انجیل مَرقُس 1

1
یحیای تعمیددَهندَه رَها آمادَه اَدَکو
1خبر خَش دربارَهِ عیسی مسیح، پُسِ خدا اینا شروع اَبِه.
2هَموناکِه تِی کتاب اِشعیای پیغامبر نوشتَه بُدِ که:
«”بِبِن، ما کَبل از تو کاصِدُم اَفرِستام،
آنا رَهُت آمادَه اَدَکو؛»
3«صدای یَک نفر تِی بیابو که کال اَکو:
”رَهِ خداوندا آمادَه آکنی!
مَسیریاشا راست آکنی!“»
4یحیای تعمیددَهندَه تِی بیابو ظاهر بو و شُ مردم اعلام اَکِه که اَسِی بَخشِدَهِ گناهیا توبَه بِکنِت و غُسل تعمید بِگِرِت. 5هَمَهِ مردم منطکَهِ یهودیَه و هَمَهِ مردم شهر اورشلیم، شُحَد اَچِدِت و اُ گناهیاشو اعتراف شواَکِه، و از دست یحیی تِی رود اردُن تعمید شواَگِرِت. 6یحیی جُمَه از پشم اُشتر شُبار اَکِه و تَسمَه چرمی شُ کُمَرُش اَبَست، و مَیگِ و عسل صَحرو شَخَه. 7یحیی اعلام شَکِه و شَگُت: «کسی بعد از ما اَدا که کُدرتُش از ما بِشتَئِه. ما حتی لیاکَت اُمنی خام آبام و باندِ جِتِنیاش واز آکنام. 8ما اُ شما وَ هُو تعمید اُمدَدِ، ولی آنا وَ روح کدّوس خدا اُ شما تعمید اَدَ.»
تعمید عیسی
9تِی آن رازیا، عیسی از شهر ناصرَه که تِی منطکَهِ جلیل هاد، اُمَ و تِی رود اردُن از دست یحیی تعمید اُشگِرِت. 10وَختی عیسی از هُو دَر اُمَ، جِخُو اُشدی که آسِمونیا واز آبُدِت و روح خدا چُنِ کَموتَری لِی آنا زیر اُمَ. 11و از آسِمو صدایی اُمَ که: «تو پُسِ عزیز ما هِش، ما بُری از تو راضیام.»
عیسی امتحان اَبِه
12روح خدا جِخُو اُ عیسی شُ بیابو بو. 13عیسی چهل راز تِی بیابو هاد و شیطون اُ آنا امتحان شَکِه. آنا خاد حیوونِی وحشی هاد و فرشتَه‌یّا اُ آنا خدمت شواَکِه.
شروع خدمت عیسی
14بعد از اِکِه اُ یحیی شُگِرِت، عیسی اُ جلیل چو. آنا خبر خَشِ خدائا اعلام شَکِه 15و شَگُت: «وَختُش رَسِدِ و پادشاهِنِ خدا نَزیکِه. توبَه بِکنی و اُ اِ خبر خَشا ایمون بیاری.»
اوّلین شاگردِی عیسی
16وَختی عیسی از لَبِ دریاچَه جلیل رَد اَبو، اُ شَمعون و کاکَی شَمعون، آندِریاس اُشدی که تور شُن تِک هُو اَبِست، اَسِی که مَهیگیر هادِت. 17عیسی شُ آنایا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِلگی، و ما اُ شما صیاد آدامیا اَکنام.» 18آنایا جِخُو توریاشو وِل شُکِه و اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. 19عیسی وَختی هیلَی جلوتَه چو، اُ دوتا کاکَ وَ اسمِی یعکوب و یوحَنا اُشدی، که پُسِی زِبِدی هادِت و تِی کایِکشو، توریاشو نَک شواَدَکِه. 20جِخُو عیسی جار اُشزادِت. آنایا هم اُ باشو زِبِدی و اُ کارگریا تِی کایِک وِل شُکِه و اَزدُمِ عیسی چِدِت.
عیسی اُ مردی که روح ناپاک اُشهاد شفا اُشدَ
21آنایا اُ شهر کَفَرناحوم چِدِت. وَختی رازِ شنبه مکدّس یهودِنیا رَسی، عیسی جِخُو اُ عبادتگاه چو و شروع اُ تعلیم دَدَ اُشکِه. 22مردم از تعلیم عیسی هُشکشو اُشزادِستاد، اَسِی که وَ اِکتدار شُ آنایا تعلیم اَدَ، نِه چُنِ معلمِی تورات. 23مِ موکَوا تِک عبادتگاه آنایا، یَک مردی هاد که روح ناپاک اُشهاد. آنا کال اُشکِه: 24«اَی عیسای ناصری، تو چه کَری خاد اَما اُتَه؟ اُندِستِش که نابود مُبِکنِش؟ اَدانام تو کِه هِش! تا آن کدّوس خدا هِش!» 25ولی عیسی شُ آنا نِهِب دَ و اُشگُت: «چُپ بِزاد و از آن مَردا دَر بِدا!» 26مِ روح ناپاکا یَک تَکون سختی شُ آن مَردا دَ و وَ صدای بلند کال اُشکِه و از آنا دَر اُمَ. 27هَمَهِ مردم اینا تعجب شُکِردِستاد که از یَکُدو شواَپُرسی: «اِ چِئِه؟ یَک تعلیم جدیدِه وَ اِکتدار! آنا حتی اُ روحِی ناپاک فَرمو اَدَ و آنایا هم از آنا اطاعت اَکنِت.» 28پَ بُری زود آوازَهِ عیسی تِی کُل جلیل پیچِئِست.
عیسی اُ خیلیا شفا اَدَ
29عیسی تا از عبادتگاه دَر اُمَ، اُمرَهِ یعکوب و یوحَنا اُ خونَهِ شَمعون و آندِریاس چو. 30مادرزانِ شَمعون تُوو اُشهاد و خَتِستاد. آنایا جِخُو اُ عیسی خبر شُدَ که حال آن زنا بَدِ. 31عیسی شُ وَر سِرَ چو و دستُش اُشگِرِت و بلند شاکِه. تُووِ مِ زنا کَعط بو و از آنایا پذیرایی اُشکِه.
32موکَهِ شوم وَختی که آفتُو چو، اُ هَمَهِ کسِی که مریض هادِت و دیو شُهاد، شُنحَدِ عیسی اَئو. 33هَمَهِ مردم شهر جلووِ دَر جمع آبُستادِت! 34عیسی اُ بُری از مریضِی که مَرَضِی مَ رَکَمی شُهاد، شفا اُشدَ و بُری دیو هم از آدامیا شُدَر کِه، آنا اُشناهِشت دیویا حرفی بِزنِت، اَسِی که آنایا اُ عیسی شواَشناخت.
عیسی تِی جلیل تعلیم اَدَ
35صبح شَفَک که هَنو چَش تَرَ هاد، عیسی آپابو و از خونَه دَر چو. اُ جَی خلوتی چو و آنکا دعا اُشکِه. 36شَمعون و کسِی که شُمرَه هادِت، اَزدُمِ عیسی گِشتِت. 37وَختی اُ عیسی شُناجو، شُن آنا گُت: «هَمَه تُزدُم گِشتات!» 38عیسی شُ آنایا گُت: «بِلگی اُ شهرِی دوروبَر اُچِم تَ ما آنکا هم تعلیم هاتام، اَسِی که وَخاطر هَمِ اُندِستام.» 39پَ عیسی اُ رَه اُفتَه و تِی کُل جلیل، تِک عبادتگاهِی آنایا تعلیم شَدَ و اُ دیویا از آدامیا شُدَر اَکِه.
عیسی اُ یَک جُذامی شفا اَدَ
40یَک مردی که جُذام اُشهاد حَدِ عیسی اُمَ، جاک اُشزاد و وَ التماس شُ آنا گُت: «اَگَه اُتبِئِه، تَشابِه شفا ماتِش.» 41عیسی دلُش وَ حال آنا سُت، دستُش دراز اُشکِه و شُ لِی مِ مَردا نَه و اُشگُت: «مَئِه، شفا بِگِر!» 42مِ مَردا جِخُو جُذامُش بِه آبو و شفا اُشگِرِت. 43عیسی جِخُو آنا اُشفِرِستَ و بُری شُ آنا کَدَغان کِه 44و اُشگُت: «حَواسُت بِه دربارَهِ اِ کَضیَه‌وا اُ کسی چِی نِگائِش. ولی اُچا و خوتا اُ کاهِن معبد نِشو هادِ و وَخاطر اِکِه شفا اُتگِرِتِه، کُربونِنِ مخصوص شفا، که موسی پیغامبر حُکم اُشکِردِ، تَکدیم بِکو تَ اُ آنایا ثابت بِبِه که تو شفا اُتگِرِتِه.» 45ولی مِ مَردا دَر چو، و مَجا دربارَهِ اِ کَضیَه‌وا حرف اُشزاد و خبرُش پَخش اُشکِه، اوناکِه عیسی دِگَه اُشنِشابو راحت اُ تِک شهر اُچِه، بلکه جَئِی پَرتِ در از شهر اَدَمود. و مردم از مَجا حَد عیسی اَداندِت.

Sorotan

Bagikan

Salin

None

Ingin menyimpan sorotan di semua perangkat Anda? Daftar atau masuk