Galata 4
4
1Ekj saj oba: Soolang aus een Oaw noch nich mindich es, es tweschen am un eenen Kjnajcht kjeen Unjascheet, wan hee uk aul aules ieejent waut de Voda haft. 2Hee steit noch unja Gootmana un Vewaulta, bat dee Tiet kjemt, dee de Voda bestemt haft, daut hee daut Oafgoot kjrieen saul. 3Soo es daut uk met ons. Soolang aus wie onmindje Kjinja wieren, stunt wie aun de Aunfangs Lieren en dise Welt veskloft. #Gal 4,10; 5,1; Kol 2,20 4Oba aus de Tiet ieescht jekomen wia, schekjt Gott sienen Sän, jebuaren von eene Fru un unja daut Jesaz jestalt. #Mrk 1,15; Efs 1,10 5Hee sull dee looskjeepen, dee unja daut Jesaz wieren, daut Gott ons kunn aunnämen aus siene Kjinja. 6Un wiels jie nu Gott siene Säns sent, haft hee ons sienen Sän sienen Jeist en daut Hoat jejäft, dee am aunroopt aus Voda, leewa Voda! #Reema 8,15 7Doawäajen sent jie nu nich mea Sklowen, oba Säns, un wan een Sän, dan uk een Oaw, wiels Gott junt doatoo jemoakt haft. #Reema 8,16-17
Paulus siene Sorj om de Jemeent
8Ea jie Gott kjanen lieeden, wia jie aun Aufjetta veskloft, dee en Werkjlichkjeit nich Jetta wieren. 9Nu oba, daut jie Gott haben kjanenjelieet, ooda bäta jesajcht, daut hee junt jefungen haft, wuarom well jie nu trigj gonen un junt aun daut vesklowen loten, wuavon jie derch Christus frie jeworden sent? 10Jie hoolen junt aun besondre Fastdoag un fieren Niemon un aundre Joarestieden. #Reema 14,5; Kol 2,16.20-21 11Ekj fercht aul auf aul miene Mieej un Oabeit bie junt nich es vejäfs jewast. #2Joh 1,8 12Breeda, siet doch soo aus ekj, wiels ekj sie soo aus jie. Jie haben mie nuscht orrajchtet jedonen! 13Jie weeten, daut ekj doawäajen daut ieeschte bie junt daut Evangelium prädijd, wiels ekj krank wia. #Apost 16,6; 1Kor 2,3 14Un ekj haud junt daut nich vedenkjen kunt, wan junt fa miene Krankheit jeäakjelt haud, oba jie haben mie nich scheef aunjekjikjt ooda rut jestat. Jie neemen mie opp aus eenen Enjel von Gott, soo aus Christus Jesus selfst. 15Oba wua es dee Freid jebläwen? Ekj weet bestemt, daut jie don, wan daut wia mäajlich jewast, haud jie junt de Uagen utjeräten un mie jejäft. 16Sie ekj doaderch jun Fient jeworden, daut ekj junt de Woarheit jesajcht hab? 17De faulsche Lierasch, dee daut soo sea om junt to doonen es, haben nuscht goodet em Senn. Dee wellen junt von mie wajch lenkjen, daut jie an hinjaraun komen sellen. #Gal 1,7 18Daut es fein un goot wan sikj wäa om junt bemieecht, wan sikj daut om daut goode haundelt, un besondasch dan, wan see daut nich mau dan doonen, wan ekj uk doa sie. 19Leewe Kjinja, ekj go noch eemol derch Jeburtsweeen, om junt bat doa to brinjen, daut Christus wada en jun Läwen to seenen es! #1Kor 4,15 20Wan ekj jrod nu kunn bie junt sennen un junt trajchthalpen, wiels ekj sie sea besorcht om junt!
Abraham siene beid Säns
21Jie, dee jie trigj unja daut Jesaz gonen wellen, sajcht emol: Hab jie nich jehieet, waut daut Jesaz sajcht? 22Daut steit jeschräwen, daut Abraham twee Säns haud. Eena wort am von siene Sklowenfru jebuaren, un de aundra von siene Fru, dee doa frie wia. #1Mo 16,15; 21,2 23Bie dän Sän, dee von de Sklowenfru jebuaren wort, wia nuscht butajeweeneljet. Oba de Sän von siene Fru wort ieescht mau dan jebuaren, aus Gott an dän vesproaken haud. #Reema 9,7-9 24Aun dise woare Jeschicht kjenn wie seenen, woo Gott opp twee Wäaj de Menschen halpen deed. Een Wajch wia, an daut Jesaz opp däm Sinaiboajch to jäwen, wua see no horchen sullen. #Reema 8,15; Gal 5,1 25Hagar bediet de Boajch Sinai en Arabien un es met Jerusalem to vejlikjen, dee met äare Kjinja toop deenen mott. #4,25 Eenje oole Schreften sajen Sinai es een Boajch en Arabien. 26Oba daut Jerusalem, dort bowen, es frie, un daut es onse Mutta. #Heb 12,22; Opb 21,2 27Wäajen daut steit jeschräwen:
“Sie froo, du onfruchtboare, dee du nich jebuaren hast!
Komm un roop fa Freid, dee du nich en Jeburtsweeen best!
Wiels de eensome haft väl mea Kjinja aus dee, dee eenen Maun haft.” #Jes 54,1
28Un wie, #4,28 Eenje oole Schreften sajen jie leewe Breeda, sent soo aus Isaak, Kjinja dee Gott vesproaken haft. 29Un soo woa wie, dee wie derch dän Heiljen Jeist jebuaren sent, von dee vefolcht, dee unja daut Jesaz stonen, jrod soo aus Isaak, een Sän dee doa vesproaken wia, von dän vefolcht wort, dee von de Sklowenfru jebuaren wia. 30Oba waut sajcht de Schreft: “Schekj de Sklowenfru met äaren Sän utem Hus, wiels de Sklowenfru äa Sän saul nich met dän Sän toop oawen, dee von de friee Fru jebuaren es”. #1Mo 21,10 31Un soo Breeda, wie sent nich Kjinja von de Sklowenfru, oba von de friee Mutta.
Currently Selected:
Galata 4: PB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.