انجیلِ لوقا 18

18
مَثَل بیوه‌زنِ سِمج
1عیسی سی شاگردل مثلی آوُرد تا نِشون بییِه که باید همیشَه دعا کِنِن وِ هیچ وَخت دلسرد نَوابون. 2وِّ فرمایش کِه: «مِنِه شهری قاضی‌ای بی که نَه وَ خدا زَلَش ایرَت، نَه سِیلَ مردم ایکِه. 3مِنِه هَمو شهر بیوَه‌زنی بی، که هِی اییومَه طِیش وِ وَش ایخواس حَقِشَه وَ دشمن بِسونِه.» 4قاضی تا مِدَتی اعتنایی وَش نَکه. امّا عاقبت بِی خُوش گُت: "هَرچَن وَ خدا زَلَم نیرَه وِ سِیلَ مردم هم نیکِنُم، 5امّا سی‌یِکِه ای بیوه‌زن هَمیشَه مزاحِمِ مِ ایابو، حَقِشَه ایسونُم، که هِی نَیا وِ مِنَه وَ تَنگ بیاره!"» 6اوسِه عیسِی خداوند فرمایش کِه: «اِشنُفتیت ای قاضیِ بی‌انصاف چه گُت؟ 7ایسِه، مَه خدا وَ دادِ برگزیدِه‌یَلِ خُوش نیرَسه که شُو وِ رو وَ دَرگاش التماس ایکِنِن؟ مَه ای کارَ هِی وَ دِندا ایندازِه؟ 8وَ ایشا ایگُم که وَ هَمی زیئی وَ دادِشون ایرَسِه. وا ای حال موقِی که کِرِ انسان بیا، مَه ایمونی وَ ری زمین ایجورِه؟»
مَثَل فَریسی و خَراجگیر
9اوسِه سی یِه‌پاره‌ای که وَ صالح بییَنِ خِشون مطمئن بییِن وِ باقی نَه بِی رفتارِشون خوار ایکِردِن، ای مثلَه آوُرد: 10«دِ نفر سی عبادَت رَتِن وَ معبدِ خداوند، یکی عالمِ فَریسی، یِکیدَه خَراجگیر. 11فَریسی وِیسا وِ بِی خُوش ایطو دعا کِه: "خدایا، تِنَه شکر ایکِنُم که مِی باقیِ مردمون، نَه دِزُم وِ نَه ظالم وِ نَه زِناکار، وِ یا حتی نَه مِی ای خَراجگیرُم. 12هفته‌ای دِ دَفَه روزه ایگِرُم وِ سی هرچه وَ دَس ایارُم، یِه دَهِمِشَه ایبَخشُم " 13امّا او خَراجگیر دیر وِیسا وِ نَخواس حتی تییَلِشَه بلند کِنه وَ طرفِ آسمون، بلکم ایزَه وَ سینَش وِ ایگُت: "خدایا، وَ مِنِ گِناکار رحم کُ." 14وَ ایشا ایگُم که ای مِردِ خراجگیر، وِ نَه او یکی، صالح وَ حساب اومَه وِ رَت وَ حونَه. سی‌یِکِه هرکه خِشَه گَپو کِنِه، کِچِلو ایابو، وِ هرکه خِشَه کوچِلو کِنِه، گَپو ایابو.»
بِلیت بَچه‌یَل بیان طِیم
15مردم حتی بَچه‌یَلَه ایاوُردِن طِی عیسی تا وَشون دَس بِنِه وِ برکتِشون بییِه. شاگردَل وختی یِنَه دییِن، مردمَه نَهیب دان. 16امّا عیسی بَچه‌یَلَه صیا کِه طی خُوش وِ گُت: «بِلیت بَچه‌یَل بیان طِی مو؛ جِلوشونَه نَگِریت، سی‌یِکِه پادشاییِ خدا این ایطو کَسَلی یَه. 17وَراسی، وَ ایشا ایگُم، هرکه پادشاییِ خدا نَه مِی بَچَه‌ای قبول نَکِنِه، وَش رَه نیجورِه.»
رئیس دارا
18یکی وَ گَپویَلِ قومِ یهود وَش پُرسی: «ای استادِ خوب، چه کِنُم تا وارث حیاتِ ابدی وابوم؟» 19عیسی وَش جواب دا: «سیچه مِنَه صیا ایکِنی خوب؟ هیشکَه خوب نی غیرَ خدا. 20دستورَلِ شریعَتَه دونی: زِنا مَکُ، قتل مَکُ، دِزی مَکُ، شهادت دِرو مَیِه، دِی‌بُو خِتَه احترام کُ.» 21او مِرد گُت: «تَمومِ اینگَلَه وَ جَوونی وَجا آوُردِمِه.» 22عیسی وختی یِنَه اِشنُفت وَش گُت: «هَنی یِه چی کم داری؛ هر چِه داری بفروش وِ پیلِشَه بَهر کُ مابینِ فقیرَل، که مِنِه آسمون سیت گنج ایابو. اوسِه بیو وُ وَ مِ پیروی کُ.» 23او مِرد وختی یِنَه اِشنُفت، مَهلی غَم وَبار وابی، سی‌یِکِه یِکِلی دارایی داشت. 24عیسی وختی دی او مِرد چِقَه غَم وَبار وابی‌یِه، گُت: «چِقَه سختِه رَه جُسَنِ آیَمَلِ دارا وَ پادشاییِ خدا! 25سی‌یِکِه رَی وابی‌یَنِ شتر وَ سِمِۀ سیزَن آسونتَرِه تا رَه جُسَنِ آیَمِ دارا وَ پادشاییِ خدا.»
26کَسَلی که یِنَه اِشنُفتِن، پُرسییِن: «پَ کی ایتَرِه نجات بِجورِه؟» 27امّا عیسی فرمایش کِه: «اوچیئی که سی انسان نیشِهِه، سی خدا ایشِهِه.»
28پطرس گُت: «سی کُ، ایما که حونه وِ زِندِییِ خِمونَه نِهِیمِه تا وَ دینِ تِ بی‌یِیم!» 29عیسی وَشون گُت: «وَراسی، وَ ایشا ایگُم، کسی نی که حونَه یا زن یا کَکایَل یا دِی‌بُو یا اولادَلِشَه وَ خاطرِ پادشایی خدا وِل کِنِه، 30وِ مِنِه هَمی دنیا چَن برابر وَ دَس نیارِه، وِ مِنِه آخِرَت هَم حیاتِ ابدی نصیبِش نَوابو.»
عیسی اُمبِلا درمورد مرگ وِ زندَه وابی‌یَنِ خُوش پیشگویی ایکِنِه
31اوسِه او دُوازَه نَفَرَ بُرد اوبال وُ وَشون گُت: «ایسِه ایرِیم وَ اورشلیم. وُچه هر چی که پیغمبَرَل درمورد کِرِ انسان نِوِشتِنِه، وَ اَنجوم ایرَسِه. 32سی‌یِکِه وِّ نَه اییِن وَ دَسِ غیریهودی‌یَل. اونگَل وِّ نَه مَخسَرَه ایکِنِن وِ وَش بی‌حُرمتی ایکِنِن وِ تُفکَه وَش وِر اییِن، وِّ نَه شلاق ایزَنِن وِ ایکِشِنِش. 33وِ مِنِه روزِ سوم زِندَه ایابو.» 34شاگردَل هیچ کویَکی وَ اینگَلَه نَفَمِسِن. معنی گَپَلِش وَشون پَنون بی وِ حالیشون نَوابی درمورد چه گَپ ایزَنِه.
شَفِی گِدِی کور
35وختی عیسی رَسی نِزِنگِ شهرِ اَریحا، مِردِ کوری نِشَسَه بی هیبِی رَه وِ گِدِیی ایکِه. 36وختی صییِی جمعیتی نَه اِشنُفت که وَ وُچه رَی ایابی، پُرسی: «چه خَوَرِه؟» 37وَش گُتِن: «عیسِی ناصری وَ وِیچِه رَی ایابو.» 38وِّ قیرَه زَه: «ای عیسی، کِرِ داوودِ پادشاه، وَ مِ رحم کُ!» 39کَسَلی که نِهِی جمعیت ایرَتِن، نِهیبِش دان وِ خواسِن صیا مَکِنِه. امّا وِّ بیشتر قیرَه زَه: «ای کِرِ داوودِ پادشاه، وَ مِ رحم کُ!» 40اوسِه عیسی وِیسا وِ امر کِه او مِردَ بیارِن طِیش. وختی او کور اومَه نِزِنگ، عیسی وَش پُرسی: 41«ایخِی چه سیت کِنُم؟» گُت: «آقایِ مو، ایخوام تییَلُم بُر وابو.» 42عیسی وَش گُت: «تییَلِت بِروابو! ایمونِت تِنَه شفا دایِه.» 43دَرجا او کور تییَلِش بِر وابی وِ مِنِه حالی که خدا نَه ستایِش ایکِه، جِکِس وَ دینِ عیسی. مردم وختی یِنَه دییِن، هَمَشون خدا نَه حَمد و ثَنا کِردِن.

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in