Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan متی‌ٰ 13

Pataje

ولی بَذری که تِی زِمِن خَش کِشتَه بو، چُنِ کَسیه که کلوم خدائا اَشناوِ و اَفَهمِه. آنا حکیکتاً باروَر اَبِه و صد برابر، شصت برابر یا سی برابر ثَمَر دارِ.»

بَذری که تِی خاریا اُفتَه، چُنِ کَسیه که کلوم خدائا اَشناوِ، ولی نگرونِنِی دنیا و گول مال دنیا خَردَ، اُ کلوم خَفَه اَکو و بی‌ثَمر شَکو.

وَختی که کسی کلوم پادشاهِنِ خدائا اَشناوِ ولی مَعنیش نافَهمِه، آن شَریرا اَدا و چِی که تِی دلُش کِشتَه بُدِ، اَدُزِ. اِ هَمِ بَذریه که تِی رَه اُفتَدِ.

بَذری که لِی زِمِن سنگَلاخی اَفتِه، چُنِ کَسیه که کلوم خدائا اَشناوِ و جِخُو وَ خارامی و خَشی کَبول اَکو، ولی اَسِی که تِی خوش ریشَه اُشنی، فَکَط زَمون کامی دَووم اَدارِ و وَختی وَخاطر کلوم خدا، مصیبت یا آزار و اذیت اَبِه، جِخُو از ایمون اَفتِه.

«پادشاهِنِ آسِمو چُنِ گَنجیه که تِی زِمی پِنهونِه، که یَک نفر آنا شاجو و دوبارَه کایِم اُشکِه، مِ موکَوا از خوشحالی اَچِه و هرچی اُشَه اَفرِشِه و مِ زِمِنا اَخِلِه.

ولی بَکیَه بَذریا لِی زِمِن خَش اُفتَدِت و ثَمَر شُدَ: بعضیاشو صد برابر، بعضیاشو شصت برابر و بعضیاشو هم سی برابر.

بِهِری دوتاشو تا فصل جورُم اُمرَییَه گات بِبِت. موکَهِ جمع آکِردَهِ محصول اُ کسِی که جورُم اَکنِت اَگام که اوّل عَلافِی هَرزا جمع آکنِت و دستَه دستَه بِکنِت تا بِسُخِنِت، ولی گانومیا تِی انبارُم جمع آکنِت.“»