Μην αποθαρρύνεσαι, από τον Τζέησον ΜέιερΔείγμα

Τι να κάνεις όταν το παρελθόν σε παραλύει

Όποτε αρχίζουμε να αποκαρδιωνόμαστε, θα πρέπει να παίρνουμε το Ευαγγέλιο και να το "σπρώχνουμε" να εισχωρήσει στα βαθιά μέρη της ζωής μας, όπου η αποθάρρυνση αγαπάει να κρύβεται. Γιατί αυτή, λοιπόν, είναι τόσο διαδεδομένη στη ζωή μας;

Κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης εβδομάδας, θα κάνουμε μια πραγματική αξιολόγηση που εξετάζει τους τρεις χρόνους αποθάρρυνσης. Ο παρελθοντικός χρόνος της αποθάρρυνσης είναι η ντροπή ή η πίκρα για το τι έχουμε κάνει. Ο παροντικός χρόνος της αποθάρρυνσης είναι η απογοήτευση για ότι έχουμε τώρα. Ο μελλοντικός χρόνος αποθάρρυνσης είναι το άγχος για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Θα ξεκινήσουμε να νικούμε αυτές τις μισές αλήθειες επειδή οι λόγοι εμψύχωσης είναι μεγαλύτεροι από τους λόγους αποθάρρυνσης.

Οι αναμνήσεις μας μπορούν να χρησιμεύσουν σαν μια χρονομηχανή. Αυτή η χρονομηχανή της μνήμης μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι καλό όταν πάμε προς τα πίσω και αναπαράγουμε τις καλές στιγμές, γιατί η χρήση της με αυτόν τον τρόπο μπορεί να μας βοηθήσει να απολαύσουμε μια ευχάριστη εμπειρία που θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Αλλά η χρονομηχανή της μνήμης παραποιείται όταν τη χρησιμοποιούμε για να ξαναζήσουμε τις παρελθοντικές μας αποτυχίες και να τιμωρήσουμε τον εαυτό μας ξανά και ξανά για το ίδιο λάθος. Όταν βάζουμε τις αμαρτίες μας σε λειτουργία επανάληψης, αναστενάζουμε και γογγύζουμε γιατί αυτό προκαλεί έντονες αναλαμπές ενοχής και ντροπής. Η ενοχή μας φέρνει τις παλιές αμαρτίες στο παρόν και λέει: “Κοίτα, έκανες ένα λάθος”. Στη συνέχεια, η ντροπή μπαίνει στη συζήτηση και προσθέτει: "Και εσύ είσαι το λάθος".

Αυτό είναι το πρόβλημα με την παραποιημένη χρονομηχανή της μνήμης.Ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο με την πρόφαση μιας μισής αλήθειας. Ναι, αμαρτήσαμε, και η αμαρτία δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με ελαφρά την καρδιά.Υπάρχει η ανάλογη ενοχή και ντροπή που προέρχονται από την αμαρτία, αλλά ως Χριστιανοί, γνωρίζουμε ότι «ο Χριστός Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους αμαρτωλούς» (Α' προς Τιμόθεον 1:15). 

Ναι, "ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος" (Προς Ρωμαίους 6:23) αλλά το χρέος μας έχει πληρωθεί. Μη μένεις κολλημένος/η στην αμαρτία σου. Ταξίδεψε τη μέχρι το σταυρό και δες την καρφωμένη εκεί. Μπορώ να θυμηθώ την απελευθερωτική στιγμή κατά την οποία σταμάτησα να ξαναζώ τις αποτυχίες μου και άρχισα να κοιτάζω τον σταυρό. Στο σταυρό, ο Θεός κάλυψε την αμαρτία του/της ________ (συμπληρώστε το κενό) με το αίμα του Ιησού Χριστού. 

Η μισή αλήθεια της αποθάρρυνσης λέει ότι η αμαρτία μας καρφώνεται στον σταυρό μόνο μερικώς αλλά η αλήθεια του Λόγου του Θεού λέει ότι η αμαρτία μας έχει εξοφληθεί!

Υπάρχουν αμαρτίες που επανέρχονται συχνά στο μυαλό σου; Απομνημόνευσε το προς Εβραίους 10:10