Oblíbené biblické verše z Jovan 12

Sdílet

Ko služil man, mora te phirol pale mande. Kaj sem me, gothe ka avol i mingro sluga. Mingro Dad ka dol čast kolese savo man služil.

Ko manđol piro džuvdipe, ka hasarol le. A ko mrzil piro džuvdipe ki kaja phuv, ka araćhol le bašo džuvdipe bizo meripe.

Čače, čače vaćarav tumenđe: te i o seme taro điv ni perol ki phuv thaj ni merol, ačhol samo jekh zrno. Al te mulo, anol barvalo bijanipe.

Me – o Svetlost – aviljem ki phuv, ma te ačhol ano kalipe nijekh ko ane mande pačal.

Te khoni šunol mingre lafura al ni ićarolpe pe lende, me ni sudiv le. Golese so, me ni aviljem te sudiv o sveto, nego te spasiv o sveto.

Tegani i Marija lija paše opaš litra skupoceno mirisno ulje taro čisto nardo, makhlja e Isusese pingre thaj koslja len pe balencar. A o ćher pherdilo lačho miris.

Lije e palmaće raja, iklile angle leste thaj dije vika: “Hosana! Blagoslovimo si kova savo avol ano alav e Gospodeso! Blagoslovimo si o Caro e Izraeleso!”

O Isus vaćarda lenđe: “Avilo o sato te primil i slava o Čhavo e Manušeso.