انجیلِ لوقا 14

شَفا مِنِه روزِ شَبات

1مِنِه یکی وَ روزَلِ شَبات، که عیسی سی خَردن غذا، رَتَه بی وَ حونۀ یکی وَ رهبرَلِ فرقۀ فَریسی، کَسَلی که وُچِه بییِن وِّ نَه خوب زِرِ نظر داشتِن. 2دَمِ ری وِّ مِردی بی که بَیَنش اُو آوُردَه بی. 3عیسی وَ فَقی‌یَل وِ عالِمَلِ فَریسی پُرسی: «طبقِ شریعت مِنِه روز شَبات شفا دایَن جایزه وا نَه؟» 4امّا اونگَل صیا نَکِردِن. پَ عیسی دَسِ او مِردَ گِرُت، شفاش دا وِ مرخصِش کِه. 5اوسِه ری کِه وَ اونگَل، وِ پُرسی: «کویَکی وَ ایشا، اَر کُر یا گاش مِنِه روزِ شَبات بیُفتِه مِنِه چَه، فوراً نیدَرارِش؟» 6اونگَل جوابی سی ای چییَل نیاشتِن.

مَثَلِ جشنِ عَروسی

7وختی عیسی دی که مِمونَل چطو بالِی مجلسَه سی خِشون ایخوان، ای مثلَه سیشون آوُرد: 8«وختی کسی تِنَه دعوت ایکِنه وَ مجلس عروسی، نَشین بالِی مجلس، سی‌یِکِه شاید یکی سرشناس‌تر وَ تِ دعوت وابی‌یَه بو. 9اوسِه صاحاب مجلس که هر دِتاتونَه دعوت کِردِه، ایا وَت ایگُ: "جاتَه بییِه وَ ای آقا." اوسِه خیت ایابِی وِ بِی خجالت ایشینی دومِن مجلس. 10بلکَم هر گِی کسی مِمونت کِنِه، بِرَه وِ بشین دومِنتَرین جِی مجلِس، تا وختی صاحاب مجلس ایا، وَت بِگُ: "رَفیقُم، بفرما بِشین بالا." اوسِه طی باقیِ مِمونَل سَرفَراز ایابِی. 11سی‌یِکِه هرکه خِشَه گَپو کِنِه، خوار ایابو، وِ هرکه خِشَه کوچِک‌نظم کِنِه، سَرفَراز ایابو.»

12اوسِه عیسی وَ صاحاب مجلس گُت: «وختی مِمونیِ نهار یا شوم ایئی، رَفیقَل، کَکایَل وِ خویشَل وِ هُمسایَلِ داراتَه دعوت مَکُ؛ نَکِنِه اونگَل هم وَجاش تِنَه دعوت کِنِن وِ ایطو عوضِ خِتَه بِگِری. 13پَ وختی مِمونی ایئی، فقیرَل وِ فَلَجَل وِ شَلَل وِ کورَلَه دعوت کُ 14که برکت ایگِری؛ سی‌یِکِه اونگَل چیئی نَیارِن که مِنِه عوضِش وَت بییِن، وِ مِنِه روزِ قیومت که صالِحَل زندَه ایابون، عوضِ خِتَه ایگِری.»

مَثَلِ مِمونیِ گَپو

15وختی یکی وَ مِمونَل که بِی عیسی هُمسفرَه بی یِنَه اِشنُفت، وَ عیسی گُت: «خَش وَ حالِ وِه که مِنِه مِمونیِ پادشایی خدا نون بِخَرِه.» 16امّا عیسی مِنِه جوابِش گُت: «مِردی مِمونی گَپویی ترتیب دا وِ عِدۀ زیادی نَه دعوت کِه. 17وختی موقِی شوم وابی، خادِمِشَه بسی کِه تا وَ دعوتی‌یَل بِگُ، "بی‌یِیت که هَمه چی آمادَه یَه." 18امّا اونگَل هر کویَکی بُونِه‌ای آوُردِن. یکی گُت: "زمینی اِسَمِه که باید بِرَم وِه نَه بِوینُم. تمنا ایکِنُم عُذرِمَه قبول کنی." 19یِکیدَه گُت: "پنج جفت گا اِسَمِه، وِ هَمیسِه ایرَم بینُم اونگَل چِطورِن. تمنا دارُم عُذرِمَه قبول کنی." 20سِوِمی هَم گُت: " تازه زن اِسَمِه، سی هَمیِه نیتَرُم بیام." 21وَختی که خادم وَرگَشت وِ ای چییَلَه سی اربابش گُت، اربابِ حونَه تَش گِرُت وُ وَ خادم دستور دا: "بِجِک، بِرَه وَ کوچه وِ بازارِ شهر، وِ فقیرَل وِ فَلَجَل وِ کورَل وِ شَلَلَه بیار." 22خادم گُت: "ارباب، دستورِتَه اَنجوم دام، امّا هَنی هَم جا هِسی." 23پَ ارباب وَ خادِمِش گُت: " بِرَه وَ جادِه‌یَل وِ کورَه‌رَه‌یَلی که وَ شهر صَرا یَه وِ بِی اصرار مردمَه بیار وَ مِمونیم تا حونَم پِر وابو. 24سی‌یِکِه وَ ایشا ایگُم که هیچ کویَکی وَ دعوتی‌یَل، شومِ مِنَه مِزَه نیکِنِن."»

بَهِی پیروی عیسی

25جمعیتِ زیادی بِی عیسی بییِن. وِّ ری کِه وَشون وِ گُت: 26«هرکه طی مِ بیا وُ وَ دِی‌بُو، زنِ بَچَه، کَکا وِ دَیَه، وِ حتی وَ جونِ خُوش دَس نَکَشه، نیتَرِه شاگرد مِ بو. 27هرکه صلیبِ خِشَه نَوَگِرِه وُ وَ دینِ مِ نیا، نیترِه شاگرد مِ بو.

28کویَکی وَ ایشانِه که فکرِ ساختنِ برجی نَه داشتَه بو وِ اَوَل نشینِه تا خرجِ وِه نَه حِساب کِنه وِ بینِه مَه ایقَه دارِه که وِه نَه تموم کِنِه وا نَه؟ 29سی‌یِکِه اَر پی‌یَشَه بِنِه امّا نَتَرِه وِه نَه تموم کِنِه، هرکه بِوینِه، مَخسَرَش ایکِنِه، 30وِ ایگُ: "ای آیَم ساختنِ بَنِی نَه شروع کِه، امّا نَتَرِس وِه نَه تموم کِنِه!"

31یا کو پادشاه یَه که راییِ جنگ بِی پادشایی دَ وابو، بی‌یِکه اَوَل بِشینِه وِ فکر کِنه که مَه بِی ده هزار سرباز ایتَرِه بِی یِه لشکرِ بیس هزار نفری بِجَنگه؟ 32وِ اَر دی که نیتَرِه باش بِجَنگِه، اوسِه تا سپاه دشمن دیرِه، نَمایَنده‌ای بِسی ایکِنِه تا رَیی سی صلح بِجورِه. 33هَمیطو، هیچ کویَکی وَ ایشا هم تا وَ تموم داراییِ خُوش دَس نَکشه، نیتَرِه شاگرد مِ وابو.»

34«نِمِک چی خوبی یَه، امّا اَر خاصیتِشَه وَ دَس بییِه، چطو ایابو وِه نَه اُمبِلا سور کِه؟ 35نَه وَ کارِ زمین ایا وِ نَه وَ دردِ کوت ایخَرِه؛ بلکَم ایریزِنِش وَدَر. هرکه گوش شنوا دارِه، بِشنِفِه!»

Valið núna:

انجیلِ لوقا 14: SLB

Áherslumerki

Deildu

Afrita