Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan لُوقا 5

Pataje

تے جد گلّاں مُکالیاں تے شمعُون نُوں آکھیا ڈُونگھے پانی لے چَل تے شِکار لئی اپنے جال سُٹّو۔

شمعُون جواب دِتّا۔ خُداوند اساں ساری رات محنت کِیتی پر کُجھ نئیں پھڑیا۔ تے وی تیرے آکھے جال سُٹّناں۔ تے جد اوہناں ایہہ کِیتا تے ڈھیر سارِیاں مچھّیاں گھیر لَیاں تے اوہناں دے جال پاٹن لگّے۔

پر اوہ اُجاڑاں وِچ اکلّا جا کے دُعا منگدا ہوندا سی۔

مَیں نیکاں نُوں نئیں پر گُناہِیاں نُوں تَوبہ لئی سَدّن آیا آں۔

شمعُون پطرس ایہہ ویکھ کے یِسُوع دے پَیرِیں پَے کے آکھیا۔ اَے خُداوند میرے کولوں ٹُرجا کیوں جو مَیں گُنہگار بندہ آں۔

تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ پئی بھلیاں چَنگیاں نُوں نئیں۔ پر بِیماراں نُوں حکِیم دی لوڑ اے۔

اوہ بیڑیاں کنڈھے اُتّے کھِچّ لیائے تے سبھ کُجھ چھڈ کے اوہدے مگر ٹُر پئے۔

تے ایویں ہویا جد اوہ اِک شہر وِچ سی تَد ویکھو اِک بندہ کوڑھ دا بھریا ہویا سی۔ تے یِسُوع نُوں ویکھ کے اوہ مُنھ پرنے ڈِگّا تے اوہدی مِنّت کر کے آکھیا خُداوندا جے تُوں چاہیں تے مَینُوں پاک صاف کر سکنا ایں۔ تے اوس ہتّھ وَدّھا کے اوہنوں چُھوئیا تے آکھیا مَیں چاہناں آں تُوں پاک صاف ہو جا۔ تے اوسے ویلے کوڑھ اوہدے تُھوں جاندا رہیا۔

پر اوہدی ہور وی دُھم پَے گئی۔ تے بڑی خلقت اکٹّھی ہوئی پئی سُنن تے اپنیاں روگاں توں چنگے ہون۔