Oblíbené biblické verše z Marcus 13

Sdílet

Agus béiḋ fuaṫ ag an uile ḋuine oraiḃ mar ġeall ar mʼainmse. Aċt an té a ḃéas seasṁaċ go deireaḋ, is é a ṡlánóċar.

Taḃairigró aire, coiṁéadaigiḋ agus guiḋigiḋ: óir ní ḟuil a ḟios agaiḃ cá h-uair a ḃéas an t-am ann.

Agus nuair a ḃéarḟas siad leo siḃ ċun siḃ a ṫaḃairt ar láiṁ, ná bígiḋ ag meaḃruġaḋ roiṁ ré cad é déarḟas siḃ, aċt an rud a ḃéarfar díḃ an uair sin, abraigiḋ é; óir ní siḃ-se a laḃras, aċt an Spiorad Naoṁ.

Raċaiḋ neaṁ agus talaṁ ar neiṁníḋ, aċt ní raċaiḋ mo ḃriaṫra-sa ar neiṁníḋ.

Aċt ní ḟuil fios an lae ná na h-uaire sin ag aoinneaċ, fiú ag na h-aingle atá ar neaṁ, ná ag an Ṁac, aċt ag an Aṫair.

Agus nuair a ċluinfeas siḃ fá ċogṫa agus fá ṫuarascḃála cogaḋ, ná bíoḋ eagla oraiḃ; óir is éigean do na neiṫe sin a ḃeiṫ ann, aċt ní h-é an deireaḋ é go fóill.

Déanaigiḋ faire, dá ḃríġ sin, (óir ní ḟuil a ḟios agaiḃ cá h-uair a ṫiocfas fear an tiġe, an tráṫnóna, nó meaḋón oiḋċe, nó ag scairt an ċoiliġ, nó ar maidin), Ar eagla, ag teaċt i dtoibinne dó, go ḃfaġaḋ sé siḃ-se i ḃur gcodlaḋ. Agus an rud a deirim liḃ-se, deirim le gaċ aoinneaċ é: Déanaigiḋ faire.

Óir éireoċaiḋ cineaḋ i n-aġaiḋ ciniḋ agus ríoġaċt i n-aġaiḋ ríoġaċta, agus béiḋ craṫaḋ talaiṁ i n-áiteaċa, agus gorta. Tús pianta iad seo.

Agus is éigean an soiscéal a ṡeanmóir ar dtús do na ciniḋeaċa go h-uile.

Óir tiocfaiḋ mórán i mʼainm-se, ag ráḋ: Is mise é, agus meallḟaiḋ siad mórán.

Aċt feicigiḋ ċugaiḃ féin. Óir ḃéarfaiḋ siad ar láiṁ siḃ i gcóṁairleaċa, agus sciúrsálfar siḃ i sineagóga, agus seasóċaiḋ siḃ i láṫair uaċtarán agus ríġṫe ar mo ṡon-sa mar ḟiaḋnaise dóḃṫa-san.

Óir éireoċaiḋ críostanna bréige agus fáiḋe bréige amaċ, agus léireoċaiḋ siad cóṁarṫaí agus tuarṫa ċun na fíréin féin dá mbʼḟéidir é, a ṁeallaḋ.

Aċt ins ná láeṫe sin i ndiaiḋ an ḃuarḋearṫa úd dorċóċar an ġrian, agus ní ṫaḃarfaiḋ an ġealaċ a solus, Agus béiḋ réalta neiṁe ag tuitim, agus béiḋ na cuṁaċtaí atá ins na spéarṫaí dá suaṫaḋ.