กันดารวิถี 21
21
งูทองสัมฤทธิ์
1เมื่อกษัตริย์เมืองอาราดชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเนเกบ ทรงได้ยินว่าอิสราเอลยกมา# กดว.33:40ตามทางอาธาริม พระองค์ทรงมาต่อสู้กับคนอิสราเอลและทรงจับบางคนไปเป็นเชลย 2และคนอิสราเอลบนไว้กับพระยาห์เวห์ว่า “ถ้าพระองค์จะทรงมอบชนชาตินี้ไว้ในมือพวกข้าพระองค์แน่นอนแล้ว ข้าพระองค์จะทำลายบ้านเมืองของพวกเขาให้สิ้นซาก” 3และพระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงของคนอิสราเอล และทรงมอบชาวคานาอันให้ เขาทั้งหลายก็ทำลายชาวคานาอันและบ้านเมืองของเขาจนสิ้นซาก ดังนั้นเขาจึงเรียกตำบลนั้นว่าโฮรมาห์#แปลว่า การทำลาย
4พวกเขาออกเดินจากภูเขาโฮร์ตามทางที่ไปทะเลแดง#ดูเชิงอรรถ กดว.14:25 เพื่อจะอ้อมแผ่นดินเอโดม# ฉธบ.2:1 ประชาชนเกิดความท้อแท้ระหว่างทาง 5แล้วประชาชนก็ต่อว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมพาเราออกจากอียิปต์ให้มาตายในถิ่นทุรกันดาร? เพราะไม่มีอาหารและไม่มีน้ำ เราเกลียดอาหารอันไร้ค่านี้” 6และพระยาห์เวห์ทรงส่งพวกงูพิษมาในหมู่ประชาชน งูก็กัดประชาชน และคนอิสราเอลตายเป็นจำนวนมาก# 1 คร.10:9 7และประชาชนมาหาโมเสสกล่าวว่า “เราทำบาปเพราะเราต่อว่าพระยาห์เวห์และต่อว่าท่าน ขอทูลวิงวอนพระยาห์เวห์ให้พระองค์ทรงนำงูไปจากเรา” ดังนั้นโมเสสจึงทูลวิงวอนเพื่อประชาชน 8และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูพิษ#ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่า งูตัวหนึ่งติดไว้บนเสา และทุกคนที่ถูกงูกัดมองดูงูนั้น ก็จะมีชีวิตอยู่ได้” 9ดังนั้นโมเสสจึงทำงูทองสัมฤทธิ์ตัวหนึ่ง และติดไว้บนเสา# 2 พกษ.18:4; ยน.3:14 และเมื่องูกัดใคร ถ้าคนนั้นมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้น เขาก็มีชีวิตอยู่ได้
การเดินทางไปโมอับ
10แล้วคนอิสราเอลก็ออกเดินทางไปตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท 11และพวกเขาออกเดินทางจากโอโบทไปตั้งค่ายอยู่ที่อิเยอาบาริม ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารตรงข้ามโมอับ ทางด้านตะวันออก 12และจากที่นั่นพวกเขาออกเดินทางไปตั้งค่ายอยู่ที่หุบเขาเศเรด 13แล้วพวกเขาออกเดินทางจากที่นั่นไปตั้งค่ายอยู่ที่อีกฟากหนึ่งของลุ่มแม่น้ำอารโนน ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่ยืดมาจากพรมแดนของคนอาโมไรต์ เพราะว่าแม่น้ำอารโนนเป็นพรมแดนของโมอับ ระหว่างโมอับกับคนอาโมไรต์ 14ดังนั้นในหนังสือสงครามของพระยาห์เวห์จึงกล่าวไว้ว่า
วาเฮบในเมืองสุฟาห์ ทั้งหุบเขา
แม่น้ำอารโนน 15และที่เชิงลาดของหุบเขา
ซึ่งยืดไปจนถึงที่ตั้งของเมืองอาร์
และพาดไปตามพรมแดนของโมอับ
16แล้วจากที่นั่นก็เดินทางต่อไปถึงเมืองเบเออร์#แปลว่า บ่อน้ำ ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงรวบรวมประชาชนเข้าด้วยกันและเราจะให้น้ำแก่พวกเขา” 17แล้วอิสราเอลจึงร้องเพลงนี้ว่า
จงมีน้ำพลุ่งขึ้น บ่อน้ำเอ๋ย จงร้องเพลงให้บ่อน้ำเถิด
18คือบ่อน้ำที่พวกหัวหน้าขุดไว้
เป็นบ่อที่เจ้านายของประชาชนเจาะไว้
ด้วยคทาและไม้เท้าของเขาทั้งหลาย
และจากถิ่นทุรกันดารนั้นพวกเขาก็มาถึงมัทธานาห์ 19และจากมัทธานาห์ถึงตำบลนาหะลีเอล และจากนาหะลีเอลถึงตำบลบาโมท 20และจากบาโมทถึงหุบเขาในถิ่นของโมอับที่อยู่ข้างยอดเขาปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นเยชิโมน#แปลได้อีกว่า เห็นถิ่นทุรกันดาร
อิสราเอลชนะพระราชาสิโหน
(ฉธบ.2:26-37)
21แล้วอิสราเอลส่งผู้สื่อสารไปเข้าเฝ้าสิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์ทูลว่า 22“ขอให้ข้าพระบาทผ่านดินแดนของฝ่าพระบาท พวกข้าพระบาทจะไม่เลี้ยวเข้าไปในไร่นาหรือในสวนองุ่น จะไม่ดื่มน้ำจากบ่อน้ำ แต่จะเดินไปตามทางหลวงจนเราผ่านพรมแดนของฝ่าพระบาท” 23แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านดินแดนของพระองค์ พระองค์ทรงรวบรวมประชาชนทั้งหมดของพระองค์ยกออกสู้กับคนอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร และมารบกับคนอิสราเอลที่ยาฮาส 24และคนอิสราเอลได้สังหารพระองค์ด้วยคมดาบ และยึดแผ่นดินของพระองค์ตั้งแต่แม่น้ำอารโนนจนถึงแม่น้ำยับบอก ไกลไปจนถึงดินแดนคนอัมโมน เพราะว่าพรมแดนของคนอัมโมนนั้นแข็งแกร่ง 25คนอิสราเอลก็ยึดเมืองทั้งหมด และคนอิสราเอลเข้าอาศัยอยู่ในทุกเมืองของคนอาโมไรต์ในเฮชโบน และตามชนบทของเมืองนั้นๆ 26เพราะว่าเฮชโบนเป็นเมืองของสิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ ผู้ทรงต่อสู้กับกษัตริย์โมอับองค์ก่อน และทรงยึดแผ่นดินทั้งหมดของพระองค์ไกลไปถึงแม่น้ำอารโนน 27เพราะฉะนั้น ผู้เขียนบทประพันธ์จึงกล่าวว่า
จงมาที่เฮชโบน มาสร้างเมืองนี้
และให้เมืองของสิโหนถูกสร้างขึ้น
28เพราะว่ามีไฟออกมาจากเฮชโบน
มีเปลวเพลิงออกมาจากเมืองของสิโหน
มันได้เผาผลาญเมืองอาร์แห่งโมอับ
คือบรรดาเจ้าแห่งเนินสูงของแม่น้ำอารโนน
29วิบัติจงมีแก่โมอับ
ชนชาติของพระเคโมชจะพินาศ
พระเคโมชทำให้พวกบุตรชายของตนเป็นผู้ลี้ภัย
และบรรดาบุตรสาวของตนเป็นเชลย ของสิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์# ยรม.48:45-46
30เราทำลายพวกเขาจนพินาศจากเฮชโบนจนถึงดีโบน
เราทำให้โนฟาห์เป็นเมืองร้าง ไกลไปถึงเมเดบา
31คนอิสราเอลจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินคนอาโมไรต์ 32และโมเสสส่งคนไปสอดแนมที่เมืองยาเซอร์ และเขาทั้งหลายยึดชนบทของเมืองนั้น แล้วขับไล่คนอาโมไรต์ซึ่งอยู่ที่นั่น
อิสราเอลชนะพระราชาโอก
(ฉธบ.3:1-22)
33และเขาทั้งหลายก็หันขึ้นไปยังทางสู่บาชาน แล้วโอกกษัตริย์บาชานก็ทรงออกมาพร้อมด้วยประชาชนทั้งหมดของพระองค์เพื่อสู้รบที่เอเดรอี 34แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขา และประชาชนทั้งหมดรวมทั้งแผ่นดินของเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว และเจ้าจะทำกับเขาเหมือนอย่างที่ได้ทำกับสิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์ซึ่งอยู่ที่เฮชโบน” 35ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงฆ่าโอกและบรรดาโอรสของพระองค์ รวมทั้งประชาชนทั้งหมดของพระองค์จนไม่เหลือสักคนเดียว และอิสราเอลก็เข้ายึดแผ่นดินของพระองค์
Currently Selected:
กันดารวิถี 21: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in