Oblíbené biblické verše z انجیلِ مَرقُس 4

Sdílet

عیسی وِریسا وَ وِ بای توپِس وَ وِ دریا گُت: «کِشِت! سِتارِت بِئی‌رَه!» اوسِه بای حُفتی وَ همَه جا خیلی آرِم بی. اوسِه وِ شاگردیا خُوش گُت: «سی چی چِنی زَرتِلاق بیئیت؟ مَه هَنی ایمُو ناریت؟»

وِنُو خیلی هِراسُو بییِن، وِ یَکتِری می‌گُتِن: «یَه دَ کیَه کِه حتی بای وَ دریا هَم دِش فِرمُو مُورَن!»

اما عیسی دِ دِما قایق، سَر نِئائی وِ ری زیرگوشی‌ای وَ حُفتیئی. شاگردیا او نِه بیار کِردِن وَ گُتِن: «اُستاد، تو باکِت نی کِه غرق بایم؟»

اوسِه دِ سَر وِشُو گُت: «حَواسِتُو با چی می‌شنُوئیت. وا هِه او پِیمُونَه کِه بَپِیمِنیت، سی شِما پِیمِنَه موئَه، وَ حتی بیشتِر.

عیسی گُت: «پاتشائی خدا هِه چی پیائی اَ کِه ری زِمی تُم مُونَه. شُو وَ رو، چِه دِ خُو با چِه بیار، تُم سُوز می‌کَه وَ گَپ موئَه. چطورشِه نُئُونَه.

هَر کَه گوشِ شِنَوا دارَه، بَشنُوئَه.»