮเรบ
เต็นท์นัดพบ
7โมเสสเคยตั้งเต็นท์หลังหนึ่งไว้นอกค่ายไกลออกมาหน่อยหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า “เต็นท์นัดพบ” ทุกคนที่ต้องการคำปรึกษาจากพระยาห์เวห์จะไปที่เต็นท์นัดพบซึ่งอยู่นอกค่ายนั้น 8เมื่อใดก็ตามที่โมเสสออกไปที่เต็นท์นัดพบ ประชาชนทั้งหมดจะลุกขึ้นยืนอยู่ตรงทางเข้าเต็นท์ของตนคอยดูจนโมเสสเข้าไปในเต็นท์นัดพบ 9เมื่อโมเสสเข้าไปในเต็นท์นั้น เสาเมฆจะเคลื่อนลงมาหยุดอยู่ตรงทางเข้าเต็นท์ในขณะที่พระยาห์เวห์พูดกับโมเสส 10เมื่อใดก็ตามที่ประชาชนเห็นเสาเมฆอยู่ตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ พวกเขาทุกคนก็จะยืนนมัสการอยู่ตรงทางเข้าเต็นท์ของตน 11พระยาห์เวห์จะพูดกับโมเสสต่อหน้าเหมือนเพื่อนคุยกัน หลังจากนั้นโมเสสจะกลับมาที่ค่ายพัก แต่ชายหนุ่มผู้ช่วยของโมเสส คือโยชูวาลูกชายของนูนไม่ได้กลับมาจากเต็นท์นั้น
โมเสสกับเกียรติสิริของพระยาห์เวห์
12โมเสสกล่าวกับพระยาห์เวห์ว่า “พระองค์พูดกับข้าพเจ้าว่า ‘จงนำประชาชนเหล่านี้ไป’ แต่พระองค์ยังไม่ได้บอกเลยว่าจะส่งผู้ใดไปกับข้าพเจ้า พระองค์พูดว่า ‘เรารู้จักชื่อของเจ้าและเจ้าเป็นที่โปรดปรานของเรา’ 13หากพระองค์พอใจข้าพเจ้า ขอสอนทางของพระองค์ เพื่อข้าพเจ้าจะรู้จักพระองค์และเป็นที่โปรดปรานของพระองค์สืบไป ขอระลึกว่าชนชาตินี้เป็นประชาชนของพระองค์”
14พระยาห์เวห์ตอบว่า “เราเองจะไปกับเจ้าและให้เจ้าได้หยุดพัก”
15โมเสสจึงพูดกับพระองค์ว่า “หากพระองค์ไม่ไปกับพวกเราก็ขออย่าส่งพวกเราไปจากที่นี่เลย 16ใครเล่าจะรู้ว่าพระองค์โปรดปรานข้าพเจ้าและประชาชนของพระองค์ หากพระองค์ไม่ได้ไปด้วย ยังมีสิ่งอื่นอีกหรือที่ทำให้ข้าพเจ้ากับประชาชนของพระองค์แตกต่างจากชนชาติอื่นทุกชนชาติบนพื้นโลก”
17และพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “เราจะทำสิ่งที่เจ้าขอ เพราะเราพอใจเจ้า และเรารู้จักชื่อของเจ้า”
18โมเสสจึงพูดว่า “บัดนี้ขอแสดงให้ข้าพเจ้าเห็นเกียรติสิริของพระองค์”
19และพระยาห์เวห์พูดว่า “เราจะให้ความดีทั้งหมดของเราผ่านมาตรงหน้าเจ้า และเราจะประกาศนามของเรา คือพระยาห์เวห์ต่อหน้าเจ้า เราจะเมตตาต่อผู้ที่เราจะเมตตา เราจะกรุณาต่อผู้ที่เราจะกรุณา 20แต่เจ้าจะเห็นหน้าเราไม่ได้ เพราะไม่มีใครที่เห็นเราแล้วยังมีชีวิต”
21แล้วพระยาห์เวห์พูดว่า “มีที่แห่งหนึ่งอยู่ใกล้เราซึ่งเจ้าจะยืนบนก้อนหินได้ 22และเมื่อเกียรติสิริของเราผ่านไป เราจะซ่อนเจ้าไว้ในซอกหินและเอามือบังเจ้าไว้จนกว่าเราจะผ่านไป 23จากนั้นเราจะเอามือออก และเจ้าจะเห็นหลังของเรา แต่เห็นหน้าของเราไม่ได้”