انجیلِ لوقا 19

19
عیسی وِ زَکّایِ خَراجگیر
1عیسی رَت مِنِه شهرِ اَریحا وُ وَ مابینِ شهر رَی ایابی. 2وُچه مِردی بی، وَ نومِ زَکّا، که رئیسِ خَراجگیرَل وِ آیَمِ ثروتمندی بی. 3وِّ ایخواس بینِه عیسی کیَه، امّا وَ زورِ جمعیت نیتَرِس وِّ نَه بِوینِه سی‌یِکِه قَدِش کوتا بی. 4سی هَمیو، دُویِس نَهاتَر وُ وَ دارِ انجیرِ بَجی رَت بالا تا وِّ نَه بِوینه، سی‌یِکِه عیسی وَ او رَه رَی ایابی. 5وختی عیسی رَسی وُچو، سِیلَ بالا کِه وِ وَش گُت: «زکّا، زی بیو دومِن که اُمرو باید مِنِه حونِی تِ وِیسُم.» 6زکّا زی اومَه دومِن وِ بِی شایی مِمونِش کِه. 7مردم وختی یِنَه دییِن، هَمَشون غُرَغُر کِردِن ایگُتِن: «رَتِه وَ مِمونی، حونِی یِه گِناکار.»
8زکّا وَ جاش وَریسا وُ وَ عیسِی خداوند گُت: «ای آقا، ایسِه نصفِ داراییمَه اییُم وَ فقیرَل، وِ اَر چیئی وَ ناحق وَ کسی اِسَیَه بوم، چار برابر وَش اییَرگَردَنُم.» 9عیسی وَ زَکا گُت: «اُمرو نجات اومَه وَ ای حونَه، سی‌یِکِه ای مرد هم، اولاد ابراهیمِه. 10سی‌یِکِه کِرِ انسان اومَیِه تا وَلا وابی‌یَه نَه بِجورِه وِ نجات بییِه.»
مَثَل پادشاه و ده سکۀ طلا
11مِنِه هَمو حال که مردم وَ ای صُبَتَل گوش ایدان، عیسی مِنِه ادامۀ صُبَتِش، مثلی آوُرد، سی‌یِکِه نِزِنگِ اورشلیم بی وِ مردم گَمون ایکِردِن پادشایی خدا قرارِه زی وِ هَموسِه ظهور کِنِه. 12پَ عیسی گُت: «نجیب‌زاده‌ای رَت وَ دیارِ دیردَسی تا مقامِ شاهی نَه وَ دَس بیارِه وِ اوسِه وَرگَرده. 13پَ، ده نفر وَ خادِمَلِشَه خواس وُ وَ هر کویَکی یِه سکّۀ طلا دا که مِزِ سِه ماهِ یِه کارگر بی وِ گُت: "تا مِ وَرگَردُم بِی ای پیل دادِ سِتَد کِنیت." 14امّا هُم‌وِلاتی‌یَلِش که وَش نفرت داشتِن؛ وَ دِنداش نَمایَنده‌ای بِسی کِردِن بِی ای پِیوم که: "ایما نیخِیم ای آیَم وَ ایما سَلطَنَت کنه." 15بِی همَۀ اینگَل، وِّ وَ مقام شاهی رَسی وِ وَرگشت وَ وِلاتِ خُوش. پَ دستور دا خادِمَلی نَه که وَشون سرمایَه دایَه بی، صیا کِنِن تا بِفَمه هر کویَکی چِقَه سود کِرده. 16اَوَلی اومَه وِ گُت: "آقا، سکّۀ تِ ده سکّۀ دَ سود کِردِه." 17آقاش گُت: "آفرین، ای خادمِ خوب! سی‌یِکِه مِنِه کَم وفادار بیئی، حکومت ده شهرَ اییُم وَ دَسِ تو." 18دومی اومَه وِ گُت: "آقا، سکّۀ تِ پنج سکِۀ دَ سود کِردِه." 19وَ وِّ هم گُت: "وَ پنج شهر حکومت کُ." 20اوسِه یکی دَش اومَه وِ گُت: "آقا، بفرما یِه سکّۀ تِنِه! وِه نَه پیچَنام مِنِه پارچه‌ای، نِگَه کِردُم. 21سی‌یِکِه وَت زَلَم ایرَت، تِ مِردِ سختگیری یِی. اوچیئی که نَنَهائی‌یِی، اییَگِری، وِ اوچیئی که نَکاشتی‌یِی، ایبِری." 22پادشاه وَش گُت: "ای خادمِ شرور، طبق گُتِۀ خُوت وَت حکم ایکِنُم. تِ که دونِسی مِردی سختگیرُم، اوچیئی که نَنَهامِه اییَگِرُم وِ اوچیئی که نَکاشتِمه ایبِرُم، 23پَ سیچه پیلِ مِنَه نَدِی وَ صرافَل تا وختی اییَرگَردُم وِه نَه بِی سودِش بِسونُم واپَس؟" 24پَ وَ حاضِرین گُت: "سِکّه نَه وَش بِسونیت وِ بِئیت وَ خادمی که ده سکّه دارِه." 25اونگَل جواب دان: "آقا، وِّ که خُوش ده سکّه داره!" 26گُت: "وَ ایشا ایگُم که، وَ هرکه دارِه، بیشتر دایَه ایابو؛ امّا وِه که نیارِه، حتی هَموِنَم که داره وَش اِسَیَه ایابو. 27وِ ایسِه او دشمَنَلِ مِنَه که نیخواسِن وَشون سَلطَنَت کِنُم، بیاریت وِیچو وِ دَمِ ریم بِکِشیت."»
عیسی ایرَه مِنِه اورشلیم
28بعدِ ای صُبَتَل، عیسی نِهِی بقیه اُفتا وَ رَه وَ طرفِ اورشلیم.
29وختی رَسی وَ نِزِنگِ دهاتِ بِیت‌فاجی وِ بِیت‌عَنیا که مِنِه کُویی وَ نومِ زیتون بییِن، دِتا وَ شاگردَلِ خِشَه بِسی کِه وِ گُت: 30«بِرِیت وَ دهاتی که دَمِ ریتونِه. هَمیِکِه رَتیت مِنِه دهات، کِرَه‌خَری نَه بَسَه ایجوریت که تا ایسِه کسی سُوارِش نَوابی‌یِه. وِه نَه واز کِنیت وِ بیاریت وِیچو. 31اَر کسی وَ ایشا پُرسی: "سیچه وِه نَه واز ایکِنیت؟" بِگِیت: "خداوند وِه نَه لازم دارِه."» 32او دِتا شاگِرد رَتِن وِ همَه چی نَه هموطو جُسِن که عیسی وَشون گُتَه بی. 33وختی کِرَه‌خَرَ واز ایکِردِن، صاحابَلِش وَشون گُتِن: «سیچِه کِرَه‌خَرَ واز ایکِنیت؟» 34دِتا شاگرد جواب دان: «خداوند وِه نَه لازم داره.» 35پَ اونگَل کِرَه‌خَرَ آوُردِن طی عیسی. اوسِه قَبایَلِشونَه بِسِن وَ ریش وِ عیسی نَه سُوارِش کِردِن. 36هَمیطو که عیسی ایرَت جلو، مردم قَبایَلِشونَه پَن ایکِردِن وَ سَرِ رَش. 37هَموطو که نِزِنگ ایابی وِ هَنی مِنِه سرازیری کُو زیتون بی، جماعتِ شاگِردَل هَمَشون بِی شایی خدا نَه بِی صییِی بلند سی تَمومِ معجزَه‌یَلی که وَش دییَه بییِن حَمد وِ ثَنا ایکِردِن، 38وِ ایگُتِن:
«مبارکِه پادشایی که وَ نومِ خداوند ایایِه!
صلح‌وُسلامت مِنِه آسمون وِ جلال مِنِه عرشِ بَرین بو!»
39یِه‌پاره‌ای وَ عالِمَلِ فرقۀ فَریسی وَ مِلِی جمعیت وَ عیسی گُتِن: «استاد، شاگردَلِتَه نَهیب بییِه!» 40عیسی مِنِه جواب گُت: «وَ ایشا ایگُم اَر اینگَل صیا مَکِنِن، هَمی بَردَل قیرَه ایزَنِن!»
41اوسِه وختی که عیسی نِزِنگ وابی وَ اورشلیم وِ شهرَ دی، سی شهر گِریوِس 42وِ گُت: «کاشکی تو، بَله تو! اُمرو دونِسی که چه چیئی سیت صلح‌وُسلامتی ایارِه. امّا حیف که وَ تییَلِت پَنون وابی‌یِه. 43سی‌یِکِه او روزَل ایا که دشمَنَلِت دورتادورِت سنگر ایسازِن وُ وَ هرلَت مُحاصِرَت ایکِنِن، عرصَه نَه وَت تنگ ایکِنِن؛ 44وِ تِ وِ بَچه‌یَلِتَه وَ مِنِت وَ خَکِ خین ایکَشِن. وِ بَرد ری بَرد نیوِیسِه؛ سی‌یِکِه تِ وَ او زَمونی که خدا وَ دییَنِت اومَه، غافل مُندی.»
عیسی معبدِ خداوندَ تَمیز ایکِنِه
45اوسِه رَت مِنِه صحنِ معبدِ خداوند وِ شروع کِه وَ صَرا کِردَنِ دَسفِروشَل، 46وُ وَشون گُت: «مِنِه کتابَلِ مقدس نوشتَه وابی‌یِه که "حونِی مِ حونِی دعا ایابو"؛ امّا ایشا وِه نَه "کِرِ رازَنَل" کِردیتِه.»
47عیسی هَر رو مِنِه معبد تعلیم ایدا. امّا کاهنلِ گپو وِ معلملِ تورات وِ رَئیسَلِ قوم وَ دینِ کُشتَنِش بییِن، 48امّا رَیی سی نیَتِشون نیجُسِن، سی‌یِکِه تَمومِ مردم شیفتۀ گَپَلِش بییِن.

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in