Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Матта 15

Pataje

Амма агъыздан чыкъкъан шейлер юректен чыкъалар. Адамны булар арам этелер. Адамнынъ юрегинде яман фикирлер, адам ольдюрюв, аиле садыкълыгъыны бозув, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, ялан шаатлыкъ, куфюр сёзлер догъып, ондан чыкъалар.

Агъызгъа кирген шей дегиль, агъыздан чыкъкъан шей исе инсанны арам эте, – деди.

Бу халкъ Мени тильнен урьмет эте, юреклери исе Менден пек узакъ. Манъа бошуна табыналар, инсан эмирлерини берип огретелер.

– Эй, къадын, сенинъ иманынъ буюк! Истегенинъ олсун! – деди. Къадыннынъ къызы шу ань тедавийленди.

Амма къадын якъынджа келип, Исанынъ алдында озюни ерге ташлады ве: – Эфендим, манъа ярдым эт! – деди. – Балалардан отьмекни алып, копеклерге ташламакъ яхшы дегиль, – деди Иса. – Эбет, Эфендим, амма копеклер де эфендисининъ софрасындан тюшкен отьмек уфакъларыны ашайлар! – деди къадын. Сонъ Иса