Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan متّای انجیل 18

Pataje

چون اوره که دو یا سه نفر می ایسم به جومَه بُوئن، مو اوره اوشونِ میئن ایسَئم.»

هَنده شمره گونم که اگه دو نفر شیمه جی زمینِ سر هر مسئله​یی وسه که بخواین همدیگرِ اَمره یکدل ببین، می پئر که آسمونِ میئن ایسأ، ایشؤنِ بِه، انجؤم دِئنه.

عیسی یکته زأکِ دوخُنده و اونه ایشؤنِ میئن بداشته. و بوته: «راست راستِ شمره گونم، تا عوضَ نبین و کوشتای زاکؤنِ مورسون نبین، هرگی آسمونِ پادشاهی میئن راه پیدا نوکوئنین.

پس، هرکس خوشِ، ایی کوشتای زأکِ مورسون کوشتای چأکونی، آسمونِ پادشاهی مِیئن پیلتر بنه.

و هر کس ایی کوشتای زأکِ مورسونِ می ایسم واسه قبول بکونی، مه قبول بُوده.

راست راستِ شمره گونم هر چی زمینِ سر دَوَدَنین، آسمون میئن دوَسّه بنه، و هر چیزی که زمین سر بأزا کوئنین، آسمون میئن وأگوده بنه.

هیطؤرَم می آسمؤنی پئر شیمه اَمره رفتار کُؤئنه اگه شَمَرَم شیمه برأرِه، دیلاجی نبخشین.»

«امّا هر کس باعث ایی ببی که یکته از ایی کوشتاکؤن که مه ایمون دَئنه، لغزش بوخوری، اونه بِه بهتره که یکته پیله آسیاب سنگ اونه گردن دوَسّه ببی و دریا جلفی میئن دمیری!

چی خیال کؤئنین؟ اگه یکته مرداک صدته گوسند بدأری و یکته از اوشون اَبیرَ بی، مگه او نَوَد و نُه ته گوسنده کوه میئن نَنِئنه و او یکته اَبیرَ​بوُکه دومبال نشنه؟